Μέρες Δεκαπενταύγουστου… "Το πρώτο της ζωής μου ταξίδι"

 

Μέρες Δεκαπενταύγουστου…, το μικρό Πάσχα του καλοκαιριού γιορτάζεται κάθε χρόνο στον τόπο μας, με τα έθιμα και τις τοπικές παραδόσεις. Για άλλη μια χρονιά οι προσκυνητές θα κατακλύσουν το ξωκλήσι στο δάσος της Παναγίας Βαλτινού για την πανηγυρική γιορτή του Δεκαπενταύγουστου. Οι βιωματικές εμπειρίες που έχουμε όλοι απ' αυτό το πανηγύρι, μας συνδέουν με ένα κοινό τόπο, σημείο αναφοράς, το δάσος της Παναγίας Βαλτινού. 

Ευκαιρία λοιπόν, λόγω των ημερών, να ξαναθυμηθούμε ένα σχετικό με τον Δεκαπενταύγουστο στον τόπο μας, εικονογραφημένο διήγημα, με τίτλο: «Το πρώτο της ζωής μου ταξίδι».

Είναι ένα ταξίδι πηγαιμού και επιστροφής με μια διανυκτέρευση, με εναλλαγές, με εμπειρίες και γνώσεις. Μια αφήγηση της διαδικασίας τέλεσης του πανηγυριού που αποτυπώνει το ξετύλιγμα της ζωής, που έχει να κάνει με την αρετή του πραγματισμού και της ευχαρίστησης που προσφέρουν τα απλά πράγματα.

Η επιστροφή στο παρελθόν γίνεται δια μέσω της περσόνας του μικρού ταξιδιώτη που διεκδικεί τα όνειρά του. Το ξετύλιγμα των αναμνήσεων ξεκινάει με την προετοιμασία για το πανηγύρι, ακολουθεί η διαδρομή, η άφιξη, ο χώρος και η διαδικασία τελέσεως του πανηγυριού, η διανυκτέρευση, η δεύτερη ημέρα του πανηγυριού και η επιστροφή με τις εντυπώσεις και τη σχέση του μικρού ταξιδιώτη με τον παππού, ο οποίος μεταλαμπαδεύει τη θυμοσοφία του στον εγγονό του. Η γνώση για το μικρό ταξιδιώτη είναι το σημαντικότερο απόκτημα στη ζωή. Η σχέση με τον παππού του, ο θαυμασμός του λόγου και της θυμοσοφία του, τον στιγματίζουν, αν και κάποιες φορές διακατέχεται από την αμφιταλάντευση ανάμεσα στην προτροπή του παππού: «για την τήρηση του μέτρου» και την προσταγή του Καζαντζάκη: «Φτάσε όπου δεν μπορείς»…

Σενάριο - Σκηνοθεσία -Σκίτσα: Δημήτρης Τσιγάρας

Αφήγηση: Σάκης Μπιλιάλης

Μουσική: Χρύθσανθος Μουζακίτης

Για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Τρίκαλα 12 Αυγούστου 2024

Θέμα: Διευρυμένη σύσκεψη μετά από πρόσκληση του  Περιφερειάρχη Θεσσαλίας για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας.

Σήμερα, πραγματοποιήθηκε διευρυμένη σύσκεψη μετά από πρόσκληση  του Περιφερειάρχη Θεσσαλίας, με τη συμμετοχή Βουλευτών, Δημάρχων και άλλων τοπικών φορέων, με κεντρικό θέμα την αντιμετώπιση της λειψυδρίας που πλήττει την περιοχή.

Στη σύσκεψη συζητήθηκαν οι σοβαρές επιπτώσεις της έλλειψης νερού στη Θεσσαλία, καθώς και τα αναγκαία έργα που πρέπει να προχωρήσουν άμεσα για την επίλυση του προβλήματος.

Στην τοποθέτησή της, η Βουλευτής Μαρίνα Κοντοτόλη, επισήμανε ότι πρέπει να δοθεί άμεση λύση και υπογράμμισε την ανάγκη προώθησης των έργων που αφορούν στη διαχείριση των υδάτινων πόρων στην περιοχή.

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στα φράγματα Πύλης, Μουζακίου, Μεσοχώρας και Νεοχωρίου, τα οποία αποτελούν κρίσιμα έργα για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας.

Η Βουλευτής Μαρίνα Κοντοτόλη τόνισε ότι το μεγάλο πρόβλημα είναι η έλλειψη χρηματοδότησης.

Η Βουλευτής πρότεινε όλοι οι Βουλευτές της Θεσσαλίας, ανεξαρτήτως κόμματος, να καταθέσουν κοινή ερώτηση στη Βουλή, ζητώντας τη δέσμευση της κυβέρνησης για την άμεση έναρξη των έργων και την έγκαιρη υλοποίησή τους. Η πρωτοβουλία αυτή είναι κρίσιμη για την αντιμετώπιση του μεγάλου και σοβαρού προβλήματος της λειψυδρίας, το οποίο αποτελεί απειλή για την κοινωνία της Θεσσαλίας και τον Θεσσαλικό κάμπο.

Μαρίνα Κοντοτόλη

Βουλευτής Τρικάλων | ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Αναπληρώτρια Τομεάρχης Οικονομικών

Η ερημοποίηση της Θεσσαλίας προ των πυλών

 

Ένα συγκλονιστικό βίντεο του trikalavoice.gr για τον ποταμό Πηνειό, κάνει ορατές τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην Θεσσαλία, αλλά και σε ολόκληρη την Χώρα.

Ήδη στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη η αυξανόμενη ζέστη και η ανομβρία ανησυχούν τους πολίτες και ειδικότερα τους αγρότες καθώς πλήττει όλο και πιο έντονα την αγροτική παραγωγή. Οι ακραίες καιρικές συνθήκες μείωσαν τις αποδόσεις των καλλιεργειών, ενώ τροφοδότησαν με ασθένειες, που βλάπτουν την ποιότητα φρούτων και λαχανικών. Την ίδια ώρα η μείωση της εγχώριας παραγωγής λόγω κλιματικής κρίσης τροφοδοτεί την ακρίβεια και οδηγεί σε ακόμα υψηλότερες τιμές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους καταναλωτές που ήδη βλέπουν συνεχώς νέες αυξήσεις σε πολλά προϊόντα.

Στην Έκθεση για τις Επιπτώσεις της Κλιματικής Αλλαγής της Τράπεζας της Ελλάδος αναφέρεται ότι η μέση θερμοκρασία μέχρι τα μέσα του αιώνα θα ανέβει έως και 2 βαθμούς. Μάλιστα, μετά το 2060, η αύξηση στη μέση θερμοκρασία εκτιμάται ότι θα κυμανθεί μεταξύ 2 και 5 βαθμών περίπου. Η ενίσχυση της ξηρασίας θα έχει ως αποτέλεσμα τη μετάπτωση του κλίματος στη χώρα μας, με αποτέλεσμα περίπου το 40%, ιδίως τα ανατολικά και νότια τμήματα της χώρας, να κινδυνεύει να ερημοποιηθεί, με ό,τι αυτό σημαίνει και για την αγροτική παραγωγή.

Ήδη άνω του 30% των εδαφών της Θεσσαλίας έχει ερημοποιηθεί ή βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο ερημοποίησης.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ερημοποίηση έχουμε όταν μια περιοχή διαθέτει λίγο νερό και το έδαφός της έχει χάσει τα θρεπτικά του συστατικά, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να καλλιεργήσουμε.

Έτσι λοιπόν, η ξηρασία που πλήττει τα εδάφη και η ανησυχία που προκαλεί για το μέλλον, απαιτεί την άμεση κινητοποίηση όλων μας καθώς και των ευρωπαίων επιτρόπων, προκειμένου να μεριμνήσουν ώστε να δοθούν περισσότεροι πόροι σε περιβαλλοντικά θέματα.

Απεβίωσε ο Θωμάς Σ. Ζαμπακάς

 

Απεβίωσε ο συγχωριανός μας Θωμάς Ζαμπακάς το Σάββατο 10-8-2024, σε ηλικία 85 ετών. Ο Θωμάς Ζαμπακάς του Στυλιανού και της Βασιλικής γεννήθηκε το 1939 στο Βαλτινό. Παντρεύτηκε με την Ζωή το γένος Σταύρου Χήρα και απόκτησαν δύο παιδιά, τον Ευάγγελο και τον Στυλιανό και πέντε εγγόνια (Ιουλία, Μαρίνα, Λάουρα, Ζωή και Θωμάς). 

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Δευτέρα 12-8-2024, στις 11:00 ώρα, στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Το ένα από τα τρία καλά των Τρικάλων είναι οι όμορφες γυναίκες!

 

Όμορφα και στιλάτα κορίτσια κυκλοφορούν καθημερινά στην πόλη των Τρικάλων και εντυπωσιάζουν με το πέρασμά τους, με τις αναλογίες τους και την καλλίγραμμη κορμοστασιά τους. Το μυστικό των στιλάτων κοριτσιών είναι το ότι αγαπούν τον εαυτό τους και τον φροντίζουν, και μέσω της εξωτερικής εμφάνισης φαίνεται αυτή η αγάπη, η ομορφιά και η μοναδικότητά τους. Το βάδισμά τους είναι η πεμπτουσία της χάρης, καθώς ακολουθούν τον ρυθμό των βημάτων, ενώ τα μοντέρνα ρούχα τους υποστηρίζουν την προσωπικότητά τους. Διαβαίνουν τις γειτονιές και τους κεντρικούς δρόμους της όμορφης πόλης των Τρικάλων, κάποιες για έναν σκοπό, ίσως για ψώνια, ίσως για έναν καφέ, ίσως για ένα ραντεβού, άλλες απλώς να περνάνε την ώρα τους.

Αυτές λοιπόν, οι αιθέριες υπάρξεις αποτυπώθηκαν σε σκίτσα και αποτέλεσαν μια ενότητα εικόνων, που επιβεβαιώνουν την επικρατούσα άποψη πως: «Το ένα από τα τρία καλά των Τρικάλων είναι οι όμορφες γυναίκες». Τα άλλα δύο είναι τα νερά και η μουσική.

Ξεκίνησαν εργασίες για τη νέα γέφυρα Μαρούγγαινας στα Τρίκαλα

 

Η αρχή για την κατασκευή νέας γέφυρας Μαρούγγαινας στα Τρίκαλα έγινε την Πέμπτη 8 Αυγούστου 2024. Με υποβοηθητικές εργασίες πέριξ της γέφυρας (κλείσιμο γέφυρας για πεζούς, εργοταξιακές σημάνσεις, κοπή δέντρων με απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου κ.α.) ξεκίνησε μια διαδικασία που θα οδηγήσει στην κατασκευή μιας γέφυρας σύγχρονης, αλλά με βάση την παλιότερη (όπως έχει διασωθεί από τις φωτογραφίες) μορφή της γέφυρας. Τη μελέτη για αυτήν την κατασκευή εκπόνησε ως δωρεά ο «Σύλλογος Τρικαλινών Πολιτών  – Γέφυρα Μαρούγκαινας», που συστάθηκε με πρωτοβουλία του τρικαλινού γιατρού γυναικολόγου – μαιευτήρα κ. Κυριάκου Τσαγκούλη, ο οποίος κινητοποίησε επιστήμονες, προκειμένου να εκπονηθεί η μελέτη.

Έτσι, η γέφυρα θα πάρει τη θέση της υπάρχουσας, βάσει του συνολικού έργου για τη συντήρηση και αποκατάσταση όλων των γεφυριών των Τρικάλων. Πρόκειται για το έργο «Παρεμβάσεις βελτίωσης του δημόσιου χώρου στον Δήμο Τρικκαίων – Υποέργο 4: Επεμβάσεις (επισκευή, ενίσχυση, ανακατασκευή) όλων των γεφυρών του Ληθαίου ποταμού εντός της πόλης των Τρικάλων με σκοπό τη στατική τους αποκατάσταση και την αισθητική τους αναβάθμιση», που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης («Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας Ελλάδα 2.0») με προϋπολογισμό 3.300.000€  και ανάδοχο την εταιρεία ΒΕΡΜΙΟΝ ΑΤΕΕ.

Οι εργασίες θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα και αφορούν συνολικά στην κατεδάφιση και κατασκευή της νέας γέφυρας. Η νέα αυτή πεζογέφυρα θα προσομοιάζει κατά το δυνατόν με την παλαιότερη και θα είναι δίτοξη με δύο συμμετρικά ημικυκλικά ανοίγματα ελεύθερης υδραυλικής διατομής.

Ληθαίος – πλατεία Εθνικής Αντίστασης

Συνδέεται, δε, με τα έργα της νέας πλατείας Εθνικής Αντίστασης και της αναμόρφωσης στις όχθες του Ληθαίου, που συμβάλλουν στη διαμόρφωση νέας, σύγχρονης όψης της πόλης.

Ως προς την αναμόρφωση του Ληθαίου, δη, το τμήμα της οδού Όθωνος από την πλατεία Ρήγα Φεραίου μέχρι την πρώην γέφυρα ΚΤΕΛ έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, ενώ αναμένονται οι διαγραμμίσεις στο οδόστρωμα και οι τοποθετήσεις των νέων φυτών. Συνεχίζονται, δε, οι εργασίες, στο τμήμα από την πλατεία Ρήγα Φεραίου προς την κεντρική πεζογέφυρα.

Οι άλλες γέφυρες

Στο δε σκέλος της συντήρησης των άλλων γεφυρών, βαίνουν προς το τέλος τους οι εργασίες στη γέφυρα πρώην ΚΤΕΛ, ενώ ξεκίνησαν αυτές στην περιοχή Τρικκαίογλου.

Συνολικά συντηρούνται και αποκαθίστανται οι:

Πεζογέφυρα Κουτσομυλίων
2. Γέφυρα Μαιευτηρίου ή Τρικκαίογλου
3. Πεζογέφυρα Πελέκη
4. Γέφυρα Βουβής
5. Γέφυρα Γούρνας
6. Πεζογέφυρα Πίχτου
7. Πεζογέφυρα Ασκληπιού
8. Πεζογέφυρα Εθνικής Αντίστασης
9. Γέφυρα Γαριβάλδη ή πρώην ΚΤΕΛ
10. Γέφυρα Γκίκα
11. Πεζογέφυρα Αγ. Κωνσταντίνου
12. Γέφυρα Αρριανού
13. Γέφυρα Οδού Καρδίτσης

Υπενθυμίζεται, τέλος, ότι θα κατασκευαστούν εκ νέου οι πεζογέφυρες Αγίου Κωνσταντίνου και Κουτσομυλίων, καθώς έγινε αποδεκτή από την αρμόδια υπηρεσία του Ταμείου Ανάκαμψης η τροποποίηση της μελέτης για την αναβάθμιση των 13 γεφυρών της πόλης.

Μακέτες του έργου της νέας πεζογέφυρας Μαρούγγαινας

Από το γραφείο Τύπου

 

Μπλουζάκια για τα χορευτικά τμήματα του Συλλόγου

 

Με την βοήθεια χορηγών, επαγγελματιών και ιδιωτών του Βαλτινού, ο  Εκπολιτιστικός Σύλλογος προμηθεύτηκε λευκά μπλουζάκια, κοντομάνικα για τις ανάγκες των χορευτικών τμημάτων (θερινή στολή). Τα μπλουζάκια φέρουν το λογότυπο του Συλλόγου στο μέρος της καρδιάς ενώ στο πίσω μέρος υπάρχει στάμπα με τον τίτλο του Εκπολιτιστικού Συλλόγου και την χρονολογία ίδρυσής του.

Το Δ.Σ. του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού, ευχαριστεί τους χορηγούς που βοήθησαν στο να δημιουργηθούν οι μπλούζες για τα χορευτικά τμήματα του συλλόγου.

Οι χορηγοί αλφαβητικά είναι:

Αυγά «Κόζιακα»

Ζαχαροπλαστείο «Χύτας»

Καραστέργιου Μαρία

Καφενείο «Μάμαλης»

Κρεοπωλείο «Αλμπέρτος»

Μπιλιάλης Σωτήριος

Πρακτορείο ΟΠΑΠ «Μπουκοβάλας Ιωάννης»

Σούπερ Μάρκετ «Καλύβας»

Σταμούλης Κωνσταντίνος

Ταβέρνα «Το στέκι της γεύσης»

Φαρμακείο «Άκης Πατσιάς»

Φαστ Φούντ «Γιάννα Μπαρούτα»

Φουέγκο Καφέ

Φροντιστήριο Αγγλικών «Νατάσα Πλεξίδα».

Απεβίωσε ο Αθανάσιος Χρ. Πράτας

 

Απεβίωσε ο συγχωριανός μας Αθανάσιος Πράτας την Τετάρτη 7-8-2024 σε ηλικία 86 ετών. Ο Αθανάσιος Πράτας του Χρήστου και της Ζωής γεννήθηκε το  1938 στο Βαλτινό. Παντρεύτηκε με την Βασιλική το γένος Βασιλείου Μπαντόλια και απόκτησαν δύο παιδιά, τον Σπύρο και την Χριστίνα. 

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Πέμπτη 8-8-2024, στις 13:00, στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού, ενώ η σορός θα μεταφερθεί στον ναό στις 12:30.

Ένα σκίτσο την ημέρα

 

Στο βίντεο με τίτλο «Ένα σκίτσο την ημέρα» παρουσιάζονται μια σειρά από διάφορα σκίτσα που δημιουργήθηκαν κατά καιρούς, με ένα πενάκι κι ένα απλό μολύβι, χωρίς κάποιον λόγο ή αιτία, παρά μόνο από μια εσωτερική ανάγκη έκφρασης και προσωπικής αναζήτησης. Προκειμένου να βρίσκονται αποθηκευμένα σε άχαρα ντοσιέ της βιβλιοθήκης μου, προτίμησα να τα μοιραστώ με αυτό το βίντεο.

Δημήτρης Τσιγάρας

Αποχαιρετώντας τον αδικοχαμένο Γιώργο Π. Τσιγάρα

 

Μέσα σε κλίμα οδύνης και σπαραγμού, η οικογένεια, οι συγγενείς και οι φίλοι, είπαν το πρωί του Σαββάτου το στερνό «αντίο» στον αδικοχαμένο Γιώργο Τσιγάρα, που τόσο απροσδόκητα έφυγε στα 26 του χρόνια, για το μεγάλο ταξίδι στο επέκεινα. Οι οικείοι, οι συγγενείς, οι φίλοι και οι συγχωριανοί τον αποχαιρετήσαμε με βαθιά θλίψη και αίσθημα κενού.

Λίγες σκέψεις μετά το ξεπροβόδισμα στο στερνό του ταξίδι:

Αγαπημένε μας, φίλε Γιώργο
Λένε, όσοι σε αυτές τις κορυφαίες ανθρώπινες στιγμές επιμένουν να φιλοσοφούν, ότι ο θάνατος του ηλικιωμένου μοιάζει με άφιξη πλοίου σε λιμάνι. Και ο θάνατος του νεότερου ανθρώπου με ναυάγιο. Σήμερα εσύ, έσπευσες να επιβεβαιώσεις το δεύτερο.

Η είδηση του  θανάτου σου, μας βύθισε σε βαθιά θλίψη και βαρύ πένθος. Έφυγες πρόωρα, ξαφνικά κι αναίτια από την ζωή και η απώλειά σου είναι δυσβάστακτη για όλους μας.

Πώς παρηγοριέται ο θάνατος ενός παλικαριού; Πώς να αντιπαλέψεις τον ίλιγγο αυτού του πανικού;

Ας προσπαθήσει ο τολμητίας της απάντησης να βιώσει, έστω σαν άθικτος τρίτος, την εμπειρία που συμπυκνώνει αυτή η εξωφρενική απώλεια. Προτού αρθρώσει λόγο να βλέπει με ενάργεια μπροστά του ολόκληρη τη διαδρομή της βιωμένης σχέσης που απρόσμενα και αναίτια διακόπηκε… Και έχεις μπροστά σου άψυχο κέλυφος την ύπαρξη, που πριν λίγο ανθοβολούσε.

Ο καθένας θα ήθελε μια απάντηση, σε αυτά τα ερωτήματα, ικανή να κριθεί για τον ρεαλισμό της.

Δεν έχει όμως παρηγόρια ο θάνατος, είναι αδύνατο και αφύσικο να συμβιβαστούμε μαζί του. Αν αιτία είναι ο αδυσώπητος παραλογισμός της φύσης, σφίγγεις τα δόντια και σκύβεις το κεφάλι στην αμείλικτη νομοτέλεια.

Αγαπημένε μας Γιώργο, δεν υπήρξε άνθρωπος που σε γνώρισε και δεν του προκάλεσε έκπληξη και θλίψη το άγγελμα του τραγικού σου θανάτου.
Γιατί ήσουν για όλους, ο αγαπητός, ο αγνός, ο έντιμος, ο εργατικός, ο φίλος, ο συνάνθρωπος. Το πρότυπο του οικογενειάρχη, το υπόδειγμα του συνεργάτη. Ήξερες να κάνεις μόνο φίλους. Ήσουν ένας χαμογελαστός άνθρωπος που πάντα με τον καλό σου λόγο γεφύρωνες τις σχέσεις των ανθρώπων.  Άνθρωπος γλυκύτατος, νηφάλιος στο πνεύμα, όρθιος στην ψυχή, λεβέντης στο παράστημα.
Πενθούμε, για τον άδικο, τον ανα­πάντεχο και πρόωρο χαμό σου και αρθρώνουμε δυο λόγια αντάξια της μεγαλοσύνης σου. Όμως τα λόγια είναι φτωχά ώστε να καλύψουν το τεράστιο κενό που δημιουργεί η «απουσία σου». Γιατί κανείς από εμάς, που σε γνωρίσαμε δεν μπορεί να δεχθεί... αδυνατεί να πιστέψει ότι ΕΣΥ, ένα παλικάρι, μια αστείρευτη πηγή ζωντάνιας... ανεξάντλητης ενέργειας και θετικής σκέψης, θα άφηνες πίσω σου, τόσο ξαφνικά, αυτό το ΚΕΝΟ!

Είχες πολλά ακόμα να προσφέρεις Γιώργο και να χαρείς στη ζωή, αλλά δυστυχώς η μοίρα σε αδίκησε και μόλις στο άνθος της ηλικίας σου, στα 26 σου χρόνια, έβαλε τον τραγικό επίλογο της ζωής σου. Τώρα πρέπει να βρούμε κουράγιο να αντιμετωπίσουμε την απώλειά σου.

Να είσαι σίγουρος όμως ότι αναχωρώντας από αυτόν τον μάταιο κόσμο αφήνεις πίσω σου ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα καλοσύνης, δοτικότητας και ήθους, που για πάντα θα μας συντροφεύει και πάντα θα κρατάει ζωντανή την παρουσία σου στις μνήμες, όλων μας.
Ένα αποτύπωμα που θα κάνει την αγαπημένη σου σύζυγο Αντωνία, την λατρεμένη σου κόρη Ανδριάνα, τους σεβαστούς σου γονείς, τα αδέλφια σου, τους φίλους σου, τους συγγενείς και όλους όσοι σε γνωρίζαμε, να νιώθουμε υπερήφανοι για αυτό που ήσουν, για την κοινωνική σου αποδοχή και καταξίωση και για το φωτεινό σου χαμόγελο που με τόση καλοσύνη σκόρπιζες απλόχερα παντού γύρω σου.
Καλό ταξίδι Γιώργο στου Παραδείσου τις γειτονιές που μετανάστευσες... Να είναι διαρκές το καλό γλυκοχάραμά του στις γειτονιές αυτές... Και το χώμα που σε σκέπασε να είναι, τόσο ελαφρύ, που να μην «σκιάζει» το φέγγος του αποτυπώματός σου στη γη, και τόσο βαρύ που να μην … «συνθλίβει» τη μνήμη σου.

Δεν θα σε ξεχάσου­με γιατί το φως και η καλοσύνη που σκόρπισες με το σύντομο πέρασμά σου, από τον προσωρινό αυτόν κόσμο, δεν θα σβήσει με τον θάνατό σου. Πάντα θα σε θυμόμαστε και πάντα θα σε αγαπούμε. Καλό ταξίδι αγαπημένε μας και ακριβέ μας Γιώργο!

Δημήτρης Τσιγάρας

Απεβίωσε ο Γεώργιος Τσιγάρας του Παναγιώτη σε ηλικία 26 ετών

 

Ανείπωτη τραγωδία γράφτηκε, την Πέμπτη 1 Αυγούστου 2024, σε χώρο εργασίας, στα «Μανάβικα» Τρικάλων, για έναν συγχωριανό μας 26χρονο, τον Γεώργιο Τσιγάρα του Παναγιώτη, καθώς εργάζονταν ως ψήστης σε ταβέρνα, ένιωσε ξαφνική αδιαθεσία και έχασε τις αισθήσεις του. Στον χώρο υπήρξε μεγάλη αναστάτωση, ειδοποιήθηκε το ΕΚΑΒ και έφτασε στο σημείο για να παραλάβει τον άτυχο εργαζόμενο. Από το πλήρωμα καταβλήθηκαν προσπάθειες επαναφοράς του, τοποθετώντας απινιδωτή και συγχρόνως η μεταφορά του στο νοσοκομείο Τρικάλων, όπου παρά τις μεγάλες προσπάθειες γιατρών και νοσηλευτών, ο άτυχος νεαρός έφυγε από την ζωή.
Τα αίτια της τραγωδίας θα δείξει η νεκροψία που θα διενεργηθεί.

Ο Γεώργιος Τσιγάρας του Παναγιώτη και της Ευαγγελίας, γεννήθηκε στο Βαλτινό το 1998, ήταν παντρεμένος με την Αντωνία Κρακουλλή και απόχτησαν μια κόρη, την Ανδριάνα.

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει το Σάββατο 3-8-2024, στις 11:00, στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Φωτογραφικά πορτρέτα ζευγαριών του Βαλτινού

 

Στο βίντεο-άλμπουμ με τίτλο «Φωτογραφικά πορτρέτα ζευγαριών του Βαλτινού», γίνεται μια παρουσίαση οικογενειακών κειμηλίων του περασμένου αιώνα, από φωτογραφίες που συνήθως ήταν σε κάδρα, αναρτημένες στους τοίχους των σπιτιών, αποδίδοντας έτσι τον σεβασμό, την αγάπη και την εκτίμηση στα εικονιζόμενα πρόσωπα.

Σήμερα αποτελούν ένα μοναδικό λαογραφικό αρχείο του λαϊκού μας πολιτισμού και λειτουργούν ως θυμητάρια μιας αλλοτινής εποχής.

Πρόκειται για αδιάσειστα ντοκουμέντα, από εικόνες που κατέγραψε και διέσωσε ο φακός του παραδοσιακού φωτογράφου, τα οποία αποτελούν πολύτιμο θησαυρό και ακριβή παρακαταθήκη για τις επερχόμενες γενιές.

Κυρτωμένες φιγούρες του μόχθου και αυλακωμένα πρόσωπα, μιας δύσκολης ιστορικής περιόδου, στον συγκεκριμένο τόπο, που ζωντανεύουν τις καταβολές μας, καθώς έχει να κάνει με τη ζωή ζευγαριών, συζύγων, αδερφών, συγγενών και φίλων.

Παρατηρώντας αυτές τις φωτογραφίες, νοιώθει κανείς τη μαγεία και τη δύναμη της εικόνας, τη σιωπηλή επικοινωνία, καθώς στα πρόσωπά τους αναγνωρίζονται ίχνη και μηνύματα μιας αλλοτινής ζωής.

Από τεχνικής άποψης, οι φωτογραφίες, σχεδόν στο σύνολό τους, αποτελούν προϊόν επεξεργασίας στον σκοτεινό θάλαμο. Είναι μεγεθυμένες και ρετουσαρισμένες από τον επαγγελματία, φωτογράφο-ζωγράφο, σε μια προσπάθεια εξωραϊσμού και αισθητικής δημιουργίας, έτσι ώστε πολλές φορές, τα έργα τους να συνάδουν, κατά κάποιο τρόπο, με τους κανόνες της σημειολογικής και της ερμηνευτικής λειτουργίας της αγιογραφίας.

Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να αναλογιστούμε και να φανταστούμε εκείνη, την πρώτη στιγμή της επαφής τους με την φωτογραφική μηχανή, το βίωμα της αμηχανίας που προκαλεί η δύναμη της φωτογραφίας και να παρατηρήσουμε το αθώο και ειλικρινές βλέμμα τους. 

Και βέβαια, μια άλλη λειτουργία αυτών των φωτογραφιών είναι να αποτελέσουν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη μνήμη και στη λήθη και μέσω της εικόνας, ν' αφήσουν πίσω αρκετά μνημονικά ίχνη. Φυλακίζουν την κάθε στιγμή και από την άλλη μας αφηγούνται ή μας αφήνουν να αναγνώσουμε ή να φανταστούμε εμείς όλες τις ιστορίες, τα ενδεχόμενα, ή τις διάφορες πτυχές από τις μυστικές ζωές των εικονιζόμενων.

Τα παλιά Μετέωρα

 

Στο βίντεο-άλμπουμ, με τίτλο «Τα παλιά Μετέωρα», παρουσιάζονται παλιές εικόνες από έναν τόπο παγκοσμίως γνωστό για το μοναδικό του τοπίο. Πρόκειται για ένα αρμονικό δέσιμο σε ένα σύνολο εικόνων των Μετεώρων - Καλαμπάκας, σε διάφορες εκφάνσεις της κοινωνικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής ζωής.

Με τις παλιές ασπρόμαυρες εικόνες, αναδεικνύεται, η γκρίζα αγριάδα των κατακόρυφων βράχων, η γαλήνια ατμόσφαιρα του μοναστηριακού χώρου, ο τρόπος ζωής των κατοίκων της γύρω περιοχής και γενικότερα οι φυσικές ομορφιές της ιδιόρρυθμης ατμόσφαιρας του τοπίου.

Είναι ένα ταξίδι εκεί όπου η φύση, η πραγματικότητα και η τέχνη συνθέτουν ένα σύνολο συναισθημάτων. Είναι μια περιπλάνηση σε πανέμορφες και γαλήνιες τοποθεσίες…

Εκεί όπου, παλαιότερα αλλά και σήμερα, οι ασκητές αναζητούσαν και αναζητούν το «απόλυτο», αιωρούμενοι μεταξύ ουρανού και γης, απομονωμένοι από τον συμβατικό μας κόσμο.

Εκεί όπου το πνεύμα και η ύλη, το θείο και το ανθρώπινο, ο πόνος και η χαρά, συμπορεύτηκαν αρμονικά αιώνες τώρα.

Εκεί όπου συναντήθηκαν ανεπανάληπτα και αριστουργηματικά η Θεία δημιουργία με την ανθρώπινη παρέμβαση, ο πλούτος του τοπίου με το μεγαλείο της αρχιτεκτονικής, η μοναχική έκφραση με την ιστορία και τον πολιτισμό.

Η ομορφιά των πορτρέτων της νιότης

 

Το βίντεο-άλμπουμ με πορτρέτα καθημερινών ανθρώπων, του περασμένου αιώνα, από το Βαλτινό, είναι μια παρουσίαση εικόνων, που προέκυψαν από τα πολύτιμα κλικ του φωτογραφικού φακού, σε προκαθορισμένες στιγμές του χρόνου, επιλεγμένες για το παιχνίδι «το πέρασμα προς την αιωνιότητα».

Πρόκειται για πορτρέτα κλασικά, ασπρόμαυρα, ατμοσφαιρικά, που διασώζουν την ενδιάθετη ομορφιά της νιότης, και ταυτόχρονα προβληματίζουν γύρω από το νόημα της ύπαρξης κάθε ατόμου.

Κάθε φωτογραφία που αποτυπώθηκε στον φακό έχει το δικό της φορτίο. Είτε το φιλοξενείς, είτε το εγκαταλείπεις, αυτό υπάρχει. Γιατί στην πραγματικότητα, αυτές οι εικόνες απαθανατίζουν τους ανθρώπους και την ιστορία τους και αποτυπώνουν τον εσωτερικό τους κόσμο, που αφορά περισσότερο τους ίδιους και όλα εκείνα τα στοιχεία που τους ορίζουν, τα ρούχα τους, η κόμη τους, τα νιάτα τους, οι πόθοι τους, οι λύπες και οι χαρές τους.

Αλλά να, που τώρα με το βίντεο-άλμπουμ αυτό, ξαναζωντανεύουν, μεγεθύνονται και μας κοιτάνε χωρίς να μας βλέπουν. Λες και θα ξεπηδήσουν από το κάδρο τους και θα μας καλημερίσουν.

Δεν είναι βέβαια, μόνο η καλλιτεχνική αξία του πορτρέτου, εκείνο που μετράει, παρατηρώντας αυτές τις εικόνες, αλλά η ανάγκη να αιχμαλωτιστεί η βραχύβια επικοινωνία, είτε επιτυγχάνεται, είτε μένει μετέωρη, είτε προσπερνάει.

Από την άλλη, αυτή η καλλιτεχνική ματιά μπορεί να χαρακτηριστεί και ως μελέτη χαρακτήρων και να αναλυθεί ως ένα αυτοβιογραφικό κολλάζ ανθρώπινης μνήμης. Μια στάση με χαμόγελο, ή ένα βλέμμα σοβαρό, μια έκφραση που μαγνητίζει, καλύπτει ή αποκαλύπτει τον εσωτερικό κόσμο του εικονιζόμενου.

Προσθέτοντας σ’ αυτά τα πορτρέτα και τις αναμνήσεις, ως συναισθηματική πυξίδα, θα μπορούσε να είναι και μια ευγενική αφιέρωση, στα πρόσωπα που έγιναν αναμνήσεις μέσα από τις εικόνες τους. Ένας φόρος τιμής στον απλό άνθρωπο, και μια ωδή στις εφήμερες εικόνες που καταπίνει η θάλασσα της λήθης.

 Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Απεβίωσε η Βασιλική σύζυγος Αθανασίου Πράτα

 

Απεβίωσε η συγχωριανή μας Βασιλική Πράτα, την Παρασκευή 12-7-2024 σε ηλικία 83 ετών. Η Βασιλική Πράτα, το γένος Βασιλείου Μπαντόλια, γεννήθηκε στο Βαλτινό το 1941. Παντρεύτηκε με τον Αθανάσιο Χ. Πράτα και απόκτησαν δύο παιδιά, τον Σπύρο και την Χριστίνα.

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει το Σάββατο 13-7-2024, στις 13:00, στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Εικόνες από την καθημερινή ζωή του χωριού

Ένα βίντεο-άλμπουμ με παλιές ξεθωριασμένες εικόνες, από την καθημερινή ζωή του Βαλτινού, φιγούρες από πλανόδιους και στεγασμένους επαγγελματίες κι από εργάτες γης, που πάλευαν για το μεροκάματο και την επιβίωση, με τον καθημερινό τους μόχθο.

Παλιά επαγγέλματα της αγροτικής υπαίθρου που, άλλα έφυγαν και χάθηκαν οριστικά, και άλλα συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα, με μικρές ή μεγάλες παραλλαγές.

Νοσταλγικές εικόνες που αφηγούνται, με τον δικό τους τρόπο, τις ιστορίες και τις εμπειρίες, από ένα δύσκολο και λιτό εργασιακό βίο.

Τους κατέγραψε τυχαία ο φακός και αποθησαύρισε την ικμάδα τους και την γήινη υγρασία τους!

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις - Μίκης Θεοδωράκης

Στα ξεχωρίσματα έπεφτε βαθιά σιωπή

 

Αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού του, και σύντροφος του μετανάστη στις δύσκολες στιγμές, το τραγούδι. Βάλσαμο και παρηγοριά, ανάσα κι αναστεναγμός τα ελληνικά τραγούδια του πόνου, του έρωτα, της μετανάστευσης, που εξέφραζαν τα συναισθήματα, γλύκαιναν τα χείλη και ζέσταιναν τις καρδιές των μεταναστών κρατώντας τους συντροφιά στον ξένο τόπο. Αλλά και ο στοχασμός πάνω στο υπαρξιακό πρόβλημα του θανάτου, που δηλώνει τη συνάφεια με τις βασικές και αναπόφευκτες πραγματικότητες της ανθρώπινης ζωής.

Από την άλλη όμως, ο νόστος, αυτό το ψυχικό άλγος, η λαχτάρα της επιστροφής στην πατρίδα έκαιγε βαθιά μέσα στα στήθη των μεταναστών και πάντα ονειρευόταν πότε θα έρθει η μέρα της ευλογημένης στιγμής για την επιστροφή.

Οικογενειακές στιγμές του Βαλτινού

 

Ένα βίντεο-άλμπουμ με οικογενειακές στιγμές του Βαλτινού.

Οι οικογενειακές στιγμές για κάθε άνθρωπο είναι μοναδικές. Ας μην τις προσπερνάμε. Ας αναλογιστούμε πόσο πολύτιμες είναι, ακόμα κι αυτές που είναι κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας, είναι μικρές στιγμές ευτυχίας. Ο χρόνος που περνάμε μαζί, ο χρόνος που αφιερώνουμε ο ένας στον άλλον, οι στιγμές που μοιραζόμαστε τα μυστικά, τις αγωνίες, τις επιτυχίες, τις αστοχίες, τα γέλια, τις χαρές και τις λύπες…

Γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ο χρόνος κυλάει, οι άνθρωποι έρχονται, φεύγουν, τα παιδιά μεγαλώνουν, εξελίσσονται και οι στιγμές του παρόντος πολύ γρήγορα γίνονται παρελθόν και αυτό που μένει… κάποιες ξεθωριασμένες φωτογραφίες, από έναν θησαυρό αναμνήσεων.

Κι ύστερα συνειδητοποιούμε ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο και πολύ βαθύτερο αυτό που μας κάνει «ευτυχισμένη οικογένεια». Είναι η εκπλήρωση της αποστολής, του πρωταρχικού κοινωνικού κυττάρου, που λέγεται «οικογένεια». Είναι η δημιουργία ενός υγιούς και ηθικού περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο πρέπει να ζουν αρμονικά κι ευτυχισμένα τα μέλη της οικογένειας, όπου τα παιδιά να αναπτύσσονται σωματικά και πνευματικά, να καλλιεργούνται ψυχικά, να διαμορφώνουν προσωπικότητα και να γίνονται ικανά έτσι ώστε να δημιουργήσουν κι αυτά μια καλύτερη οικογένεια, μια καλύτερη κοινωνία, ένα καλύτερο αύριο.

Τα παράθυρα

Τι θέλουν να μας πουν άραγε, τα παράθυρα; 

Ένα βίντεο-άλμπουμ με φωτογραφίες απλές, καθημερινές, ομαδικές, οικογενειακές, του Βαλτινού, που όμως μέσα τους ενυπάρχουν τα παράθυρα, τα οποία δημιουργούν συνειρμούς, όνειρα, προσδοκίες … 

Μάρτυρες γεγονότων και συναισθημάτων, μεταφέρουν μηνύματα, μας προσφέρουν τη θέα προς τον κόσμο και μέσα από τα πλάνα του φωτογραφικού φακού που απεικονίζουν το χθες και το σήμερα, ξετυλίγεται ένα νοητό ταξίδι στο μύθο και στην ιστορία του τόπου μας.

Παράθυρα μνήμης προς το παρελθόν. Παράθυρα, σαν αυτά που αναζητούμε όλοι μας και δεν τα βρίσκουμε ή δεν θέλουμε να τα βρούμε. Παράθυρα εισόδου και διαφυγής, ανοιχτά, κλειστά, μισόκλειστα, σπιτιού, σχολείου, φυλακής...

Παράθυρα σαν αυτά του Κ. Π. Καβάφη που αναζητούσε στις σκοτεινές κάμαρες:

«Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ

μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ

για νάβρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει

ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -

Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ

να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.

Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.

Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει».

 

Μουσική: Μίκη Θεοδωράκη – Μάνου Χατζιδάκι

 

Βίντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες νεόνυμφων ζευγαριών του Βαλτινού

 Βίντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες νεόνυμφων ζευγαριών του Βαλτινού. Μέρος Α΄

Βίντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες νεόνυμφων ζευγαριών του Βαλτινού. Μέρος Β΄

Βίντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες νεόνυμφων ζευγαριών του Βαλτινού. Μέρος Γ΄

«Έχουμε μόνο να περάσουμε μικρές χαρές και μικρές λύπες, σαν μικροί κι ασήμαντοι άνθρωποι που είμαστε… Αλλά δεν πειράζει, ας τις μοιραστούμε κι αυτές! Γιατί όπως λένε, ο πόνος μοιρασμένος είναι μισός και η χαρά μοιρασμένη είναι διπλή».

Οι φωτογραφίες των βίντεο-άλμπουμ προέρχονται από τα οικογενειακά αρχεία των κατοίκων του Βαλτινού που με την ευγενική παραχώρησή τους, από τους συγγενείς των αντίστοιχων οικογενειών, δόθηκε η δυνατότητα να  ψηφιοποιηθούν, να ταξινομηθούν και να προβληθούν με σεβασμό, ώστε να αποτελέσουν διαθέσιμο λαογραφικό υλικό του τόπου μας προς μελέτη.

Γι’ αυτό οφείλω πολλές ευχαριστίες σε όλους εκείνους που είχαν την καλοσύνη να μου τις εμπιστευθούν, ώστε να αξιοποιήσω, όλο αυτό το πολύτιμο αρχείο, καταγράφοντας, διασώζοντας και προβάλλοντας τις διάφορες εκφάνσεις του λαϊκού μας πολιτισμού.

Παρατηρώντας τις φωτογραφίες των νεόνυμφων ζευγαριών του Βαλτινού, μέσα από μια προσεκτική παρατήρηση και πιο ερευνητική ματιά, πολλά είναι τα ηθογραφικά στοιχεία εκείνα, που μπορεί να αντλήσει κανείς. Εκτός από τα ενδυματολογικά στοιχεία της νύφης, που αποτελούν ξεχωριστό κεφάλαιο, μπορούμε να παρατηρήσουμε και να δούμε πολλά άλλα ηθογραφικά ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως για παράδειγμα, ότι οι νύφες των πρώτων δεκαετιών του 1900, παραμένουν αγέλαστες και μόνο προς το τέλος του μισού αιώνα αρχίζουν να φαίνονται τα πρώτα χαμόγελα. Παρατηρούμε επίσης πως η ομπρέλα, μέχρι το 1950 αποτελεί το απαραίτητο αξεσουάρ της νύφης, ενώ από το 1950 και εφεξής την ομπρέλα αντικατέστησε η ανθοδέσμη. Χαρακτηριστικό στοιχείο της νυφικής ενδυμασίας, το ασημένιο περίτεχνο ζωνάρι (ασημοζούναρο) στη μέση της νύφης. Αίσθηση κάνει και ο κεντητός διάκοσμος των παλαιότερων νυφικών με τα διάφορα λαογραφικά στοιχεία. Στην εξέλιξή του, το νυφικό αποκτά ποικίλους σχεδιασμούς, ενώ οι νύφες, από την εποχή του 1950, φοράνε στα χέρια τους άσπρα γάντια. Στους γαμπρούς παρατηρείται ότι η πιο συνηθισμένη γαμπριάτικη ενδυμασία αποτελούνταν από το μαύρο, μάλλινο παντελόνι, λευκό πουκάμισο και μάλλινο σακάκι, ενώ από τη δεκαετία του ΄50, και μετά οι γαμπροί άρχισαν να φοράνε γραβάτα ή παπιόν και στο τσεπάκι από το σακάκι τους, έχουν άσπρο μαντήλι. Από το 1960 μέχρι και σήμερα, η ενδυματολογική πορεία των νυφικών, αλλά και των γαμπριάτικων κουστουμιών, χαρακτηρίζεται από την ποικιλότητα τύπων και σχεδίων, καθώς η ένδυση έχει βιομηχανοποιηθεί.

Δ. Τ.

Βίντεο-άλμπουμ «Εικόνες από την στρατιωτική θητεία»

 

Ένα βίντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες από φαντάρους του Βαλτινού, οι οποίες αποτελούν ενθύμια στρατού και απεικονίζουν στρατιώτες του περασμένου αιώνα, που υπηρετούσαν τη θητεία τους στον Ελληνικό Στρατό.

Φωτογραφίες φαντάρων, οι οποίες τραβήχτηκαν στα κέντρα εκπαιδεύσεως και στις μονάδες που υπηρετούσαν τη στρατιωτική τους θητεία και που καταμαρτυρούν ένα κομμάτι του στρατιωτικού τους βίου.

Αναμνηστικές φωτογραφίες καρτ ποστάλ, που τότε, λειτουργούσαν ταυτόχρονα και ως αναμνηστικά επιστολόγραφα, καθώς στο πίσω μέρος αυτών υπάρχουν αξιόλογες χειρόγραφες αφιερώσεις και στιχάκια, που εξέφραζαν τα συναισθήματα του αποστολέα φαντάρου, προς τους δικούς του ανθρώπους.

Τα χάρτινα αυτά κειμήλια, της αλληλογραφίας, όπως αυτά εξελίχθηκαν στους νεότερους χρόνους αποτελούν σταθερή αξία για την ιστορία και τον λαϊκό πολιτισμό μας, και  αντιμετωπίζονται πλέον ως μουσειακά είδη.

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης 

Βιντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες αρραβωνιασμένων και νιόπαντρων ζευγαριών του Βαλτινού

Ένα βιντεο-άλμπουμ με παλιές φωτογραφίες αρραβωνιασμένων και νιόπαντρων ζευγαριών από το Βαλτινό.

Παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες και επιχρωματισμένες, με γοητεία και πολύχρωμο συναίσθημα!  Πολύτιμα κλικ που πάγωσαν τον χρόνο και αποτύπωσαν εικόνες σε τόνους γκρι και μαύρου, παίζοντας με τις σκιές και το φως, διασώζοντας τη μνήμη.

Σεβαστά κειμήλια από το παρελθόν, από την εποχή που το ζευγάρι, προσαρμόζονταν πολύ πιο εύκολα ο ένας στις ανάγκες του άλλου και στη συνέχεια, οι προσαρμογές αυτές αφομοιώνονταν και γίνονταν κοινές συνήθειες.

Τα Βαλτσινιώτικα

 

Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα

εδώ στα Βαλτσινιώτικα

θα λέμε τον καημό μας,

τα βάσανα, τις πίκρες μας,

τα «ωραία» απ’ το χωριό μας.

 

Στη μοίρα γράφω από μικρός

λίγη χαρά να φέρει,

ώσπου έμαθα απ’ τη ζωή,

πως γράμματα δεν ξέρει.

 

Ανάθεμα σε μοίρα μου

ψέματα μου ΄χεις τάξει,

πάντα του χρόνου μου ΄λεγες,

πως η ζωή θ' αλλάξει.

 

Κι εγώ που ζω σ’ ένα χωριό

έμαθα ως Βαλτσινιώτης

 πως: «Ματαιότης ματαιοτήτων,

τα πάντα ματαιότης».  

 

Ποτέ δε ξέρει ο άνθρωπος

η μοίρα πως τα φέρνει...

Όλα ο θεός μας τα 'δωσε

κι όλα ο θεός τα παίρνει.

Για τη γιορτή της μάνας

 

«Κύριε σού έφερα το πρόσφορο

ζεστή ακόμα η σαρξ με σφραγίδα

εδώ το χαρτονόμισμα να δώσεις κάτι στο κερί

που σου διαβάζει οδυρμούς εν περιλήψει

κι εδώ είναι το χαρτί με των ψυχών τα ονόματα

Όσα μπορείς αγίασον.

Για την Γεωργία κυρίως ενδιαφέρομαι

ήτανε κάποτε η μάνα μου

Τώρα δεν ξέρω τι συγχωνεύσεις έκανες αν σε κοινό αυλάκι

ρέει το ίδιο αίμα με το ξένο

.... Γεωργία. Να σ' την δείξω μην την μπερδέψεις με άλλες

έτσι που κατάργησες τα επίθετα

κατάργησες τις ανομοιότητες

Μόνο διακριτικό που τους απέμεινε είναι πόσο τους ξέχασαν

και πόσο ακόμα τους θυμούνται...

...Αυτή είναι, δες την καλά

Κοίτα μη μου αγιάσεις ξένη μάνα

και γίνει η στοργική ορφάνια μου

μετά από τόσα χρόνια μητριά μου...».             

Προσαρμοσμένο

της Κικής Δημουλά

«Η τέχνη της γης» Έκθεση ζωγραφικής του Συλλόγου Τρικαλινών Ζωγράφων στο Μουσείο Τσιτσάνη

 

Αφιερωμένη στον πρωτογενή τομέα και την αγάπη για τη φύση είναι η εικαστική έκθεση με τίτλο «Η τέχνη της γης», που εγκαινιάστηκε την Παρασκευή 10 Μαΐου 2024, στο Δίδυμο Οθωμανικό Λουτρό, στο Μουσείο Τσιτσάνη. Οι δημιουργίες υμνούν την ομορφιά της ελληνικής γης και την αστείρευτη πηγή ζωής που αυτή  προσφέρει. Οι επισκέπτες έρχονται σε επαφή με έργα που αγγίζουν θεματολογίες όπως η καλλιέργεια, η κτηνοτροφία, η συγκομιδή και η σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον.
Ο Δήμαρχος Τρικκαίων, Νίκος Σακκάς, συνεχάρη τους καλλιτέχνες για τα εξαιρετικά έργα τους και τόνισε τη σημαντικότητα της τέχνης ως μέσο έκφρασης και ανάδειξης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Επιπλέον, εξήρε την άψογη συνεργασία του Δήμου με τον Σύλλογο Τρικαλινών Ζωγράφων, τονίζοντας την αμοιβαία στήριξη και την κοινή προσπάθεια για την προώθηση της τέχνης και του πολιτισμού στην περιοχή.

Η πρόεδρος του συλλόγου των Τρικαλινών ζωγράφων, κ. Γωγώ Ράγια, δήλωσε ότι σκοπός της έκθεσης είναι «να αναδείξουμε τον πλούσιο πρωτογενή τομέα, ο οποίος αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. Μέσω της τέχνης προσπαθήσαμε να αναδείξουμε την προσπάθεια των ανθρώπων που παράγουν. Οι καλλιτέχνες εκθέτουν έργα που αφορούν την γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, την πτηνοτροφία, την δασοκομία, την μελισσοκομία».
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 19 Μαΐου 2024 και είναι ανοιχτή 09:00 – 15:00 και 17:30 – 21:00.

Μουσική εκδήλωση στη Σουίτας Art Cafe

 

Την Παρασκευή 17/05/2024 στη σκηνή της Σουίτας Art Cafe θα απολαύσουμε μια ιδιαίτερη μουσική συνύπαρξη: Ο Βαλάντης Σωτηρίου, μουσικός – συνθέτης και η οδοντίατρος Νάσια Ριζαργιώτη, μουσικός από παιδί, θα μας ταξιδέψουν με πιάνο και φωνή σε αγαπημένους μουσικούς δρόμους, ερμηνεύοντας τραγούδια άλλων δημιουργών αλλά και δικά τους. Οι δυο τους έχουν συνεργαστεί δισκογραφικά στο παρελθόν ενώ ο Βαλάντης Σωτηρίου έχει συνεργαστεί με στιχουργούς και τραγουδιστές όπως οι Μάνος Ελευθερίου, Οδυσσέας Ιωάννου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Θοδωρής Κοτονιάς κ.α. Αυτή την εποχή, παράλληλα με τις live εμφανίσεις τους, ετοιμάζουν νέα τραγούδια. Μαζί τους αυτό το βράδυ, στο 2ο μέρος του προγράμματος, στο μπουζούκι ο Κώστας Παπαθανασίου.

Φωνή: Νάσια Ριζαργιώτη

Πιάνο: Βαλάντης Σωτηρίου

Μπουζούκι: Κώστας Παπαθανασίου

Στρ. Σαράφη 18, Τρίκαλα

Τηλ. Κρατήσεων: 2431020676

Είσοδος: 5 ευρώ

ΕΙΠΕ ΤΟ ΝΕΡΟ

 

«Με έχετε δει σε όλες τις μορφές μου», ψιθύρισε το νερό. «Πότε σαν γοργοφτέρουγο ποτάμι, πότε σαν ακίνητο έλος, πότε σαν ψιλή βροχή και άγρια καταιγίδα. Με είδατε ακόμα και σαν τέναγος γεμάτο νούφαρα και φλάουτα βατράχων. Μ’ έχετε δει να χορεύω στις στέγες, να πλήττω στ’ ανθογυάλια, να σας δροσίζω και να σας ξεδιψώ. Μ’ έχετε δει, ναι, μ’ έχετε δει σε άπειρες μορφές. Άλλοτε σαν σύννεφο και σαν δροσοσταλίδα και άλλοτε σαν αφρισμένο καταρράχτη. Όμως ποτέ δεν καταλάβατε ότι παντού ήμουν μονάχα ένα σπάραγμα του πλάνητα βίου».

Του Ηλία Κεφάλα

Ο χορός και η διδασκαλία των χορευτικών τμημάτων

 

Με αφορμή την συγκρότηση χορευτικών τμημάτων του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού και την οργάνωση μαθημάτων ελληνικών παραδοσιακών χορών για όλες τις ηλικίες, υπό την καθοδήγηση του χοροδιδασκάλου κ. Παναγιώτη Μάνου, καθώς και με την πρόσφατη Πασχαλινή εκδήλωση που πρωτοεμφανίστηκαν τα νεοσυσταθέντα χορευτικά τμήματα, χορεύοντας επαξίως παραδοσιακούς χορούς, αξίζει να σημειωθούν τα ακόλουθα:

Ο χορός είναι μία από τις σημαντικότερες εκδηλώσεις τέχνης, ο οποίος στηρίζεται στην ευκινησία, την εξωτερική ισορροπία, καθώς ειδικεύει διάφορες σωματικές κινήσεις που μορφοποιούνται με βάση συγκεκριμένους όρους και κανόνες. Δεν είναι μόνο βήματα, είναι η έκφραση του προσώπου και του σώματος, η φορεσιά και η αλληλεπίδραση με τους χορευτές της υπόλοιπης ομάδας. 

Οι παραδοσιακοί χοροί δεν σχεδιάστηκαν από κάποιον ειδικό, δεν τους γέννησε η φαντασία ενός ειδήμονα, αλλά τους έπλασε η ψυχή του λαού. Έγιναν από ανθρώπους οι οποίοι μη γνωρίζοντας καν ανάγνωση και γραφή και μη διαθέτοντας άλλη μόρφωση, χόρευαν και τραγουδούσαν για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.

Παλαιότερα η διδασκαλία του χορού γινόταν κυρίως επιτόπια με την διαδικασία της μίμησης των νεώτερων από τους παλαιότερους. Οι γονείς μάθαιναν τη κινησιολογία στα παιδιά τους, είτε στο σπίτι είτε στις τοπικές γιορτές. Αργότερα διαμεσολάβησαν θεσμοί κυρίως επαγγελματικοί, πολιτιστικοί και εκπαιδευτικοί. Συγκεκριμένα, οι επαγγελματίες δάσκαλοι υπό την στέγη των πολιτιστικών συλλόγων και τα ιδιωτικά διδασκαλεία χορού άρχισαν να διαμορφώνουν μία νέα συνθήκη, όπου παρατηρήθηκαν αλλοιώσεις στα βήματα και στην υφολογική διαφοροποίηση της κάθε περιοχής, χάριν μίας ομοιομορφίας που εξυπηρετούσε το στόχο του θεάματος και όχι την μεταλαμπάδευση της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς κάθε περιοχής.  Σήμερα αυτό τείνει να αλλάξει, καθώς υπάρχουν επιτόπιες λαογραφικές έρευνες και δάσκαλοι που είναι διασώστες της αυθεντικής παράδοσης ενός τόπου, εργάζονται με μεράκι και γνώση του αντικειμένου. Έτσι, χάριν των οπτικοακουστικών μέσων και των εργαλείων της τεχνολογίας, ο αυθεντικός χορός των χωριών από ντόπιους κατοίκους έχει αποτυπωθεί, έχει μελετηθεί και διδάσκεται ατόφιος στις επόμενες γενιές.

Ωστόσο, δεν πρέπει να θεωρείται αμελητέο το ότι στη σημερινή εποχή υπάρχουν και τα δύο και εξελίσσονται παράλληλα. Για παράδειγμα, στα πανηγύρια, συναντά κανείς την αυθεντικότητα του χορού με τη συνοδεία παραδοσιακής μουσικής, ενώ στα εκπαιδευτικά μαθήματα αυτό βασίζεται πάνω σε κανόνες, ώστε να αποφεύγονται τα λάθη. 

Οι παραδοσιακοί χοροί με τα δημοτικά τραγούδια αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα και ζωντανά στοιχεία του λαϊκού μας πολιτισμού. Με τη διδασκαλία παραδοσιακών χορών οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τα ήθη και τα έθιμα των προγόνων μας, καλλιεργούν τις ρυθμοκινητικές τους ικανότητες, γίνονται κάτοχοι των ιστορικών και αισθητικών αξιών και συμβάλλουν στη διατήρηση και τη διαιώνιση της λαϊκής μας παράδοσης.