Ο πλάτανος

Του γερασμένου πλάτανου, τον πόνο εγώ τον ξέρω

καθότι εκεί στον τόπο μου, μιλούσε μ' έναν γέρο
και του 'λεγε «την άχρωμη ζωή δεν υποφέρω».

Χωρίς να θέλω άκουσα και ντράπικα στ' αλήθεια
γιατί αυτά που έλεγε δεν ήταν παραμύθια,
ήταν κουβέντες στιβαρές που έκαιγαν τα στήθια.

-Αναλογίζομαι, έλεγε γεμάτος περηφάνια,
πόσοι και πόσοι πέρασαν με δάφνινα στεφάνια
κι άπ' τη θωριά τους, έλαμψε η γη και τα ουράνια.

Στον ίσκιο μου σταμάτησαν, ξαπόστασαν και πάλι
το δρόμο συνεχίσανε, σπουδαίοι και μεγάλοι,
άνθρωποι που το πνεύμα τους είχ' ομορφιά και κάλλη.

Εδώ, παλιά, παιάνιζαν οι αοιδοί τη λύρα,

στον ίσκιο μου συντάχθηκε και των θεών η μοίρα.

Εδώ το γάμο τέλεσαν ο Δίας με την Ήρα.

Ο Όμηρος εμπνέονταν εδώ τα ποιήματά του
κι ο Αριστοφάνης έγραφε εδώ τη σάτιρά του,
καθένας με τους στοχασμούς και με τη λεβεντιά του.

Εδώ κοντά καθότανε, ο Πλάτων, ο Σωκράτης,
ο Σόλων κι ο Αλέξανδρος, ο Μέγας στρατηλάτης,
καθένας με τη δύναμη του νου, κι αριστοκράτης.

Εδώ εβροντοφώναξε, «Μολών λαβέ» με θάρρος,
«Ελευθερία ή θάνατος», ο Έλληνας φαντάρος
κι είχε αξία ο θάνατος κι ανδραγαθούσε ο Χάρος.

Ο Παλαμάς την έμπνευση, εδώ αναζητούσε,
ο Μακρυγιάννης έγραφε και γλυκοτραγουδούσε
κι ο Χατζιδάκις, μελωδός, τον έρωτα υμνούσε.

Εδώ πιο κάτω είν' η πηγή, της γνώσης, της σοφίας,
μα ήρθαν δύσκολοι καιροί, λόγω της λειψυδρίας
και γύρω αγκάθια φύτρωσαν, παντού, της αηδίας.

και ήρθαν δύσκολοι καιροί και στερημένα χρόνια
κι η μοναξιά μου μάρανε, τα φύλλα και τα κλώνια
κι απόμεινε η Άνοιξη, χωρίς τα χελιδόνια.

Μονόδρομος η πρόοδος, με όπισθεν πορεία.
Τώρα μονάχα τ' άγρια, της Κίρκης τα θηρία
περνάνε και μου γνέφουνε, απ' την ανυπαρξία.

Τώρα ο τόπος γέμισε με στείρους εραστές,
με αγοραίους ήρωες και μάσκες πλαστικές
και γίνανε εμπόρευμα, οι ποιητές του χθες.

Του γερασμένου πλάτανου, τον πόνο εγώ τον ξέρω
καθότι εκεί στον τόπο μου, μιλούσε μ' έναν γέρο
και του 'λεγε: «την άχρωμη, ζωή, δεν υποφέρω».

κι ο γέρος που τον άκουγε, περίλυπος στην άκρη
κι ατένιζε το βλέμμα του στης γης όλα τα μάκρη,
προσπάθησε, μα μάταια, να κρύψει κάποιο δάκρυ.

Δ.Τ.

Απεβίωσε η Μαγδαλινή συζ. Στεφάνου Σταμούλη

Απεβίωσε το Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015, η συγχωριανή μας Μαγδαλινή Σταμούλη, σύζυγος του Στεφάνου σε ηλικία 76 ετών.

Η Μαγδαλινή Σταμούλη το γένος Σωτηρίου Φαρμάκη γεννήθηκε στη Φωτάδα το 1939. Ήταν παντρεμένη με τον Στέφανο Π. Σταμούλη και έκαναν δύο παιδιά, τον Πέτρο και τον Κωνσταντίνο.

Μάνος Χατζιδάκις

Γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 23 Οκτωβρίου 1925, στην Ξάνθη.
Δεν θεώρησε ποτέ σπουδές αυτές των τυπικών σχολείων σε αντίθεση με τις «σπουδές» των ερώτων και της ποίησης που για εκείνον ήταν οι σημαντικές και οι σπουδαίες.

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά…

Αν ζούσε σήμερα θα ήταν 90 ετών. Μερικές φράσεις του και ένα τραγούδι για τη σημερινή επέτειο.

 «Πρέπει να πω ότι δεν μ’ αρέσει η αναμνησιολογία, την απεχθάνομαι. Νοσταλγώ μόνο δυο περιόδους της ζωής μου, όταν ήμουν και στις δυο περιπτώσεις ένα άγνωστο πρόσωπο και το στοιχείο της εξαφάνισής μου ήταν εντελώς ισοβαρές με την παρουσία μου. Απορείτε που νοσταλγώ την ανωνυμία και όχι έναν έρωτα; Δεν συμφιλιώθηκα ποτέ με τη διασημότητα. Όταν είμαι με κόσμο, είμαι αμήχανος. Κάθε φορά νιώθω έναν μικρό πανικό που απλώς έχω τη δύναμη να μεταμφιέζω. Δεν υπερβάλλω που σας λέω πως μόνο οι δυο περίοδοι της ανωνυμίας μου ήταν οι κορυφώσεις της ζωής μου. Αυτές οι εποχές είναι οι μόνες στιγμές που μπορώ να νοσταλγήσω. Όλες τις άλλες σάς τις χαρίζω.

Και γιατί να νοσταλγώ έναν έρωτα, όταν ερωτευμένος είμαι πάντα; Μπορεί ίσως κάποιος να χαθεί ακόμα και μέσα σ’ αυτό το διαμέρισμα, και εύχομαι να αποκτήσω μια τέτοια δύναμη που να εξαφανίσει το εγώ μου, που μεγαλώνει μαζί με τα χρόνια, κι η ωριμότητα προσπαθεί να εξαφανιστεί, ξαναγράφοντας τη μουσική και όλες τις διαμεσολαβήσεις του ονείρου, διαλύοντάς τα όλα αλλά κυρίως τον εγωισμό, την πιο μεγάλη ασθένεια που μας κρατάει δεμένους στη γη, όταν προορισμός μας είναι να πετάξουμε.

Ναι, επιθυμώ την εξαφάνισή μου. Φαίνεται.»

=============

“Ποτέ δεν πρόκειται να τελειώσει η ανθρώπινη περιπέτεια αλλά και η ανθρώπινη ευπιστία.  Πάντα ο άνθρωπος θα πιστεύει πως τα όνειρά του θα δικαιωθούν. Αλλά και πάντα θα αγνοεί πως ο ίδιος καταστρέφει τα όνειρά του με το να ξυπνά κάθε πρωί. Κάθε πρωί κι όχι για πάντα, μια και μόνη φορά”

=============

«Πιστεύω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ” αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθείσες συνήθειές μας. Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα»

=============

«Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει: Πάντα μ’ απασχολούσε το γνωστό εμβατήριο όσες φορές τ’ άκουγα. Έλεγα μέσα μου, τι άραγες εννοεί; Σκέφτηκα, σαν κάτι να φωτίστηκε μέσα μου, εφόσον η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ, πάει να πει πως και ποτέ δεν θα αναστηθεί»

=============

«Δε μ’ αρέσει η αναμνησιολογία, την απεχθάνομαι. Είναι χειρότερη κι από μνημόσυνο. Τι πάει να πει “μνημόσυνο”; Κάποιον που δεν θυμάμαι και μια δεδομένη στιγμή, καθορισμένη, οφείλω να τον θυμηθώ»

=============

«Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός»

=============

«Αδιαφορώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ»

=============

«Όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις να του μοιάζεις».

BARRIOS - Antonio Vivaldi "La Follia"

Το κουαρτέτο κιθάρα BARRIOS θεωρείται ένα από τα πολλά υποσχόμενα μουσικά σύνολα της νέας γενιάς. Με ευαισθησία, εξαιρετική δημιουργική δύναμη και λιτή δεξιοτεχνία, αποδίδουν εύστοχα τα κλασικά κομμάτια με τις πολλές διαφορετικές πτυχές της κλασικής κιθάρας και θέτουν νέα πρότυπα για το είδος της μουσικής αυτής.

Ένα τραγούδι - Μια παρλάτα

Παρουσιάζεται η νέα ποιητική συλλογή της Γεωργίας Κολοβελώνη

Παρουσιάζεται την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015, στις  8 μ.μ., στο Art Café Σουίτα (Στρατηγού Σαράφη 18 Τρίκαλα) η καινούρια ποιητική συλλογή της Γεωργίας Κολοβελώνη «Μελάνι στον ουρανίσκο». Τη συλλογή θα παρουσιάσει ο φιλόλογος και συγγραφέας Θωμάς Ψύρρας. Ποιήματα θα διαβάσει η ηθοποιός Αντονέλλα Χήρα. Μουσική για πιάνο θα ερμηνεύσει η Ελένη Παππά.

Πρόκειται για τη δεύτερη συλλογή της Τρικαλινής ποιήτριας. Γράφει σχετικά ο ποιητής Ηλίας Κεφάλας: «Η συλλογή ‘Μελάνι στον ουρανίσκο’ περιλαμβάνει ποιήματα που ανατέμνουν την πραγματικότητα με βλέμμα κοφτερό και διεισδυτικό. Συνθέτουν μια ποίηση που αλιεύει εικόνες από το ανέφικτο και το πιθανώς εφικτό, για το άλογο και το παράλογο, για το φωτεινό και το σκοτεινό διάστημα των πόθων μας. Μια ποίηση που μετρά το παρόν, υπολογίζοντας τη μνήμη και μένοντας μετέωρη και αβέβαιη μπροστά στο μέλλον. Πρόκειται για την ποίηση του λειψού βίου και της αόριστης έλλειψης. Γεύσεις με καθημερινές τροφές ιδεών, αλλά και πλεύσεις προς το αιώνιο και το θνησιγενές την συνιστούν εκ του πλαγίου. Η αδιάπτωτη μοναξιά του ανθρώπου υψώνεται ανάμεσα στους στίχους πότε ως κατόρθωμα και πότε ως ανίκητο οχυρό».

Η Γεωργία Κολοβελώνη σπούδασε Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Κατέχει δύο Μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. Είναι επιμορφώτρια φιλολόγων στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας, πιστοποιημένη γνώστης του συστήματος γραφής και ανάγνωσης Braille και του Α’ κύκλου σπουδών της ελληνικής νοηματικής γλώσσας. Παρακολούθησε πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης στη Δημοσιογραφία και ασχολήθηκε  ερασιτεχνικά με το ραδιόφωνο. Συμμετείχε με εισηγήσεις σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια. Μιλάει άριστα Αγγλικά και Γαλλικά. Εργάζεται ως φιλόλογος στο Μουσικό Σχολείο Τρικάλων. Ποιήματα και διηγήματά της έχουν αποσπάσει ποικίλες διακρίσεις σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά, καθώς και σε συλλογικούς τόμους. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Γαλλικά και έχουν δημοσιευθεί σε Γαλλική ανθολογία ποίησης. Η πρώτη της ποιητική συλλογή «Ιστορίες με λυπημένη αρχή» κυκλοφόρησε το 2012 από τις εκδόσεις Νέος Αστρολάβος /Ευθύνη.

Βιβάλντι - Κοντσέρτο για flautino σε Ντο μείζονα, RV 443

O νέος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Χρυσόστομος Νάσης

O Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Νάσης είναι από σήμερα ο νέος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών με απόφαση της Ιεράς Συνόδου. 

Το σώμα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέλεξε τον Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομο Νάση με 48 ψήφους και είχε από την πρώτη στιγμή την στήριξη του Μητροπολίτη πρώην Τρίκκης και Σταγών κ. Αλεξίου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου. Το τριπρόσωπο είχε ως εξής Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Νάσης (49 ψήφουε), Αρχιμανδρίτης Γρηγορίου Κωνσταντίνος (45 ψήφους) κι Αρχιμανδρίτης Ειρηναίος Καλογήρου (5 ψήφους).  Η χειροτονία του νέου Μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κ. Χρυσοστόμου, θα τελεστεί στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου την Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015.

Το μήνυμα του νέου Μητροπολίτη

Βιογραφικό

Ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος (κατά κόσμον Γεώργιος) Νάσης γεννήθηκε στην Πάτρα στις 30 Ιανουαρίου 1975. Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Θεσπρωτικό του Νομού Πρεβέζης.

Είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης και πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι επίσης πτυχιούχος της Αγγλικής γλώσσης.

Εκάρη Μοναχός στην Ιερά Μονή της Αγίας Θεοδώρας της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, επί ηγουμενίας του νυν Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννου Τασιά στις 18 Οκτωβρίου 1999. Χειροτονήθηκε Διάκονος στις 20 Οκτωβρίου 1999. Πρεσβύτερος και Αρχιμανδρίτης στις 5 Οκτωβρίου 2000 υπό του αειμνήστου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κυρού Παντελεήμονος Β΄ Χρυσοφάκη.

Διετέλεσε γραματεύς και διευθυντής της οικονομικής υπηρεσίας της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, διευθυντής του φοιτητικού εκκλησιαστικού οικοτροφείου «Άγιος Αντώνιος» καθώς και ιερατικώς προϊστάμενος στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνης Άνω Τούμπας Θεσσαλονίκης επί αρχιερατείας Μητροπολίτου Παντελεήμονος Β΄ Χρυσοφάκη και Μητροπολίτου Ανθίμου Ρούσσα.

Υπό του Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών Αλεξίου διορίσθηκε Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Τρίκκης και Σταγών κ. Αλεξίου την 1η Σεπτεμβρίου 2015.

Έλαβε μέρος σε θεολογικά συνέδρια και συνέγραψε θεολογικά και εκκλησιαστικά άρθρα.

Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών εξελέγει την 9η Οκτωβρίου 2015.

Το φιλί της ευγνωμοσύνης

Το συνηθίζαμε με την παρέα μου, τον Βαγγέλη και τον Τάκη, κάθε τόσο να βρισκόμαστε για φιλοσοφικές και κοινωνικοπολιτικές  αναλύσεις, μετά συνοδείας τσίπουρου και μεζέδων.

Κλείνονταν το ραντεβού δια τηλεφωνικής επικοινωνίας και η μάζωξη λάμβανε χώρα μετά μεγάλης διαθέσεως.

Έτσι, το μεσημέρι κάποιας Παρασκευής δώσαμε το ραντεβού σε ένα από τα γνωστά μας στέκια.

Ήταν μια ηλιόλουστη μέρα και γι’ αυτό αρχικά μας τράβηξε η σκιερή αλέα της οδού Αμαλίας, παρακείμενη με την ροή του ποταμού Ληθαίου.  

Φθάσαμε στην ώρα μας και αμέσως αφού καθίσαμε αφεθήκαμε να μας τυλίξει η αύρα του ποταμού.  Το θέαμα του Ληθαίου με τα πλατάνια ήταν ελκυστικό, δεν μπορούσες να το αγνοήσεις, γιατί η πυκνή πρασινάδα δημιουργούσε έναν θόλο και άφηνε τον ήλιο να περνά μέσα από τις χαραμάδες των κλώνων και τους κορμούς των δέντρων.

Πριν καλά - καλά προλάβουν να έρθουν τα τσίπουρα και οι μεζέδες, απορροφημένοι από την αναπάντεχη ατμόσφαιρα, την ησυχία και την γαλήνη του τοπίου, είδαμε και συνειδητοποιήσαμε ξαφνικά κάτι το εκπληκτικό. Στα δεξιά μας, παρατηρήσαμε ένα κλωνάρι από πλάτανο γερμένο να ακουμπά στα νερά του ποταμού. 
Η εικόνα ήταν γοητευτική και ταυτόχρονα αναδύθηκε και ο τίτλος της: «Το φιλί της ευγνωμοσύνης». Η ευγνωμοσύνη του πλάτανου που γέρνει να φιλήσει τον ποταμό για το ζωογόνο νερό που του χαρίζει.

Αμέσως βγάλαμε τα κινητά μας όλοι και απαθανατίσαμε «Το φιλί της ευγνωμοσύνης».

Φυσικά, στη συνέχεια, το θέμα της συζήτησης στη παρέα ήταν για την «σοφία της φύσης». 

Δ.Τ.

Στην Εθνική Λυρική Σκηνή με τον ΜΑΓΙΚΟ ΑΥΛΟ «Βασίλισσα της νύχτας» η Τρικαλινή σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου

Σε μεγάλη άνθηση, η Τρικαλινή (η οποία έλκει την καταγωγή της από το Βαλτινό), σοπράνο Νίνα Κουφοχρήστου  πρωταγωνιστεί αυτό τον μήνα στη Λυρική Σκηνή , στον ρόλο της «Βασίλισσας της νύχτας» και η  ερμηνεία της στην τελευταία εμφάνιση της στην Ισπανία προκαλεί ήδη ανυπομονησία.

Μία από τις δημοφιλέστερες όπερες του ρεπερτορίου, O Μαγικός αυλός του Β. Α. Μότσαρτ ανοίγει τη σεζόν 2015-16 για την Εθνική Λυρική Σκηνή, σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Πέτρου – Μιχάλη Οικονόμου και σκηνοθεσία Αρνώ Μπερνάρ.

Πρόκειται για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Μότσαρτ, το  οποίο λειτουργεί σε πολλά επίπεδα. Προσφέρει χαρά στα παιδιά -δεν είναι τυχαίο που θεωρείται η ιδανική εισαγωγή στον κόσμο της όπερας-, ενώ την ίδια στιγμή επιτρέπει στους μεγάλους να απολαύσουν την εξαιρετική μουσική και ένα συμβολικό κείμενο με προεκτάσεις.

Η παραγωγή, σε σκηνοθεσία του διακεκριμένου γάλλου Αρνώ Μπερνάρ, πρωτοπαρουσιάστηκε στην  Εθνική Λυρική Σκηνή, την καλλιτεχνική περίοδο 2010-11 σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. Πρόκειται για μια παράσταση υψηλής αισθητικής που κατάφερε να κερδίσει κοινό και κριτικούς.

Η προσωπίδα (Εικόνες του χωριού)

Λασπωμένες μπότες, φθαρμένα ρούχα της εποχής, τσαλακωμένο φούτερ παντελόνι, μάλλινο πουλόβερ, σακάκι και αυτοσχέδια χάρτινη αποκριάτικη προσωπίδα, που κρύβει το πρόσωπο, αλλά μαρτυράει την χρονολογία του Διονυσιακού έτους 1970. Είναι η εικόνα του μικρού μασκαρά, ο οποίος μετέχει με ευχαρίστηση στο παιχνίδι της ανωνυμίας. Φωτογραφίζεται και απαθανατίζει την μεταμφίεσή του και ένα κομμάτι από την παραδοσιακή τελετουργική διαδικασία των Αποκριών στο χωριό.

Απόκριες, που εδράζονται στις αρχαιότερες «Διονυσιακές γιορτές» των Ελλήνων, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν, χόρευαν, τραγουδούσαν πίνοντας κρασί και το κέφι έφτανε στο κατακόρυφο προς τιμή του Διόνυσου.

Απόκριες, σε χωριό των Τρικάλων με την απλότητα και την αθωότητα της εποχής και με όλες αυτές τις διαδικασίες που είναι γεμάτες από σατυρική αθυροστομία, κέφι, γλέντι και χορό. 

Τα καπέλα της βασίλισσας Ελισάβετ Β΄

Σε κάθε επίσημη επίσκεψη ή γιορτή η βασιλική οικογένεια του Ηνωμένου Βασιλείου και οι επίσημοι καλούνται να φορέσουν καπέλο... Το πρωτόκολλο βλέπετε... 
Η Βασίλισσα Ελισάβετ έχει φορέσει πάνω από 5000 καπέλα καθ’ όλη τη διάρκεια της μοναρχίας της... 

Εμείς 5 από αυτά τα καπέλα τα σκιτσάραμε και τα δημοσιεύουμε στην Εφημερίδα του Βαλτινού, με την πεποίθηση ότι κάποια από αυτά ανταγωνίζονται σε ομορφιά ακόμα και με το στέμμα ή την βασιλική κορόνα.

Η Βασίλισσα Ελισάβετ -Elizabeth Alexandra Mary- γεννήθηκε την 21^η  Απριλίου 1926, και είναι βασίλισσα δεκαέξι ανεξαρτήτων κρατών, φέροντας κάθε στέμμα και τίτλο ισότιμα. Ανέβηκε στο θρόνο του Ηνωμένου Βασιλείου στις 6 Φεβρουαρίου 1952 και αποτελεί τον μακροβιότερο μονάρχη στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου και η μακροβιότερη βασίλισσα στην παγκόσμια ιστορία, όσον αφορά τα χρόνια που έμεινε στην εξουσία.

Γι’ αυτό και εμείς, δεν μπορούμε, παρά να της «βγάλουμε» το καπέλο!

Στοχασμός μπροστά σε μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία

Του Δημήτρη Τσιγάρα

Παρατηρώντας μια παλιά οικογενειακή φωτογραφία που απεικονίζει, με τη σειρά, και κατά ηλικία, όλα τα εγγόνια του παππού μου και της γιαγιάς μου, Κωνσταντίνου και Αικατερίνης Τσιγάρα, προέκυψαν διάφορες σκέψεις και αναδείχθηκαν αβίαστα τα αυτονόητα ερωτήματα: Για ποιο λόγο τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία, στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο και με την συγκεκριμένη σκηνογραφία;

Πίσω όμως από την επιτηδευμένη απλότητα της σκηνογραφίας της κρύβεται ο συνδυασμός και η σύνθεση απροσδόκητων συνειρμών.

Για την ανακάλυψη και την ανάγνωσή τους απαιτείται η διάθεση μιας ιδιαίτερης ματιάς και η ικανότητα συνταιριάσματος εικόνων και συμβόλων από την παράδοση μέχρι την δραματικότητα της σύγχρονης καθημερινότητας.

Σε πρώτο αφηγηματικό επίπεδο θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει μια νοσταλγική προσκόλληση σε μνήμες παιδικές, στο προγονικό ενδιαίτημα του παππού και της γιαγιάς.

Ίσως να είναι η ανάγκη για ένταξη σε κάποια συλλογικότητα, η ανάγκη του ανήκειν.

Η πατρωνυμική μας σχέση είναι ο ακούσιος κοινός μας σύνδεσμος (αδέλφια και ξαδέρφια όλοι). 
Παρατεταγμένοι σε σχέση με την κλίμακα του χρόνου, ο Κώστας, η Σοφία, ο Δημήτρης, ο Κώστας, ο Στέργιος, ο Γιώργος, η Δέσποινα, ο Σπύρος, ο Κώστας, ο Βάιος, η Κατερίνα.

Αυτός ο κοινός δεσμός, μας δένει και με τον κοινό φτωχικό τόπο της γενέτειράς μας. Έναν τόπο μεταιχμιακό, που σχετίζεται με το κέντρο της γης, ή την απομόνωση, με την αφθονία, ή την έλλειψη, με την αποφασιστικότητα της άποψης και της ευθύνης ή την ροπή προς το άλλοθι.

Σ’ αυτόν τον τόπο εκτυλίσσονται οι γλυκές – πικρές – γυμνές ιστορίες του καθενός, αλλά και τα κοινά – κρυφά και ωραιοποιημένα ή δραματοποιημένα όνειρα.

Πρωταγωνιστές στην παιδικότητα, στην ανήσυχη εφηβεία, στη νιότη, στην δικαιοδοσία εκπλήρωσης του ονείρου, στην επερχόμενη νομοτελειακά ενηλικίωση, στο αδιέξοδο της θνητότητας, υπομένουμε το ρόλο μας στο χρόνο, και υπηρετούμε το ανερμήνευτο σενάριο της ζωής.

Σαν ο καθένας μας να ζει σε μια φυλακή την οποία έχει επινοήσει ο ίδιος.

Με τη ματιά της εσωτερικής ελευθερίας ξεπροβάλλουν μπροστά οι υπαρξιακές αναζητήσεις.

Στην πάλη για ερμηνευτικό φωτισμό του υπαρκτικού αινίγματος, πρώτο είναι το πρόβλημα της ελευθερίας από τους περιορισμούς που επιβάλλουν στην ύπαρξή μας οι δεδομένες αναγκαιότητες της φύσης μας: η υποταγή στον χρόνο, στον χώρο, στη φθορά, στο θάνατο.

Υπνοβάτες της καθημερινότητας, σφραγισμένοι από την πατρώα ταυτότητα, που μας καθορίζει, μας χαρίζει αλλά και μας καταδυναστεύει δίχως έλεος.

Ακροβάτες σε τεντωμένο σχοινί ανάμεσα στην προσμονή της απόκτησης και στο φάσμα της απώλειας.

Ορειβάτες της ζωής, συνταιριάζουμε τη σκοτεινότητα του νοήματος με την μελαγχολία του συναισθήματος και την ονειρική υφή των εικόνων με την ακριβή αποτύπωση μιας εμπειρίας, λαχταρώντας τον έρωτα, ενώ δεν μας προσφέρονται παρά μονάχα θλιβερά υποκατάστατά του.

Στέκομαι μπροστά στη φωτογραφία, την κοιτάζω με στοχαστική διάθεση κι αναρωτιέμαι: «Μήπως το μάτι με το οποίο βλέπουμε τον θεό είναι το ίδιο με το οποίο βλέπει ο θεός εμάς;»

Η ιστορία του Δήμου Καλλιδένδρου

Με τη δημιουργία μιας νέας αυτόνομης ιστοσελίδας, με τίτλο «Ιστορικά του Δήμου Καλλιδένδρου», επιχειρείται η καταγραφή, η διάσωση και η ανάδειξη της ιστορίας του τόπου μας, κατά την διοικητική περίοδο του Καποδιστριακού Δήμου Καλλιδένδρου, 1998 - 2010.

Πρόκειται για μια ιστοσελίδα όπου γίνεται η καταγραφή μιας ιστορικής διαδρομής και μιας αυτοδιοικητικής πορείας, όπως ακριβώς διαδραματίστηκε στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, με την αυτοδιοικητική και ιστορική ματιά, του διατελέσαντος εκεί, Δημάρχου Δημήτρη Τσιγάρα.

Μέσα από μια συλλογή βιωματικών ντοκουμέντων, φωτογραφιών, βίντεο, δημοσιευμάτων, άρθρων, ομιλιών, στατιστικών και ιστορικών στοιχείων, σκιαγραφείται σε μεγάλο βαθμό ο συγκεκριμένος τόπος, δηλαδή ο Δήμος Καλλιδένδρου και η ιστορική και αυτοδιοικητική διαδρομή σε όλη εκείνη την περίοδο. 

Για να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα «πατήστε εδώ».

Με οδηγό την έμπνευση

 Με οδηγό την έμπνευση και σύμμαχο την παρατήρηση μιας πανέμορφης φωτογραφίας, των συγχωριανών μας αγροτών, Γιώργου και Φανής Τσιγάρα, προέκυψε το παρακάτω σκίτσο.

Σε συνδυασμό και με τους στίχους που σκιαγραφούν και αποδίδουν το πορτρέτο του αγρότη, συντίθεται μια ωραία ανάρτηση, την οποία και τους την αφιερώνουμε.

Γιέ, της Δήμητρας εσύ,
ω! Θεσσαλέ, αγρότη,
ηλιοκαμένε, θεριστή,
ακούραστε, στρατιώτη.

Τα νάματα του Πηνειού,
της Πίνδου τα λιθάρια,
μοίραιναν τη διάβα σου,
στου κάμπου τα λιβάδια.

Στον πυρετό της νιότης σου,
αφέντης, δουλευτής,
έραινες τον ιδρώτα σου,
στη μήτρα της μάνας γης.

Του μόχθου σου η πληρωμή,
το οργίασμα της φύσης,
σαν έρθει εκείνη η στιγμή,
που είναι να θερίσεις.

Τα εκλογικά αποτελέσματα των εθνικών εκλογών της 20 Σεπτεμβρίου 2015 στο Βαλτινό.

Σύμφωνα με τα εκλογικά αποτελέσματα των εθνικών εκλογών της 20^ης Σεπτεμβρίου 2015, στα δύο εκλογικά τμήματα του Βαλτινού προέκυψαν τα κάτωθι αποτελέσματα:

                              Εκ/κο τμήμα 160      Εκ/κό τμήμα 161

Εγγεγραμμένοι                396                         477

Ψήφισαν                          202                         296

Άκυρα                                  1                             2             

Λευκά                                  3                             1

Έγκυρα                            198                         293

ΣΥΡΙΖΑ                             70                         102

Ν.Δ.                                   54                           89

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ                   15                          15

ΠΟΤΑΜΙ                             4                            4

ΚΚΕ                                  19                           39

ΑΝΕΞ. ΕΛΛΗΝΕΣ            13                           14

ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ             1                             5

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ                     0                            2

ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ         2                            4

Μ.Λ. ΚΚΕ                            2                            0

ΑΝΤΑΡΣΥΑ                        1                            2

ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ               16                          16

Ηλίας Λιούγκος

Τον Ηλία Λιούγκο μαζί με τους συνεργάτες του, τη Σοφία Αβραμίδου στο τραγούδι και τον Σάκη Κοντονικόλα στο πιάνο, είχα την ευκαιρία να τους ακούσω στις 29 Αυγούστου 2015 στη συναυλία «Χάρτινο το φεγγαράκι», που διοργάνωσε η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ιωαννίνων στο χώρο του Ιτς Καλέ, για την υποδοχή της αυγουστιάτικης πανσελήνου. Ήταν μια μαγευτική βραδιά!

Η μουσική ευφυΐα του Μάνου Χατζιδάκι δεν θα μπορούσε παρά να συγκατοικεί με του σύμπαντος την (ευ)-τύχη-(α).

Έτσι, που μέσα από αυτή τη συγκατοίκηση, να προκύπτουν οι ιδανικοί συνεργάτες και στη συνέχεια να δημιουργούνται τα αριστουργήματα.

Ένας από τους συνεργάτες αυτούς, που τύχη αγαθή τον ώθησε προς την τροχιά του μουσικού σύμπαντος «Χατζιδάκι», ήταν και ο Ηλίας Λιούγκος.

Μια σεμνή, λιτή και απέριττη, αγγελική φυσιογνωμία, προικισμένη με το μεγαλειώδες χάρισμα της ερμηνείας. Ένας ερμηνευτής με ανερμήνευτα, λογικά, τα στοιχεία του τάλαντου της φωνής του. Έτσι, όπως και η μουσική του Χατζιδάκι, η οποία εισπράττεται ολοκληρωμένα μόνο ως καταστάλαγμα εκφραστικής  του αρρήτου.

Δημήτρης Τσιγάρας

Το φωτοβολταϊκό δέντρο στα Τρίκαλα

Τεχνολογική καινοτομία στα Τρίκαλα υπέρ ατόμων με αναπηρία, αλλά και με λύσεις για τους πολίτες, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας.

Ο Δήμος Τρικκαίων τοποθέτησε ένα φωτοβολταϊκό «δέντρο» στην κεντρική πλατεία της πόλης. Μια κατασκευή, δηλαδή, που προσομοιάζει με δέντρο και στα «κλαδιά» του φέρει ως καρπούς, φωτοβολταϊκά πάνελ!
Το φωτοβολταϊκό δέντρο έχει τη δυνατότητα να φορτίσει κινητά, tablet, gadgets, αμαξίδια κλπ. και αναμένεται να δώσει λύσεις σε πολλά προβλήματα της καθημερινότητας.

Μια κατασκευή  με διπλό στόχο:
Ο ένας, η παραγόμενη ενέργεια να μεταφέρεται στα «κλαδιά» και μέσω των φωτιστικών τύπου pot, να δίνεται φως μέσω των λαμπτήρων τύπου «led» που φέρει το δέντρο.
Ο δεύτερος, η χρήσης της ενέργειας αυτής για τη φόρτιση κινητών και ηλεκτρικών αμαξιδίων που χρησιμοποιούν άτομα με αναπηρία!
Και οι δύο αυτές εφαρμογές προσαρμόζονται σε παγκάκια που βρίσκονται σε προστατευμένο δάπεδο κάτω από το δέντρο και ταυτοχρόνως δίνουν την ευκαιρία στον κάθε πολίτη να ξεκουραστεί.
Τρίτη δυνατότητα, είναι η μία οθόνη αφής, τοποθετημένη στον κάτω μέρος του «κορμού» του δέντρου. Αυτή η οθόνη επιτρέπει τη χρήση ειδικού λογισμικού διαχείρισης και λειτουργίας της κατασκευής, με επιπλέον δυνατότητες ενσωματωμένων ηλεκτρονικών εφαρμογών. Μέσω της οθόνης αφής, οι χρήστες μπορούν να πλοηγηθούν στο διαδίκτυο, να βρουν σημεία ενδιαφέροντος στην περιοχή, να χρησιμοποιήσουν τη δυνατότητα κλήσης μέσω διαδικτύου του Skype ή ακόμη και να φωτογραφηθούν στο δέντρο.

Στη φωτό διακρίνονται στη... σκιά του, ο δήμαρχος Τρικκαίων Δημήτρης Παπαστεργίου 
και ο κατασκευαστής του Θανάσης Ντιντής.

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Δήμαρχος Τρικκαίων κ. Δημήτρης Παπαστεργίου, ο οποίος σήμερα επισκέφθηκε το «δέντρο», η κατασκευή είναι «100% τρικαλινό προϊόν και αποτελεί τμήμα των δράσεων για την Εβδομάδα Κινητικότητας, με στόχο να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε καινοτόμες λύσεις για τους συμπολίτες μας».
Η συγκεκριμένη πρωτοποριακή κατασκευή του τρικαλινού κ. Θανάση Ντιντή, τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων (πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου, ακριβώς μπροστά από το άγαλμα του Στρατηγού Στέφανου Σαράφη) την Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015. Οι εκδηλώσεις του Δήμου Τρικκαίων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας Κινητικότητας 2015, έχουν ως  τίτλο «επιλέγω –αλλάζω -συνδυάζω» (choose –change -combine). Συγκεκριμένα, υλοποιείται ο στόχος για τον συνδυασμό των μέσων μαζικής μεταφοράς, με την προώθηση εναλλακτικών τρόπων μετακίνησης στον αστικό ιστό και πραγματοποιούνται το διάστημα 16 – 22 Σεπτεμβρίου 2015, ενώ ακολουθούν οι δράσεις της Εβδομάδας Οδικής Ασφάλειας.

Ξεκίνησε την κυκλοφορία το Λεωφορείο Χωρίς Οδηγό στους δρόμους της πόλης των Τρικάλων

Τα Τρίκαλα γίνονται το επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος για τις αστικές μεταφορές, καθώς είναι από τις ελάχιστες πόλεις στον κόσμο που χρησιμοποιούν σε πραγματικές οχήματα λεωφορεία χωρίς την παρουσία οδηγού.

Σε πραγματικές συνθήκες δοκιμάστηκε αυτή τη βδομάδα το Λεωφορείο Χωρίς Οδηγό στους δρόμους των Τρικάλων, ένα παγκόσμιο επίτευγμα που παίρνει σάρκα και οστά στο πλαίσιο του πανευρωπαϊκού προγράμματος CityMobil 2, υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Θεσσαλίας. Το Λεωφορείο Χωρίς Οδηγό άρχισε την πορεία του στους δρόμους των Τρικάλων, όπως θα κάνει κάθε μέρα -πλην Δευτέρας- και τις ώρες 10:00 έως 14:00 και 16:00 έως 20:00. Το Λεωφορείο Χωρίς Οδηγό διασχίζει τη μήκους 2,4 χμ. προγραμματισμένη διαδρομή στο κέντρο των Τρικάλων.

Η κυκλοφορία για τις πρώτες έξι ημέρες, δηλαδή μέχρι τις 17 Σεπτεμβρίου, θα γίνεται χωρίς επιβάτες. Από τις 18 Σεπτεμβρίου, ημέρα Παρασκευή, το Λεωφορείο Χωρίς Οδηγό θα δέχεται επιβάτες στην πιλοτική του λειτουργία και από τα τέλη Οκτωβρίου, θα γίνεται κανονικά η αυτόματη ανεξάρτητη κυκλοφορία του.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Αλέξιος

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ. Αλέξιος (κατά κόσμον Θεόδωρος Μιχαλόπουλος) γεννήθηκε στο Πειραιά τo 1932. Αποφοίτησε από την Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1960.
Εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Πεντέλης το 1954 από τον τότε καθηγούμενο αυτής μακαριστό Αρχιμανδρίτη Ιάκωβο Μακρυγιάννη, ενώ χειροτονήθηκε Διάκονος το ίδιο έτος στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου Πειραιά από τον μακαριστό Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Μαραθώνος κυρό Δαμασκηνό.
Πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως Διάκονος στις Ιερές Μητροπόλεις Ξάνθης και Πειραιώς. Διετέλεσε μάλιστα στρατιωτικός ιεροκήρυκας κατά την διετία 1955-57.

Χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος το 1961 στην Ξάνθη από τον μακαριστό Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ξάνθης κυρό Αντώνιο και χειροθετήθηκε αυθημερόν εις Αρχιμανδρίτη. Με τον βαθμό του Πρεσβυτέρου υπηρέτησε εκεί ως ιεροκήρυκας, διδάσκοντας συγχρόνως αμισθί ως καθηγητής στην Εκκλησιαστική Σχολή αποδοτικά και εποικοδομητικά τα μαθήματα της Λειτουργικής, Τελετουργικής, Ποιμαντικής και Κανονικού Δικαίου. Ακόμη εργάσθηκε επιτυχώς ως Κατηχητής και Πνευματικός κηρύττοντας παράλληλα σε τακτικές ώρες στην αίθουσα «Χριστιανική Στέγη» της Ιεράς Μητροπόλεως, καθώς και στις εδρεύουσες σε αυτή στρατιωτικές μονάδες.

Ο γάμος της Μαριέττας Τσιγάρα και του Ηλία Στεργιόπουλου

Ανάμεσα σε αγαπημένους φίλους και συγγενείς, ο Ηλίας Κων. Στεργιόπουλος με την Μαριέττα Κων. Τσιγάρα, ήρθαν εις κοινωνία γάμου, το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2015, στο εξωκλήσι της Παναγίας Βαλτινού. Κουμπάροι ήταν ο Γιώργος και Έλια Αλεξίου.

Η εφημερίδα μας εύχεται στο νέο ζευγάρι, βίο ανθόσπαρτο!

Όμορφες που ήταν όλες…

Στα προεόρτια του γάμου της Μαριέττας Τσιγάρα & Ηλία Στεργιόπουλου, την Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου στο Βαλτινό, έλαμψαν οι καλεσμένοι συγγενείς και φίλοι με την παρουσία τους και ιδιαίτερα οι νέοι και νέες που το γλέντησαν για τα καλά, χορεύοντας και διασκεδάζοντας μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.

Ο χορός, υπό τους ήχους της ρυθμικής «παραδοσιακής» μουσικής, έδωσε την ευκαιρία της έκφρασης διαφόρων συναισθημάτων και επικοινωνίας μέσω της κίνησης του σώματος. Έτσι όπως το επιτάσσει, χρόνια τώρα, η παράδοση στο γλέντι του γάμου. Έτσι όπως το ορίζουν οι στίχοι του τραγουδιού του Βασίλη Τσιτσάνη.

Μην αρχίζεις τη μουρμούρα
άκου πρώτα να σου πω
Χθες το βράδυ είχα μπλέξει
σ’ ένα γλέντι φιλικό
Είχε όμορφες κοπέλες
και ξεχάστηκα να `ρθω

Συγχώρα με, μουρμούρα μου
χτυπούσε η καρδούλα μου
Στο χορό, στην παραζάλη
με ξελόγιασαν τα κάλλη

Όμορφες που ήταν όλες
μ’ έβαλαν κρασί να πιω
Μ’ έστρωσαν κι ένα ντιβάνι
κι έπεσα να κοιμηθώ
Μ’ έστρωσαν κι ένα ντιβάνι
κι έπεσα να κοιμηθώ

Μια ξανθά μικρή σουλτάνα
πω πω πω, με τρέλανε
Τέτοια νύχτα μαγεμένη
αχ, να μη ξημέρωνε
Τέτοια νύχτα μαγεμένη
αχ, να μη ξημέρωνε

«ΔΙΑΛΕΧΤΟ» Ο τόπος και η ιστορία του

Βιβλιοπαρουσίαση

του Δημήτρη Τσιγάρα

Με στόχο την καταγραφή και την παρουσίαση της ιστορίας του χωριού της, το Διαλεχτό, η φιλόλογος  - συγγραφέας Βασιλική Νικ. Στεργίου κυκλοφόρησε το βιβλίο με τίτλο «ΔΙΑΛΕΧΤΟ ο τόπος και η ιστορία του».

Πρόκειται για ένα καλαίσθητο βιβλίο, το οποίο περιέχει συμπυκνωμένη όλη την τοπική ιστορία και λαογραφία του χωριού Διαλεχτό Τρικάλων.

Στις 300 σελίδες του βιβλίου, όπου την παραγωγή είχαν οι εκδόσεις «Γένεσις», αποτυπώνεται εύγλωττα ο βίος των κατοίκων του Διαλεχτού στο διάβα των αιώνων.

Η συγγραφέας, περιγράφει τα χαρακτηριστικά του χωριού και διανθίζει με γλαφυρότητα το κείμενό της, το οποίο στηρίζεται σε ιστορικές πηγές και είναι επενδεδυμένο με φωτογραφικό υλικό, χάρτες, πίνακες και φωτοαντίγραφα ιστορικών ντοκουμέντων.

Έχοντας γεννηθεί και ζήσει η ίδια στο Διαλεχτό, «ανασταίνει» τα τοπία της περιοχής διαθέτοντας εκείνη την ιδιαίτερη ματιά που έχει ασκηθεί να βιώνει βαθιά τη συγκίνηση μέσα στη φύση, στις αλάνες, στις γειτονιές, στις ράχες, στα λιβάδια, στα ποτάμια… σ’ έναν τόπο που κατοικείται αρμονικά από ανθρώπους, ζώα και φυτά.

Η συγγραφέας Βασιλική Στεργίου, ξεκινώντας με τον γεωγραφικό προσδιορισμό του χωριού περιγράφει τις φυσικές ομορφιές της περιοχής, και αναδεικνύει με σοφία το νόημα, τα πλεονεκτήματα και τις χάρες της φύσης επικαλούμενη την παροιμιώδη φράση: «Στον τόπο σου και οι πέτρες σου δίνουν να φας»!

Ακολουθείται μια ιστορική καταγραφή της περιοχής από την Αρχαιότητα - Τουρκοκρατία - Τσιφλίκια και Κολίγοι μέχρι τις μέρες μας.

Καταγράφεται η ιστορία της Διοικητικής εξέλιξης και του δημογραφικού χάρτη του Διαλεχτού.

Στη συνέχεια περιγράφεται η οικονομική δραστηριότητα των κατοίκων και παράλληλα τα ήθη και έθιμα αυτής.

Ακολουθεί η αναφορά στην Εκπαίδευση, στα σχολεία και στην εναγώνια ρήση «Μάθε παιδί μου γράμματα να ΄χεις καλά γεράματα».

Το δικό τους χώρο στο πόνημα, περιλαμβάνουν και οι ναοί, τα ξωκλήσια, το κοιμητήριο, οι ιερείς και ψάλτες.

Στο Κεφάλαιο του Πολιτισμού η συγγραφέας πραγματεύεται τα παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια, τα ήθη και έθιμα, τις παροιμίες, τα αινίγματα, τους θρύλους τις δοξασίες, τις δεισιδαιμονίες, τους  Πολιτιστικούς  και Αθλητικούς Συλλόγους.

Το πόνημα τελειώνει με το Φωτογραφικό παράρτημα, και το τοπικό Λεξιλόγιο.

Η αίσθηση του αναγνώστη είναι αναμφίβολα μαγευτική!

Έτσι όπως προκύπτει μέσα από τη στοχαστική διάθεση, την άκρα ευαισθησία, τη δραστική έκφραση και το καλλιεργημένο βλέμμα -όχι επιδεικτικό αλλά μετρημένο και ουσιαστικό- η συγγραφέας παραδίδει στην τοπική κοινωνία του Διαλεχτού ένα διαλεχτό, ολοκληρωμένο, σύνθετο και καλά οργανωμένο έργο.

Οι κάτοικοι του Διαλεχτού έχουν ένα λόγο παραπάνω τώρα να αισθάνονται υπερήφανοι για τον τόπο τους αλλά και για το πνευματικό αυτό δημιούργημα! 

Ξεκίνησαν οι εγγραφές στη σχολή χορού ΤΕΡΨΙΣ

Σε ένα υπερσύγχρονο κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο, στην οδό Κολοκοτρώνη 19 στα Τρίκαλα, όπου εδρεύει η καταξιωμένη σχολή χορού «Τέρψις», με την έμπειρη διδακτική ομάδα και τους επιστημονικά καταρτισμένους χοροδιδασκάλους, υποδέχονται μικρούς και μεγάλους επίδοξους χορευτές και συγκροτούν τα χορευτικά τμήματα της νέας χορευτικής χρονιάς κατά κατηγορία: Νηπιακά, παιδικά, εφηβικά, γυναικών, ενήλικων (αρχάριων και προχωρημένων).

Για περισσότερες πληροφορίες στο τηλ.: 24310 74622

Αναμορφώνονται τα σχολεία στο Βαλτινό

Εργασίες ανακατασκευής και επιδιόρθωσης εκτελούνται αυτές τις ημέρες στα διδακτήρια του Βαλτινού. Εν όψει της νέας σχολικής χρονιάς, ο Δήμος Τρικκαίων προχώρησε σε αναδιαμόρφωση χώρων, προκειμένου να λειτουργεί καλύτερα το Δημοτικό Σχολείο, λόγω των αυξημένων αναγκών που προέκυψαν από τις συγχωνεύσεις. 

Έτσι, μετά και την κατασκευή του νέου διδακτηρίου στο Κεφαλόβρυσο, μεταφέρθηκε η προκατασκευασμένη αίθουσα που υπήρχε στην αυλή του σχολείου, στο Δημοτικό Σχολείου Βαλτινού. Αυτές τις ημέρες, γίνονται όλες οι απαραίτητες εργασίες, προκειμένου να παραδοθεί έτοιμο στους μαθητές, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς.

Επίσης, συνεργεία του Δήμου προχωρούν σε εργασίας αντικατάστασης θυρών και παραθύρων στον παιδικό σταθμό, καθώς και σε κοπή χόρτων στην αυλή του Νηπιαγωγείου. 

Με τις παρεμβάσεις αυτές, η σχολική κοινότητα των Βαλτινού, που φιλοξενεί μαθητές και από άλλα χωριά, αναμένεται να είναι πλήρως έτοιμη από την πλευρά των εργασιών που αναλογούν στον Δήμο, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς 2015-2016.

Ιδεολογικό δίπολο και έλλειψη ηγέτη!

Του Παναγιώτη Δήμου

Εν έτη 2015 βρισκόμαστε στο απόγειο μιας πολιτικής κρίσης η οποία κράτησε και κρατάει πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ’όσο φανταζόμασταν, όταν αντιληφθήκαμε πριν από μια πενταετία περίπου ότι… περνάμε τις πύλες της. Στην ‘‘πρώτη’’ καρέκλα της χώρας κάθισαν εφτά διαφορετικοί άνθρωποι οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν τήρησαν τις προεκλογικές τους υποσχέσεις. Το συγκεκριμένο άρθρο δεν έχει σκοπό την χειραγώγηση του αναγνώστη και την προτροπή του ως κάποια συγκεκριμένη ιδεολογική και κομματική κατεύθυνση, παρά μόνο έχει σκοπό να προβληματίσει ευχάριστα και να συγκινήσει τις σκέψεις του, σε ό,τι αφορά την κρίση στην οποιανδήποτε μορφή της (οικονομική, πολιτική, κοινωνική). Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Αναμφίβολα, παρότι το νεαρό της ηλικίας μου, μου είναι εύκολο να διαπιστώσω πως η Ελλάδα έχει σοβαρή έλλειψη σε πολιτικούς αρχηγούς και άνακτες και σε εσωτερικό, αλλά και σε εξωτερικό επίπεδο. Σας προκαλώ να κάνετε μια ευχάριστη αναδρομή στο παρελθόν και να συγκρίνεται τους τότε ηγέτες με τους σημερινούς, ανεξαρτήτως ‘’χρωμάτων’’, ιδεολογιών και κυβερνήσεων. Η αλήθεια πως το άγχος που μου προκάλεσαν τα ΜΜΕ τα προηγούμενα χρόνια μου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθώ με την πολιτική και να διαμορφώσω την δική μου άποψη περί ηγετών του σήμερα και του χτες.

Όσον αφορά το σήμερα το μόνο που μπορούν να μου προκαλέσουν οι συνεδριάσεις της Βουλής είναι γέλιο. Σοβαρή έλλειψη συνεννόησης, χάος και μια τόσο άσχημη διαχείριση της ελληνικής γλώσσας, που με κάνουν να πιστεύω πως η συνεδρίαση των 300 αυτών ατόμων δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μία απλή συνέλευση πολυκατοικίας, όπου οι γείτονες θα κοντραριστούν για το... χαλασμένο ασανσέρ και τα κοινόχρηστα. Αλλά όχι! Αυτοί οι άνθρωποι εκεί μέσα αποφασίζουν για το μέλλον μας και, για να το δω και εγωιστικά, το μέλλον μου! Είναι άδικο να ακούω φράσεις στη Βουλή όπως ‘’τζάμπα μάγκας’’ ή ‘’σκάσε χοντρέ’’ και λέξεις του τύπου ‘’φασισταριά’’, ‘’κομούνια’’ και λοιπούς αισχρούς χαρακτηρισμούς που είναι αδιανόητο να ακούσεις σε καφενείο του χωριού. Είναι άδικο και για μένα που ανυπομονώ να πάρω την ζωή στα χέρια μου, αλλά η μεγαλύτερη αδικία και ντροπή είναι για τους ανθρώπους που εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό, μέσα στον ιερότερο χώρο της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας.

Χατζιδάκις: «Σε ποιαν Ελλάδα;»

Επιστολή που έστειλε ο Μάνος Χατζιδάκις στις εφημερίδες Αυγή και Καθημερινή τον Ιούλιο του 1988. Λίγες μέρες νωρίτερα, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Χρήστος Σαρτζετάκης είχε δηλώσει στο μήνυμά του για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας ότι δεν πρέπει απλώς να ανήκει η Ελλάδα στους Έλληνες αλλά και οι Έλληνες στην Ελλάδα.

 «Αγαπητή Αυγή, με την ευκαιρία της 14ης επετείου “αποκαταστάσεως” της Δημοκρατίας, ακούσαμε από τον ελληνολάτρη γλωσσολόγο Πρόεδρό μας κ. Σαρτζετάκη και το εξής εξωφρενικό: Οι Έλληνες να ανήκουν στην Ελλάδα. Και βέβαια, το εξωφρενικό είναι στο ότι κατά τον Πρόεδρό μας οφείλουμε να ανήκουμε. Τι ιδέα! Σε ποιαν Ελλάδα κύριε Πρόεδρε; Στην Ελλάδα της αυθαιρεσίας, του κρατικού ερασιτεχνισμού, του εξογκωμένου παρακράτους, της αναλγησίας και του εξευτελισμού του ανώνυμου πολίτη, του με επίσημο πρόγραμμα καταποντισμού της αξιοπρέπειάς του, του ευνουχισμού της νεότητάς του; Στην Ελλάδα με την εξοντωτική φορολογία για να καλυφθεί η ανικανότητα του κράτους να ασκήσει οικονομική πολιτική; Στην Ελλάδα της κομπίνας και της αστυνομολατρείας, της ταύτισης έθνους και κάθε κυβερνήσεως, ώστε σαν ο πολίτης αντιδρά να χαρακτηρίζεται αυτομάτως ως αντεθνικός; Στην Ελλάδα των Γούκων, των οπλοφορούντων Κουρήδων και Μιχαλόπουλων, των εμπρηστών, του ανεκδιήγητου κ. Τόμπρα, της ρυπαρότητας και της συνεχώς «αθώας» Αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω; Όχι, κ. Πρόεδρε. Όσοι ξεφύγαμε από τις “στοργικές θωπείες” της μητρός Ελλάδος και μείναμε ελεύθεροι, θα διδάξουμε και τους άλλους να γίνουν ελεύθεροι και να μην ανήκουν πουθενά. Κάθε σοβαρός Έλληνας οφείλει ν’ αντιδράσει στη μεσαιωνικής προθέσεως -συγχωρέστε με- ρήση σας. Οι Έλληνες πολίτες δεν ανήκουν. Φροντίσατε να κάνετε την προεδρική σας θητεία πιο σεμνά και δίχως μεγαλοστομίες. Γιατί η Ελλάδα σας κ. Πρόεδρε αρχίζει να μας αρρωσταίνει». 

Το Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο «Ο Μέγας Αθανάσιος» Βαλτινού

Με σκοπό στη συμβολή της πνευματικής και ψυχικής καλλιέργειας των ενοριτών, καθώς και για την κάλυψη τελετουργικών και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων δημιουργήθηκε το 1985 το Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο, ο Μέγας Αθανάσιος Βαλτινού.

Η πλούσια δραστηριότητα που ανέπτυξε, μέσα στην πολύχρονη λειτουργία του, κατέστησε σημαντική την αναγκαιότητα της υπάρξεώς του.

Η δανειστική βιβλιοθήκη, με διάφορα, χριστιανικού περιεχομένου βιβλία και περιοδικά, λογοτεχνικά, Ιστορικά, εγκυκλοπαιδικά κλπ., τα επιτραπέζια παιχνίδια, οι διάφορες ομιλίες που κατά καιρούς γίνονται, τα κατηχητικά κατωτέρου και μέσου βαθμού, η λειτουργία του «Κύκλος Γυναικών Μελέτης της Αγίας Γραφής», οι διάφορες, προσκυνηματικές, εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές εκδρομές, οι διάφορες, εκδηλώσεις στις μεγάλες χριστιανικές εορτές και στην λήξη των μαθημάτων, οι τελετές μνημόσυνων, είναι ορισμένες από τις δραστηριότητες του Ενοριακού Πνευματικού Κέντρου.

Το Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο, ο Μέγας Αθανάσιος κτίστηκε με τις δωρεές των πιστών της ενορίας, και με τα διάφορα έσοδα του ιερού ναού Αγίου Αθανασίου Βαλτινού και στις 29 Σεπτεμβρίου1985 έγιναν τα εγκαίνιά του.

Παρουσιάζουμε παρακάτω διάφορα δημοσιεύματα της εποχής από τα εγκαίνια του Πμευματικού Κέντρου.

Απεβίωσε ο Χρήστος Στεφ. Ψύχος

Απεβίωσε την Κυριακή 30 Αυγούστου 2015 ο συγχωριανός μας Χρήστος Ψύχος του Στεφάνου και της Ελένης, σε ηλικία 79 ετών.

Ο Χρήστος Ψύχος γεννήθηκε στο Βαλτινό το 1936.  Εδώ και πολλά χρόνια κατοικούσε μόνιμα στην πόλη των Τρικάλων.  Ήταν παντρεμένος με την Σωτηρία Τσίκα και έχουν ένα παιδί, τον Στέφανο. 

Ξεκίνησε η δημιουργία Ψηφιακού Λαογραφικού Μουσείου Βαλτινού

Με τη δημιουργία Ψηφιακού Λαογραφικού Μουσείου Βαλτινού συνεχίζεται η καταγραφή, η διάσωση και η ανάδειξη του λαϊκού μας πολιτισμού σε όλες τις μορφές του.

Το Ψηφιακό Λαογραφικό Μουσείο Βαλτινού άρχισε την συγκέντρωση του υλικού και σιγά –σιγά θα εμπλουτίζεται με διάφορα εκθέματα που θα λειτουργούν σαν θεματοφύλακες της πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας, αλλά και σαν δίαυλοι επικοινωνίας για τη διάδοση και διαφύλαξη της προγονικής μνήμης.

Για να δείτε το Ψηφιακό Λαογραφικό Μουσείο Βαλτινού πατήστε εδώ.

Βλάστηση, η δύναμη της φύσης

Παρατηρώντας τη φύση με μια εστιακή ματιά στην επαναλαμβανόμενη διαδικασία της βλάστησης, της γέννησης και του θανάτου, διαπιστώνει κανείς εύλογα τη θαυμαστή πορεία σε όλες τις εκδοχές της.

Στην πρώτη εκδοχή, με κυρίαρχα τα στοιχεία της φύσης γη, νερό, αέρας, ήλιος, θέριεψε η βλάστηση, έψαχνε να βρει στήριγμα να ανέβει… και έπνιξε στην αγκαλιά της την πινακίδα. Θαρρείς πως με την δύναμή της λύγισε το μέταλλο σε έναν αγώνα που φαίνεται άνισος αλλά δεν είναι.

Στην δεύτερη εκδοχή, με τη διαδικασία της αναρρίχησης, τα φυτά κεντάνε με τον πιο επιδέξιο τρόπο τα στηρίγματά τους και τα μεταμορφώνουν με τη δύναμη της παρουσίας τους, σε έργα τέχνης. Σαν εορταστική γιρλάντα η βλάστηση, στόλισε τα στηρίγματά της για τα επικείμενα «Ανθεστήρια του Διονύσου» προστάτη της άγριας βλάστησης.