Ματσουκαίικα: Γνωριμία με τα χωριά του τόπου μας.

Το χωριό Ματσουκαίικα έχει υψόμετρο 115 μέτρα και απέχει από τα Τρίκαλα 13 χιλ.
Η ονομασία του χωριού οφείλεται στην καταγωγή των κατοίκων που είναι στην πλειονότητα τους από το Ματσούκι Ιωαννίνων. Ματσουκιώτικα > Ματσουκαίικα.
Από τα τέλη του 19ου αιώνα μερικοί Ματσουκιώτες εγκαταστάθηκαν προσωρινά στην Τσιάρα Τρικάλων. Μετά από δέκα περίπου χρόνια μετακινήθηκαν στα Βλάχικα του γειτονικού Βαλτινού και περί το 1891 εγκαταστάθηκαν στη θέση Μαργάρα της Παπαράντζας. Ήταν περίπου 30 - 40 οικογένειες και κατοικούσαν σε πρόχειρα καλυβάκια. Ασχολούνταν με λίγη κτηνοτροφία, πήγαιναν στα τυροκομεία, κουβαλούσαν ξύλα από τον Κόζιακα, και τα πωλούσαν στα Τρίκαλα, και κέρδιζαν έτσι το ψωμί τους.

Κάτοικοι στα Ματσουκαίικα το 1986

Τότε τα κτήματα της Παπαράντζας ανήκαν στους αδελφούς Χατζηγάκη (Παναγιώτη, Σωτήρη και Κώστα), που εκμεταλλεύονταν με τον ανεψιό τους Βασίλη Σκαμπαρδώνη. Οι Χατζηγακαίοι, Βλάχοι και αυτοί, από το Περτούλι Τρικάλων προστάτευαν τους Ματσουκιώτες, και τους έπαιρναν στη δούλεψή τους. Τους χρησιμοποιούσαν στα αγροκτήματά τους, για
 τσομπαναραίους, για αγωγιάτες για φουρνάρηδες κλπ.



Όταν άρχισαν οι απαλλοτριώσεις 1917-1922, θέλησαν οι Χατζηγακαίοι να πωλήσουν τη γη τους στους Παπαραντζιώτες και μάλιστα σε χαμηλή τιμή, 80 δραχ/στρέμμα. Όμως ο Γεώργιος Αγγελάκης, προσωπικότητα του χωριού, διαφώνησε, ισχυριζόμενος, ότι με λιγότερα χρήματα, 60 δραχ/στρέμμα, μπορούσε ν' αγοράσει χωράφια στον Πυργετό Τρικάλων. Τότε οι Χατζηγακαίοι πούλησαν στους Ματσουκιώτες, και μάλιστα προς 200 δραχ/στρ. που ήταν και τα καλύτερα του χωριού. Οι Παπαραντζιώτες τότε εξοργίστηκαν με τους Ματσουκιώτες και δεν έλειψαν τα επεισόδια. Τελικά οι Ματσουκιώτες έφυγαν από τον Μαργάρα το 1924. Συγκεκριμένα 23 οικογένειες αναχώρησαν για το Τσιότι, ενώ άλλες 17 οικογένειες εγκαταστάθηκαν ανατολικά της Παπαράντζας, κοντά στο Βαλτινό, και αποτέλεσαν δικό τους συνοικισμό, τα Ματσουκιώτικα.

Το μέρος λέγονταν στενό του Νίτσιου, γιατί εδώ ήταν ένα στενόμακρο χωράφι που το καλλιεργούσε ο Κώστας Νίτσιος, από την Παπαράντζα.
Στην αρχή κατοικούσαν όλοι σε καλύβες γι΄ αυτό και ονομάζονταν και Καλύβια.
Οι καλύβες ήταν αρκετά ευρύχωρες με δυο και τρία δωμάτια και κουζίνα.
Ο τοίχος, πλεγμένος με χλωρές βέργες ή καλαμιές, παλαμίζονταν, όπως και το δάπεδο με λάσπη. Για σκεπή χρησιμοποιούσαν ειδικό χόρτο, την σκλίβα, και αργότερα μεταχειρίστηκαν τον στερεότερο τσίγκο.
Το 1961 ιδρύθηκε μονοθέσιο δημοτικό σχολείο, το οποίο αργότερα συγχωνεύτηκε με το δημοτικό σχολείο Βαλτινού. Από το 1987 μέχρι και σήμερα το σχολείο τους συστεγάζεται στο δημοτικό σχολείο του Δενδροχωρίου.

Τα Ματσουκιώτικα υπάγονται στην κοινότητα Δενδροχωρίου και σχεδόν όλοι οι κάτοικοι μιλάνε και την Βλάχικη γλώσσα.
Με τους Καποδιστριακούς Δήμους τα ματσουκαίικα αποτελούσαν οικισμό του Δήμου Καλλιδένδρου. Σήμερα με τους Καλλικρατικούς Δήμους ο οικισνός υπάγεται στον Δήμο Τρικκαίων.

Το καφενείο του χωριού κατασκευάστηκε το 2000.

Ο πληθυσμός κατά τις απογραφές
έτος πληθυσμός
1940.......... 96 κατ.
1951..........150 κατ.
1961..........118 κατ.
1971..........124 κατ.
1981..........148 κατ.
1991..........129 κατ.