Ξαναπές το μάνα, ξαναπές το!

Είμαι γεννημένος τον περασμένο αιώνα, στη μεταπολεμική περίοδο.

Στη γειτονιά μας ήταν εφτά οικογένειες.

Σαράντα τρία παιδιά, όλοι φτωχοί, δηλαδή όλοι πλούσιοι.

Εκεί λοιπόν, ήτανε μια θεία μου η Μαρία που είχε οχτώ παιδιά.

Ένα βράδυ, δεν έχει να τους δώσει τι να φάνε.

Τα παιδιά κλαίνε κι εκείνη τα αποκοιμίζει με ένα ωραίο ψέμα.

­-Τώρα θα κοιμηθείτε και το πρωί που θα ξυπνήσετε θα έχω φέρει την μεγάλη όρνιθα, θα τη σφάξω, θα βάλω πολύ ρύζι στο ζουμί, θα φέρω φρέσκο ψωμί και τυρί και θα φάτε τόσο, που θα χορτάσετε όλα.

Χαϊδεύοντάς τα και μιλώντας τα τα αποκοίμισε.

Ο μεγάλος γιος που ήταν τότε δώδεκα χρονών δεν αποκοιμάται γιατί ξέρει, πως δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά.

Κοιτάζεται με τη μάνα του στα μάτια και της λέει.

-­Ξαναπές το μάνα, ξαναπές το!!!

Αφηγήσεις του Λουδοβίκου των Ανωγείων

ΤΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΤΟΥ ΒΑΛΤΙΝΟΥ

Με τον όρο τοπωνύμια εννοούμε τα ονόματα των αγροτικών θέσεων που βρίσκονται στο αγρόκτημα Βαλτινού τα οποία μας παραδόθηκαν από τους προγόνους μας. Στην προσπάθειά τους οι κάτοικοι του χωριού μας να συνεννοούνται ευκολότερα και να προσδιορίζουν με ακρίβεια, την αγροτική θέση, εβάπτισαν τις αγροτικές τοποθεσίες, δίνοντας σ' αυτές ονόματα τέτοια, ανάλογα με τα διάφορα γεγονότα που έλαβαν χώρα στους τόπους αυτούς κατά το παρελθόν.

Στην μελέτη που ακολουθεί παρουσιάζουμε τα τοπωνύμια του χωριού τα οποία προήρθαν από:

1) Τη φύση και τη διάπλαση του εδάφους π.χ. Βαρκό, Γούρνα της Σαρακίνας, Ξεραγκάνια, Καψούρα.

2) Από τα νερά που ρέουν εκεί π.χ. Κανάλια, Κλούρια, Βρυσοπούλα, Σμίξη.

3) Από τα διάφορα φυτά που φυτρώνουν και τη βλάστηση γενικά π.χ. Λόγκια, Πλατάνια, Χαμόλευκες.

4) Από τα ζώα που συχνάζουν στο μέρος εκείνο π.χ. Αλπότρυπες, Γελαδαριά, Κατσίκες.

5) Από τα οικοδομήματα που υπάρχουν εκεί π.χ. Κοτσέκι, Καλύβα της Ρηνούς, Παλιόπυργος.

6) Από το επάγγελμα και τις ιδιότητες των κατοίκων π.χ. Παπατσέτσους Βλάχικα, Κουραδάς.

7) Από τους κτήτορες ή τους οικιστές π.χ. Κορακαίικα, Τυρνιώτικα, Χασιώτικα.

8) Από τις διάφορες παραδόσεις και γεγονότα π.χ. Κλούρι τ'Γιώργατσέλη, Παλιοχώρι, Λίμνη τ' Κασιδιάρη.

Στην κτηματική περιφέρεια του Βαλτινού η οποία καλύπτει 7.000 τ.μ. περίπου, καταγράψαμε 65 τοπωνύμια και με την βοήθεια των γεροντότερων του χωριού μας τα προσδιορίσαμε και τα ερμηνεύσαμε ως εξής:

Αλπότρυπες: Τοποθεσία με πολλές τρύπες τις οποίες έφτιαχναν και τις χρησιμοποιούσαν οι αλεπούδες για φωλιές τους.

Αμπέλια: Φυτωνύμιο, το οποίο προσδιορίζει την περιοχή που πολλοί κάτοικοι του Βαλτινού καλλιεργούσαν αμπέλια.

Αμπέλι δραγασιά: Τοποθεσία παρακείμενη της Παλιομάνας η οποία οφείλει την ονομασία της στη δραγασιά που υπήρχε σε κάποιο αμπέλι της περιοχής.

Αυλαή: Τοποθεσία όπου υπήρχε αυλακιά, η οποία λέγεται ότι ήταν ο παλιός δρόμος του παλιοχωρίου και μάλιστα στη όχθη της Σαλαμπριάς διακρίνονταν μέχρι προσφάτως τα ίχνη του.

Κατά μια άλλη εκδοχή λέγεται, ότι στην τοποθεσία αυτή επί τουρκοκρατίας υπήρχαν οι αυλές των τούρκικων κονακίων.

«Έφυγε» ο Γιώργος Φούντας

Έφυγε το απόγευμα της Κυριακής από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών ο ηθοποιός Γιώργος Φούντας που το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε νοσοκομείο των Αθηνών.

Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη, στις 11 το πρωί, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Ο Γιώργος Φούντας γεννήθηκε το 1924 στο Μαυρολιθάρι Παρνασσίδας στη Φωκίδα.

Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών.

Πρώτη φορά στο θέατρο εμφανίστηκε στην παράσταση "Νυφιάτικο τραγούδι" και στον κινηματογράφο στην ταινία "Τα Χειροκροτήματα" το 1944.

Βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τις χρονιές 1966 και 1967 για την

ερμηνεία του στις ταινίες «Με τη λάμψη στα μάτια» και «Πυρετός στην άσφαλτο».

Ιδιαίτερα γνωστή στον κόσμο είναι η τελευταία σκηνή από την ταινία Στέλλα με τη Μελίνα Μερκούρη, όταν εκφωνούσε την περίφημη ατάκα: «Φύγε, Στέλλα, κρατάω μαχαίρι!».

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε το στην τηλεοπτική μεταφορά του μυθιστορήματος του Ν. Καζαντζάκη «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».

Στέλλα

Τρίκαλα «Τότε και τώρα»

ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ

Είναι γεγονός ότι το τοπίο, καθώς και οι άνθρωποι, ακολουθώντας τους φυσικούς οργανικούς νόμους, διαρκώς μεταλλάσσονται, μέσα στα πλαίσια ενός συνεχόμενου γίγνεσθαι.

Με τη βοήθεια παλιών και σημερινών φωτογραφιών επιχειρούμε μια εικαστική αντιστοίχηση του αστικού περιβάλλοντος των Τρικάλων, συγκρίνοντας το «τότε» με το «τώρα».

Φωτογραφίες που τραβήχτηκαν από το ίδιο σημείο σχεδόν έναν αιώνα πριν αντιπαρατίθενται με αντίστοιχες σημερινές και το αποτέλεσμα μας δίνει τη δυνατότητα να γεφυρώσουμε το χάσμα του χρόνου ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν, να συγκρίνουμε το παλιό με το καινούργιο και να συνειδητοποιήσουμε τη μετάλλαξη του χώρου και των ανθρώπων. Να δούμε τι χάθηκε και τι άντεξε στο πέρασμα του χρόνου.

ΟΔΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΣΑΡΑΦΗ

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗ

ΤΟΤΕ

ΤΩΡΑ

ΟΔΟΣ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗ

 

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗ

ΤΟΤΕ

ΤΩΡΑ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗ

ΤΟΤΕ

ΤΩΡΑ

Εντυπωσιακή η πορεία του Α.Ο. Βαλτινού

Η ομάδα του Α.Ο. Βαλτινού προχωρά εντυπωσιακά στο φετινό πρωτάθλημα μιας και το Σάββατο 27 – 11 – 2010 πέτυχε ακόμα μια νίκη επί της ομάδας των Παραληθαίων με 3 – 0.

Έτσι τώρα βρίσκετε πια στην δεύτερη θέση του Βαθμολογικού πίνακα μαζί με την ομάδα του Φλαμουλίου.

Το σκορ για το Βαλτινό άνοιξε ο Γάτσιος στο 45 λεπτό ενώ στην επανάληψη ο Ξαγάρας με δυο εκτελέσεις φάουλ στο 47΄ και στο 49΄διαμόρφωσε το τελικό σκορ 3-0.

Η βαθμολογία

1..Καστράκι .................27

2.Βαλτινό .....................24

3.Φλαμούλι ..................24

4.Γενέσι .......................23

5.Δήμητρα ....................22

6.Παραληθαίοι .............22

7.Φήκη .........................19

8.Λογγάκι .....................18

9.ΑΕΤ ...........................18

10.Μπάρα .....................15

11.Νεοχώρι ..................14

12.Κρύα Βρύση ............14

13.Καλύβια ...................12

14.Φαρκαδόνα ...............11

15.Ασκληπιός ..................6

16.Ένωση Δ/Μ ................4

17.Μεγαλοχώρι ................1

18.Ελευθεροχώρι .............0

«Με τη γλώσσα του τόπου μας»

Αφηγήσεις, εξιστορήσεις, καταθέσεις βιωμάτων από ανθρώπους που διατηρούσαν το γλωσσικό μας ιδίωμα ατόφιο, όπως ακριβώς το παρέλαβαν από τους προγόνους μας.

Την παρακάτω αφήγηση μας έκανε ο αείμνηστος Στέφανος Ψύχος την οποία παρουσιάζουμε ατόφια, χωρίς να αλλάξουμε ή να διορθώσουμε κάτι, διατηρώντας έτσι την ιδιωματική προφορά και την αυθεντικότητα της γλώσσας του τόπου μας.

Ένας μπράτιμος από το Βαλτινό Θυμάται.

Λοιπόν θα σι που όταν παντρεύονταν η θειά μ΄ η Πανάϊου που πάει στη Μεγάρχη, η αδελφή του Μήτσιου Κατσιούλη.

Λοιπόν ιγώ είμαν πιτσιρικάς, ίσα με δέκα ετών. Ο πατέρας μ' ήταν πιθαμένους, το 1926.

Λοιπόν, ένας αξάδελφους δικός μ', ήταν απ' τη Μεγάρχη. Κρατούσι φλάμπουρο, ο Γάτους ο Γιώργος κ' είχει του φλάμπουρου αυτός.

Όχι του είχει άλλους του φλάμπουρου. Του λέου τουν αξάδελφου μ', «πέστουν να μι του δώσει ιμένα του φλάμπουρου», γιατί εκάναμι εξαγωρά τότι με του φλάμπουρου. Του παίρνου του φλάμπουρου απ' λες, κι ανιβαίνου αψλά στου σπίτι του Κατσιουλέϊκου.

Όταν έγιναν τα στέφανα, στεφάνωνε ο Τζερτζενές ο παππούς. Τα γένια ο Τζερτζενές τάχει κοσιάνες, δυο κοσιάνες, τυλιγμένα τα μαλλιά πίσω… λοιπόν, φουστανέλα μελινίσια, κάλτσα, τσαρούχι τρίχινου, παλικάρι πως το λεν! Αυτόν είχει κουμπάρου.

Τέλειουσαν τα στέφανα να πούμι, γιατί τότι τα΄ έπαιρναν του κόσμου στα σπίτια κι τα΄ φίλευαν.

Μι λέει, «φέρει του φλάμπουρου εδώ ρε»

«Δώς μου πέντε δεκάρες» λέου ιγώ, ήταν πολλές τότε.

Μπα! τίποτα, σ' απάν ιγώ στον καβαλάρη αψλά, με του φλάμπουρου.

Μι λέει ο ξαδελφός μ' «Ά ρε κατέβα κάτ', ά ρε δώστου να φύγουμι».

«Ρίξτα του λέου»… Χα, χα, και πείρα μι φένιτι δυο δεκάρες! Χα, χα.

Στέφανος Ψύχος

Αγρότης από το Βαλτινό

θάρθει καιρός



της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΩΓΟΥ

Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη
- μη βλέπεις εμένα - μην κλαις. Εσύ εισ' η ελπίδα.


Άκου θάρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
Δε θα υπάρχουνε πόρτες κλειστές
με γυρμένους απέξω


Και τη δουλειά
θα τη διαλέγουμε
δε θάμαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι - σκέψου! - θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες.

Να φυλάξεις μονάχα
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις και έννοιες σαν και αυτές
απροσάρμοστοι - καταπίεση - μοναξιά - τιμή - κέρδος - εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.


Είναι Μαρία - δε θέλω να λέω ψέματα - δύσκολοι καιροί.
Και θαρθούνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω - μην περιμένεις και από μένα πολλά -
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω μόνο:
"Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος".


Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ' όλα αυτά Μαρία.



ΧΑΡΤΟΓΛΥΠΤΙΚΗ

Πρόταση για την δημιουργία μονάδα κοινωνικής φροντίδας στο Βαλτινό

(Οίκος Ευγηρίας)

Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων

ο " Άγιος Αθανάσιος Βαλτινού ".

Μια πρόταση για ένα σημαντικό έργο στο Βαλτινό είναι η δημιουργία μιας μονάδας κοινωνικής φροντίδας.

Η πρόταση έχει αποδέκτες τους φορείς του χωριού, και αφορά όλους τους κατοίκους.

Ελπίζουμε να κατανοηθεί η σημαντικότητα, η αναγκαιότητα, και η ωφελιμότητα αυτού του έργου, να γίνει λαϊκό αίτημα και κάποια στιγμή να πάρει σάρκα και οστά.

Ένας από τους καταλληλότερους χώρους για να κατασκευαστεί η κτιριακή υποδομή, είναι ο χώρος της εκκλησίας Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, που θα παραχωρηθεί για να στεγάζεται η ΜΟΝΑΔΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ» του Βαλτινού.

Θα δημιουργηθούν δύο θάλαμοι των δέκα κλινών, σαλονοτραπεζαρία, μια κουζίνα, ιατρείο, γραφεία προσωπικού, μπάνιο - WC, αποθηκευτικός χώρος,

Η μονάδα θα είναι χωρητικότητας 20 ατόμων και θα φιλοξενεί (περιθάλπτει) δέκα άνδρες και δέκα γυναίκες.



Στη «ΜΟΝΑΔΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΒΑΛΤΙΝΟΥ» θα παρέχεται:

Καθημερινή στέγαση στους ηλικιωμένους, υγιεινή διατροφή, συντροφιά, διασκέδαση και φροντίδα.

Θα δημιουργηθεί ένα περιβάλλον που θα πληρεί όλες τις προϋποθέσεις ώστε οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας να νιώθουν την ζεστασιά, την αγάπη, τη φροντίδα, την ασφάλεια, την καθαριότητα και την οικογενειακή θαλπωρή.

1) Ιατρική παρακολούθηση και φροντίδα από τον αγροτικό γιατρό (θα συστεγάζεται το αγροτικό ιατρείο μέσα στη μονάδα).

2) Ειδικευμένη φροντίδα ατομικής υγιεινής από νοσηλευτικό και υπηρετικό προσωπικό. (περιλαμβάνει την λήψη φαρμάκων, το μπάνιο όλων των περιθαλπομένων (κάθε 2-3 ημέρες), τον καθαρισμό, τον καλλωπισμό, την ένδυση, την φυσιοθεραπεία,  κλπ).

3) Κοινωνική υπηρεσία. Το έργο της κοινωνικής λειτουργού είναι πολύ σημαντικό και έχει σχέση με την στήριξη, την συναισθηματική τόνωση, την ενθάρρυνση συμμετοχής σε ομαδικές δράσεις, τη διοργάνωση τέτοιων δράσεων, την ενεργό συμμετοχή σε εκδρομές και γιορτές που σκοπό έχουν την κοινωνικοποίηση και δραστηριοποίηση των περιθαλπομένων. Η ίδια υπηρεσία θα διαχειρίζεται και πιο πρακτικά ζητήματα που αφορούν στους περιθαλπομένους, όπως τη γραφειοκρατία στις σχέσεις τους με το δημόσιο, την επικοινωνία τους με συγγενείς και φίλους κ.α.

Θέσεις εργασίας.

Θα δημιουργηθούν μόνιμες θέσεις εργασίας.

(1 θέση Κοινωνικής λειτουργού, 1 θέση Νοσηλεύτριας, 1 θέση υπηρετικό προσωπικό 1 Θέση μαγείρισσας).

Θα υπάρχουν και έκτακτοι εξωτερικοί συνεργάτες ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες της μονάδας όπως (Φυσιοθεραπευτής, κομμωτής, κλπ).

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ

Έσοδα

1) από τη συμμετοχή των περιθαλπόμενων με το 70% της αγροτικής σύνταξής τους.

(παραδείγματος χάρη, 300 ευρώ χ 20 άτομα = 6.000 ευρώ το μήνα).

2) από επιδότηση του Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης

3) από επιχορήγηση του Δήμου Τρικκαίων

4) από διάφορες δωρεές

5) από διάφορα κληροδοτήματα.

Έξοδα

1) Μισθώματα και ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων

2) Λειτουργικά έξοδα.

Τέλος η όλη κοινωνική δομή μπορεί να στηριχθεί από την εκκλησία καθώς και από την ιδέα του εθελοντισμού των κατοίκων του χωριού Βαλτινού.

Φορείς υλοποίησης:

1) Εκκλησιαστικό Συμβούλιο Αγίου Αθανασίου Βαλτινού ( θα αποφασίσει να παραχωρήσει τον χώρο όπου θα κατασκευαστεί το κτίριο.

2) Κοινοτικό συμβούλιο (θα αποφασίσει για την κατασκευή της κοινωνικής δομής και θα εισηγηθεί το θέμα στον Δήμο Τρικκαίων.

3) Δήμος Τρικαίων (Θα αποφασίσει την υλοποίηση της πρότασης).

Ας το προσπαθήσουμε είναι εφικτό.

Βραδιά ΚΑΡΑΟΚΕ

Το Γενικό Λύκειο Βαλτινού, την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου, διοργανώνει πάρτι ΚΑΡΑΟΚΕ στο Καφέ «ΗΛΕΚΤΡΟΦΩΝΟ» στο Βαλτινό.

Σας προσκαλεί να διασκεδάσετε και να περάσετε μια όμορφη βραδιά.

Για τον νικητή του διαγωνισμού ΚΑΡΑΟΚΕ θα υπάρχει έπαθλο 100 ευρώ.

Αν ένα παιδί….

Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική: Μαθαίνει να κατακρίνει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα: Μαθαίνει να καυγαδίζει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία: Μαθαίνει να είναι ντροπαλό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ντροπή: Μαθαίνει να είναι ένοχο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση: Μαθαίνει να είναι υπομονετικό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο: Μαθαίνει να εκτιμά.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στη δικαιοσύνη: Μαθαίνει να είναι δίκαιο.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ασφάλεια: Μαθαίνει να πιστεύει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην επιδοκιμασία: Μαθαίνει να έχει αυτοεκτίμηση.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην παραδοχή και φιλία: Μαθαίνει να βρίσκει την αγάπη μέσα στον κόσμο.
Και αν τιμωρούμε τα παιδιά μας, τα μαθαίνουμε να τιμωρούν.
Russel

Βαλτσινιώτικο παραμύθι

Κάποτε στο Βαλτινό ένας πατέρας όταν μεγάλωσε ο γιος του του είπε:

-Παιδί μου, δε γεννιόμαστε όλοι με φτερά. Μπορεί να μην είσαι υποχρεωμένος να πετάξεις, νομίζω όμως πως είναι κρίμα να μείνεις μόνο στο περπάτημα αφού έχεις τα φτερά που ο καλός θεός σου έδωσε.

-Μα δεν ξέρω να πετάω απάντησε ο γιος.

-Σωστά είπε ο πατέρας και περπατώντας ανέβηκαν στο βουνό, στον Κόζιακα στο χείλος ενός γκρεμού.

-Βλέπεις γιέ μου; Το κενό. Όταν θελήσεις να πετάξεις, θα έρθεις εδώ, θα πάρεις βαθειά ανάσα, θα πηδήξεις στην άβυσσο και απλώνοντας τα φτερά σου θα πετάξεις.

Ο γιος αμφέβαλλε.

-Κι αν πέσω;

-Ακόμα κι αν πέσεις, δεν θα σκοτωθείς. Οι λίγες γρατζουνιές θα σε κάνουν πιο δυνατό στην επόμενη προσπάθεια αποκρίθηκε ο πατέρας.

Το παιδί γύρισε στο χωριό να δει τους φίλους του, τις παρέες του, όλους εκείνους που είχε συντρόφους στην πορεία της ζωής του.

Οι πιο στενόμυαλοι του είπαν:

Είσαι τρελός; Για πιο λόγο; Ο πατέρας σου είναι μισότρελος… Για πιο λόγο να πετάξεις; Τι σου χρειάζεται; Γιατί δεν αφήνεις τις ανοησίες; Τι νόημα έχει να πετάξεις;

Οι καλύτεροι φίλοι τον συμβούλεψαν:

-Κι αν είναι αλήθεια; Μα σίγουρα δεν είναι επικίνδυνο; Γιατί δεν αρχίζεις σιγά σιγά; Δοκίμασε να πηδήξεις από μια σκάλα ή από την κορυφή ενός δέντρου. Αλλά, από γκρεμό, βρε παιδί μου;…

Ο νεαρός άκουσε τις συμβουλές όσων τον αγαπούσαν. Ανέβηκε στην κορυφή του δέντρου και, με όλο του το θάρρος, πήδηξε. Άνοιξε τα φτερά του, τα κούνησε στον αέρα με όλη του τη δύναμη αλλά, δυστυχώς έπεσε στο έδαφος.

Μ΄ ένα καρούμπαλο στο κεφάλι συνάντησε τον πατέρα του.

-Μου είπες ψέματα! Δεν μπορώ να πετάξω. Το δοκίμασα και κοίτα πως χτύπησα! Δεν είμαι σαν κι εσένα. Τα φτερά μου είναι μόνο για στολίδι.

-Παιδί μου είπε ο πατέρας, για να πετάξεις, πρέπει να έχεις τον απαραίτητο ελεύθερο χώρο στον αέρα, ώστε τα φτερά σου να ξεδιπλωθούν. Είναι σαν να πέφτεις με αλεξίπτωτο: Χρειάζεσαι κάποιο ελάχιστο ύψος για να πηδήξεις.

Για να πετάξεις πρέπει ν αρχίσεις να ριψοκινδυνεύεις.

Αν δεν θέλεις να το κάνεις, καλύτερα να συμβιβαστείς και να μείνεις για πάντα στο περπάτημα.

ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ

Βαλτσινιώτες, στους τόπους εξορίας

Μια ελεγεία για τον πόνο, την καρτερία, την ανάταση και το μεγαλείο του Ανθρώπου.

Για τους ανθρώπους που ασπάστηκαν την αριστερή ιδεολογία και οραματίστηκαν έναν κόσμο διαφορετικό, βασισμένο στα πιστεύω τους και τις αρχές τους.

Βέβαια το θέμα δεν εξαντλείται με ένα άρθρο στην εφημερίδα μας. Απλή αναφορά γίνεται. Αν είναι καλή, μέτρια ή κακή κρίνεται. Είναι όμως, μια αναφορά χωρίς ιδεοληψίες και «πολεμικές» παλαιών εποχών.

Με την λέξη εξορία που σημαίνει «έξω των ορίων», εννοούμε την εκτός των ορίων της χώρας αποπομπή και διαβίωση κάποιου πολίτη.

Τόποι εξορίας ήταν διάφορα νησιά κυρίως μικρά και άγονα, στα οποία οι συνθήκες ζωής και η πρόσβαση ήταν εξαιρετικά δύσκολες. (Γυάρος, Μακρόνησος, Αη Στράτης, Γιούρα, Λέρος κ.α.

Ο χαρακτήρας των εκτοπίσεων στα νησιά του Αιγαίου διαφέρει από περίοδο και περίοδο.

Κατά την προπολεμική περίοδο (1924 – 1940) οι εκτοπίσεις αποσκοπούσαν να απομονώσουν τους σχετικά ευάριθμους ταξικούς εχθρούς του καθεστώτος και να παρεμποδίσουν τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δραστηριότητές τους.

 

Κατά την περίοδο του εμφυλίου πολέμου και των πέτρινων χρόνων του αυταρχισμού και της μισαλλοδοξίας (1946 – 1962), αποσκοπούσαν στην καθυπόταξη του ρωμαλέου και μαζικού εαμικού κινήματος, που γεννήθηκε από την αντίσταση κατά των κατακτητών και εν συνεχεία στην περιστολή της δύναμης της Αριστεράς, της οποίας το κόμμα (η ΕΔΑ) αναδείχθηκε το 1958 αξιωματική αντιπολίτευση.

Τέλος κατά την περίοδο της χούντας οι εκτοπίσεις αποβλέπανε αφενός μεν στην εξουδετέρωση των γνωστότερων στελεχών της Αριστεράς, με τον εγκλεισμό τους στα στρατόπεδα – φυλακές τις Γυάρου και της Λέρου, αφετέρου δε στη γενικότερη τρομοκράτηση του πολιτικού κόσμου με την εκτόπιση μεμονωμένων, επιφανών κυρίως αντιπάλων της δικτατορίας σε διάφορα νησιά.

Σταδιακά και επιλεκτικά τα αρματαγωγά μετέφεραν τους πολιτικούς κρατούμενους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων όπου επικρατούσαν άθλιες συνθήκες διαβίωσης.

Αγρότες, εργάτες, υπάλληλοι αλλά και ολόκληρη η διανόηση της Αριστεράς: ποιητές, αρχιτέκτονες, γιατροί, δημοσιογράφοι, πολιτικά στελέχη, οδηγούνταν στους τόπους της εξορίας.

Από το χωριό Βαλτινό αρκετοί ήταν εκείνοι που εκτοπίστηκαν σε διάφορες φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων, και υπέστησαν τα δεινά.

Αναφορικά επισημαίνουμε: Βαγγελός Χρυσόστομος, Ζαμπακάς Αλκιβιάδης, Μαντέλας Στέφανος, Κόρακας Ευάγγελος, Βότσιος Σωτήριος, Βότσιος Κων/νος, Βότσιος Αθανάσιος, Κουφοχρήστος Αθανάσιος, Σταυρέκας Τρύφωνας, Σταυρέκας Γεώργιος, Μπαρούτας Βασίλειος, Παπακώστας Κων/νος.

Στους τόπους εξορίας, όπως και στις φυλακές, οι εξόριστοι φρόντιζαν να οργανώσουν την ομαδική ζωή τους. Για να αντιμετωπίσουν την πείνα, τις αρρώστιες – τους θέριζε η φυματίωση, η ελονοσία, ο τύφος – την αποθάρρυνση, την κατάθλιψη και τις απαγορεύσεις, οργάνωναν τις «ομάδες συμβίωσης πολιτικών εξόριστων. (ΟΣΠΕ).

Οι ομάδες συμβίωσης βασίζονταν στην αλληλεγγύη και απέβλεπε στη στοιχειώδη κάλυψη των βασικών αναγκών: εξεύρεση τροφής και οργάνωση συσσιτίων, καταμερισμό εργασιών (π.χ. καθαριότητα, μάζεμα ξύλων, ψήσιμο ψωμιού) διαχείριση των οικονομικών της ομάδας, οργάνωση μαθημάτων.

Η επιβίωση των εξόριστων, στους οποίους απαγορευόταν η εργασία, βασίζονταν στο δεκάδραχμο που λάμβανε ο καθένας από το κράτος - όταν δεν καθυστερούσε ή δεν κόβονταν - στις επιταγές και στα τρόφιμα που έστελναν οι οικογένειές τους και στα εφόδια που προσπαθούσε να στέλνει η οργάνωση «Εργατική Βοήθεια».

Ο κάθε εξόριστος έδινε στην ομάδα το 50% των χρημάτων και των τροφίμων που του έστελναν οι δικοί του. Μοιράζονταν τα πάντα, ακόμη και τα τσιγάρα.

Δήλωση μετανοίας

Σε όλους τους τόπους εξορίας υπήρχε συνεχής κίνηση με την άφιξη νέων εξόριστων την αναχώρηση άλλων. Ενώ ένας ζωοκλέφτης απελευθερωνόταν στο τέλος της ποινής του, ο μόνος τρόπος απελευθέρωσης των πολιτικών κρατουμένων ήταν να υπογράψουν «δήλωση μετανοίας».

Αυτές οι δηλώσεις ήταν κατ΄ ουσίαν αποκήρυξη του κομουνισμού.

Κάτω από συνθήκες φυσικής ή και ψυχολογικής βίας, οι περισσότεροι εξόριστοι υπέγραψαν. Οι λίγες εκατοντάδες που αρνήθηκαν να υπογράψουν, απομακρύνθηκαν από τους ανανήψαντες» και μεταφέρθηκαν σε «σύρματα» (καταυλισμοί περιφραγμένοι με συρματόπλεγμα), όπου υποβλήθηκαν συστηματικά σε βασανιστήρια και εξοντωτικές αγγαρείες.

Ασκούσανε ψυχολογικές και σωματικές πιέσεις, που συχνά είχαν τη μορφή βασανιστηρίων, στους κρατούμενους για να υπογράψουν και να δώσουν πληροφορίες για άλλους ύποπτους συμμετοχής σε κομουνιστικές ή αριστερές ενέργειες.

Πάντως, είτε ο υπογράψας ήταν μέλος του Κ.Κ. είτε όχι, η υπογραφή ήταν φοβερή ταπείνωση. Ο δηλωσίας σκιάζονταν από το βάρος της πράξης του για το υπόλοιπο της ζωής του.

 

Η ακαταμάχητη δυναμική της ποιότητας

Tου Χρηστου Γιανναρα

Υπάρχει ενδεχόμενο να βγούμε από την κρίση; Η λογική λέει όχι. Οταν κάποιος χρωστάει ολόκληρο το ετήσιο εισόδημά του και μισό παραπάνω (το 150% των εισοδημάτων κάθε χρόνου) επί τρία, δεν υπάρχει λογική ή τέχνασμα που να του εξασφαλίζει την αποπληρωμή του χρέους του συν τη συντήρησή του.

Αυτό λένε η λογική και τα νούμερα. Ομως ο πολιτικός λόγος δεν μιλάει για αδιέξοδο, η αναφορά στο αδιέξοδο απουσιάζει εντελώς, και το «εντελώς» στην περίπτωση αυτή γεννάει φόβο. Ο πρωθυπουργός περίπου βεβαιώνει ότι σε δύο χρόνια θα έχουμε ξελασπώσει. Η αξιωματική αντιπολίτευση φέρεται να είπε ότι χωρίς «μνημόνιο» έφτανε ένας χρόνος για την ανάκαμψη. Οι υπόλοιποι (παλαιοημερολογίτες και ρετάλια) ρητορεύουν μόνο για δικαιώματα των «εργαζομένων», ακόμα και των χρυσαμειβόμενων «ρετιρέ» της ευνοιοκρατίας.

Η επαγγελματική ενασχόληση με την πολιτική, είναι κλινικά βεβαιωμένο, συνεπάγεται την απώλεια επαφής με την πραγματικότητα – ψυχιατρικό, όχι συμπεριφορικό σύμπτωμα. Εξαιρούνται οι περιπτώσεις ακραίου συνειδητού αμοραλισμού, όπως η προεκλογική (το 2009) διαβεβαίωση ότι «λεφτά υπάρχουν». Συνεχίζουν σήμερα την εγκληματική εξαπάτηση των πολιτών τα κυβερνητικά κανάλια πρακτορεύοντας πληθωρικά επαίνους και συγχαρητήρια των επιτηρητών της οικονομίας μας για τις επιτυχίες του πρωθυπουργού και των αυλικών του. Ωσάν να απέχουμε πλέον ελάχιστα από την έξοδο στη σωτηρία.

Η ελλαδική κοινωνία έχει τραγικά χαμηλό δείκτη κατά κεφαλήν καλλιέργειας...

Ακονίζοντας το μυαλό μας

Τρισδιάστατο

 

Διπλό στη Χρυσαυγή το Βαλτινό

Μια ακόμα νίκη στο φετινό πρωτάθλημα πρόσθεσε στη συλλογή της η ομάδα του Α.Ο. Βαλτινού η οποία επικράτησε εκτός έδρας με 0 – 3 επί του Ασκληπιού στο γήπεδο της Χρυσαυγής.

Το Βαλτινό προηγήθηκε στο 25 λεπτό με γκολ του Ρίζου ενώ ο Ξαγάρας στο 30 λεπτό με απευθείας φάουλ διπλασίασε τα τέρματα. Η χαριστική βολή έγινε στο δεύτερο ημίχρονο, πάλι με σουτ του Ξαγάρα διαμορφώνοντας έτσι το τελικό σκορ Ασκληπιός – Βαλτινό 0 – 3.

Η βαθμολογία

1.Καστράκι ...................27

2.Δήμητρα ....................22

3.Παραληθαίοι ..............22

4.Φλαμούλι ...................21

5.Βαλτινό ......................21

6.Γενέσι ........................20

7.Φήκη ..........................18

8.Λογγάκι .....................15

9.ΑΕΤ ...........................15

10.Νεοχώρι ...................14

11.Μπάρα .....................14

12.Κρύα Βρύση ............13

13.Καλύβια ...................11

14.Φαρκαδόνα ..............10

15.Ασκληπιός .................6

16.Ένωση Δ/Μ ...............3

17.Μεγαλοχώρι ...............1

18.Ελευθεροχώρι ............0

Σοφίες διατυπωμένες από τον ΒΟΛΤΑΙΡΟ

"Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες."


"Αυτοί που μπορούν να σε κάνουν να πιστέψεις απιθανότητες, είναι ικανοί να σε κάνουν να διαπράξεις φρικαλεότητες."


"Θ' αφήσουμε αυτόν τον κόσμο ακριβώς έτσι όπως τον βρήκαμε: ανόητο, άδικο και κακό."


"Σύμπτωση είναι το γνωστό αποτέλεσμα αγνώστων αιτιών."


"Οι πολλοί νόμοι σε μια χώρα είναι, όπως οι πολλοί γιατροί, σημείο αδυναμίας κι αρρώστιας."

Ο Άρης Βελουχιώτης

Γεννήθηκε και πέθανε επαναστάτης! O λόγος για τον Θανάση Κλάρα, που άφησε την άνετη ζωή του στη Λαμία και πήρε τα βουνά, γράφοντας το όνομα του, ή μάλλον το ψευδώνυμο του «Άρης Βελουχιώτης» στην ιστορία, σαν ίσως την πιο εμβληματική φιγούρα της Αντίστασης. Σήμερα Ιδρυτής του ΕΛΑΣ και ηγετική μορφή του αντάρτικου σώματος του ΕΑΜ, αλλά και ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του ΚΚΕ. Ο Βελουχιώτης έρχεται σε ρήξη με το ΚΚΕ μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, καθώς αρνείται να παραδώσει τα όπλα και επιλέγει τον δρόμο της ένοπλης δράσης.

Ο δρόμος που διαλέγει τον οδηγεί τελικά στον θάνατο. Ο καπετάνιος του ΕΛΑΣ, την ίδια μέρα που το ΚΚΕ τον διαγράφει από τις τάξεις του, βάζει τέλος στη ζωή του στις 16 Ιουνίου του 1945, καθώς είχε περικυκλωθεί από ομάδες της Εθνοφυλακής που είχαν σταλεί για να τον συλλάβουν, στη Μεσούντα του Αχελώου. Το πτώμα του αποκεφαλίζεται και την επόμενη κρεμάται στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων.

Οι τελευταίες στιγμές του Άρη Βελουχιώτη

Μια συγκλονιστική μαρτυρία για τις τελευταίες ώρες του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη.

Του Άγγελου Λύκκα, μαχητή του ΕΔΕΣ από την Ελάτη Άρτας αυτόπτη μάρτυρα του τραγικού τέλους του Άρη.

Η μαρτυρία καταγράφηκε από τον ορθοπεδικό χειρουργό Χαράλαμπου Γκούβα. Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα «Το ποντίκι».

Α. Λύκκας: Μάθαμε ότι ο Άρης με το τμήμα του είχε αρχίσει να κινείται στην περιοχή του Τετράκωμου και της Μεσούντας. Ταυτόχρονα, ένα ένοπλο τμήμα του ΕΔΕΣ από την Άρτα, με επικεφαλής το πρωτοπαλίκαρο του Ζέρβα, τον Κώστα Βοιδάρο, που κατάγεται από το Ζυγό, μετακινήθηκε προς τις Πηγές.

Χ. Γκούβας: Ποιοι ήταν στο τμήμα του ΕΔΕΣ;

Α. Λύκκας: Εκτός από τη δική μου συμμετοχή, θυμάμαι τον Λάμπρο Κουρκούτα του Ευαγγέλου, τον Λουκά Μαργώνη, τον Κωνσταντίνο Μπαλάσκα. Συνολικά θα ήμασταν 70 ένοπλοι άντρες.

Χ. Γκούβας: Πως κινηθήκατε;

Α. Λύκκας: Αρχικά κινηθήκαμε από Ελάτη προς Μεσούντα μέσω του όρους Κοκκινόλακκας. Υπήρχαν πληροφορίες ότι και άλλο ένοπλο τμήμα του Εθνικού Στρατού κυνηγούσε τον Άρη από τη μεριά της Θεσσαλίας (σ.σ.: αναφέρεται στο περιβόητο 118ο τάγμα Εθνοφυλακής).

Χ. Γκούβας: Είχε συνοχή το τμήμα του Άρη;

Α. Λύκκας: Ορισμένοι αντάρτες του Άρη έφυγαν μόνοι τους σε διάφορα σημεία της πορείας. Άλλοι, πάλι, εγκατέλειψαν το τμήμα, αφού πρώτα τους παρότρυνε ο αρχηγός τους, όταν άρχισε ν’ απελπίζεται από τη δύσκολη περιπλάνησή του στη Δυτική Θεσσαλία. Κάποιοι από αυτούς που έφυγαν ή αυτομόλησαν, έδωσαν πληροφορίες για τη θέση του Άρη όταν βρίσκονταν στην κλειστή και απόκρημνη χαράδρα του Φάγκου, μεταξύ Ελάτης και Μεσούντας.

Χ. Γκούβας: Αυτές είναι και οι τελευταίες στιγμές του Άρη. Τι ακριβώς θυμάσαι;

Α. Λύκκας: Δεν θα ήθελα να τα θυμάμαι και δεν θα ήθελα να ξανασυμβούν αυτά…

Χ. Γκούβας: Ναι, αλλά υπήρξες αυτόπτης μάρτυρας και η μαρτυρία σου πρέπει να καταγραφεί.

Α. Λύκκας: Έπεφταν σποραδικοί πυροβολισμοί και ξαφνικά ακούστηκε έκρηξη χειρομομβίδας.

Χ. Γκούβας: Μετά τους πυροβολισμούς πλησιάσατε το τμήμα του Άρη;

Α. Λύκκας: Περικυκλώσαμε το τμήμα και όταν φτάσαμε κοντά ακούστηκε ο Δράκος, ένα από τα παλικάρια του Άρη, να λέει: «μην πυροβολάτε ορέ παιδιά». Λίγο παραπέρα, με το κεφάλι προς την κατηφόρα, ήταν ο Άρης. Ήταν βουτηγμένος μέσα στα αίματα και τα έντερά του έξω από την κοιλιά.

Χ. Γκούβας: Τι ακριβώς είχε συμβεί;

Α. Λύκκας: Ο Άρης είχε τραβήξει χειροβομβίδα ακουμπισμένη με δύναμη στην κοιλιά. Έγινε κομμάτια.

Χ. Γκούβας: Φύγατε μετά από αυτό;

Α. Λύκκας: Όχι δεν φύγαμε. Ο Βόιδαρος (σ.σ.: μικροκαπετάνιος του ΕΔΕΣ, επικεφαλής των «εθνικοφρόνων» που περικύκλωσαν τον Άρη στο φαράγγι της Μεσούντας με τη συμμετοχή της ομάδας του Μόκκα) ήταν όλο χαρά και την ίδια στιγμή διέταξε τον Σωτήρη Δράκο να κόψει το κεφάλι του Άρη με το σουγιά. Ήθελε το κεφάλι του Άρη για αποδεικτικό στοιχείο. Ότι Άρης δεν υπήρχε πια.

Το κεφάλι του Άρη

Χ. Γκούβας: Δεν αντέδρασε ο Δράκος;

Α. Λύκκας: Δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Ούτε ανάσα να πάρει. Οπότε ο Δράκος έβγαλε ένα σουγιά. Απ΄ αυτά που διπλώνουν στα δύο και πήγε κοντά να κόψει το κεφάλι του Άρη. Έλα όμως που ο σουγιάς δεν έκοβε και ταλαιπωρήθηκε ο έρμος. Πρέπει να έκανε περισσότερα από δεκαπέντε λεπτά ν’ αποκόψει το κεφάλι. Δυσκολεύτηκε εκεί που είναι τα νεύρα.

Χ. Γκούβας: Προφανώς δυσκολεύτηκε να κόψει αυτό που εμείς οι γιατροί ονομάζουμε παρασπονδυλικούς τένοντες και μεσοσπονδύλιους συνδέσμους. Τα σημεία αυτά απαιτούν κοφτερό εργαλείο. Τι έγινε μετά;

Α. Λύκκας: Ο Βόιδαρος έπιασε το κεφάλι από τα μαλλιά και το σήκωσε ψηλά να το δουν όλοι όσοι ήταν εκεί τριγύρω. Καθώς έσταζε ακόμα αίματα, το έβαλαν στον τουρβά και τράβηξαν για το Βουργαρέλι, να το παραδώσουν στη Διοίκηση του ΕΔΕΣ. Για να μη μυρίσει στη διαδρομή, το παραφούσκωσαν με αλάτι.

Τα κεφάλια του Άρη και του Τζαβέλα κρεμασμένα στην πλατεία των Τρικάλων

Χ. Γκούβας: Τι άνθρωπος ήταν ο Δράκος;

Α. Λύκκας: Ηλικιωμένος, γεροντάκι μου φάνηκε. Ήταν πεινασμένος, βρόμικος, όλο λάσπες και χώματα…

Χ. Γκούβας: Τι απέγινε ο Δράκος;

Α. Λύκκας: Τον πήγαν στο Βουργαρέλι μαζί με άλλους αντάρτες από το τμήμα του Άρη. Αργότερα τον φυλάκισαν. Όσο για τα κεφάλια του Άρη και του συντρόφου του Τζαβέλα είναι γνωστά τα γλέντια με τα νταούλια γύρω από τον φανοστάτη της πλατείας Τρικάλων, εκεί που τα κρέμασαν.

Χ. Γκούβας: Είχε καμιά ιδεολογία ο Βόιδαρος;

Α. Λύκκας: Ανοησίες. Αγράμματος ήταν. Τυχοδιώκτης και πλιατσικολόγος. Του άρεσε να δείχνει ότι έχει εξουσία…