Του
Κωνσταντίνου Κατσαρού από την ποιητική συλλογή «ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ»
2010
η
γιαγιά αφηγούνταν
με
περισσή γλαφυρότητα,
στόμφο
και κινήσεις,
παραστατικότητα
και πειστικότητα,
το
βραδινό παραμύθι στα μικρά της εγγόνια
εκείνα
με λαχτάρα άκουγαν την ιστορία του κυνηγού,
που
κυνηγούσε μέσα στο δάσος την κυρά Μάρω,
την
πονηρή αλεπού,
που
όλο κρυβότανε και όλο με ελιγμούς του ξέφευγε
και
όλο στα βαθύτερα τον παράσερνε,
όλο
και σε πιο άγνωστα κατατόπια τον πήγαινε,
αφού
ήξερε το μέρος καλύτερα απ’ τον κυνηγό,
αφού
το έξυπνο ζώο έπρεπε να προστατέψει το τομάρι του
-η
αλεπού τελικά ξέφυγε παιδιά μου!
κι
ο κυνηγός χάθηκε μέσα στο δάσος παιδιά μου!
ακόμη
ψάχνουν να τον βρουν
και
λέω μόλις ξημερώσει,
να
πάμε και μείς να βοηθήσουμε να τον βρούμε,
γιατί
η γυναίκα του και τα παιδάκια του
κλαίνε
απαρηγόρητα που χάθηκε!
-πως
χάθηκε γιαγιά, δεν είχε GPS;
όμορφος
κόσμος παιδικός ψηφιακά φτιαγμένος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου