Σε λειτουργία τέθηκε το σιντριβάνι στην κεντρική πλατεία Βαλτινού

 

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες για την επισκευή του σιντριβανιού στην κεντρική πλατεία Βαλτινού καθώς εδώ και πολύ καιρό ήταν παραμελημένο και αχρησιμοποίητο. Από χθες το βράδυ η Τοπική Κοινότητα Βαλτινού το έθεσε σε λειτουργία αναβαθμίζοντας την αισθητική του χώρου, καθώς οι αυτοματισμοί έχουν ενεργοποιηθεί και πετούν το νερό σε διάφορους σχηματισμούς. Ο δε φωτισμός των πολλών αποχρώσεων δημιουργεί μια εντυπωσιακή και ευχάριστη αίσθηση την ώρα που το νερό βγαίνει από τους πίδακες.

Το σιντριβάνι λοιπόν, εκτός από την αναβάθμιση της αισθητικής, που δίνει ένα ξεχωριστό χρώμα στο κέντρο του χωριού, ειδικά κατά τις βραδινές ώρες, επιπλέον θα είναι και μια όαση δροσιάς με το τρεχούμενο νερό του, κατά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες και θα δροσίζει τους κατοίκους.

Συγχαρητήρια στην Τοπική Κοινότητα Βαλτινού!

Οι όψεις των πραγμάτων

 

Αυτή η φωτογραφία είναι αληθινή, δεν ψηφιοποιήθηκε. Η πέτρα υπάρχει, τα δέντρα υπάρχουν, ο ουρανός υπάρχει και η χαράδρα υπάρχει επίσης.

Όλα είναι ακριβώς εκεί που πρέπει να είναι. Το μόνο πράγμα που μπορεί να είναι εκτός τόπου είναι η άποψή μας.

Απλά...γύρνα τη φωτογραφία και κοίτα την εικόνα ανάποδα. Θα συνειδητοποιήσεις ότι στη ζωή όπως και στην εικόνα όλα εξαρτώνται από ποιά πλευρά κοιτάζεις τα πράγματα.

Στην Ανδρομέδα η Νάσια Ριζαργιώτη και ο Βαλάντης Σωτηρίου

 

Το Σάββατο 30/03/2024 στη σκηνή της Ανδρομέδας θα απολαύσουμε μια ιδιαίτερη μουσική συνύπαρξη: Ο Βαλάντης Σωτηρίου, μουσικός – συνθέτης και η οδοντίατρος Νάσια Ριζαργιώτη, μουσικός από παιδί, θα μας ταξιδέψουν με πιάνο και φωνή σε αγαπημένους μουσικούς δρόμους, ερμηνεύοντας τραγούδια άλλων δημιουργών αλλά και δικά τους. Οι δυο τους έχουν συνεργαστεί δισκογραφικά στο παρελθόν ενώ ο Βαλάντης Σωτηρίου έχει συνεργαστεί με στιχουργούς και τραγουδιστές όπως οι Μάνος Ελευθερίου, Οδυσσέας Ιωάννου, Κώστας Τριπολίτης, Βασίλης Παπακωνσταντίνου κ.α. Αυτή την εποχή, παράλληλα με τις live εμφανίσεις τους, ετοιμάζουν και νέα τραγούδια. Μαζί τους αυτό το βράδυ στο τραγούδι και ο Χάρης Καραμπέρης.

Ξεκίνησε η ανακατασκευή των γεφυρών των Τρικάλων

 

Οι πρώτες εργασίες για το μεγάλο έργο της ανακατασκευής των γεφυρών των Τρικάλων που υλοποιεί ο Δήμος Τρικκαίων, ξεκίνησαν το Σάββατο 23 Μαρτίου 2024. Η ανάδοχος εταιρεία (ΒΕΡΜΙΟΝ ΑΤΕΕ) με ειδικό συνεργείο άρχισε στη γέφυρα πρώην ΚΤΕΛ, την τοποθέτηση των βάσεων για την υποδοχή των ικριωμάτων, που θα υποστηρίζουν τα συνεργεία αναδιαμόρφωσης της συγκεκριμένης γέφυρας.
Το μεγάλο αυτό έργο είναι εμβληματικό για τα Τρίκαλα, καθώς παρεμβαίνει σημαντικά σε ένα ταυτοτικό στοιχείο της πόλης, αφού οι 13 γέφυρες σχετίζονται με το επίσης στοιχείο – κατατεθέν των Τρικάλων, το νερό.
Η διαδικασία για το έργο είχε ξεκινήσει νωρίτερα και μάλιστα τον περασμένο Ιούλιο ο Δήμαρχος Τρικκαίων Νίκος Σακκάς, λίγο αφ’ ότου ανέλαβε τα καθήκοντά του, υπέγραψε τη σχετική σύμβαση με τον εργολάβο.
Όμως οι πλημμύρες και οι συνακόλουθες εργασίες αποκαταστάσεις, καθυστέρησαν την έναρξη των εργασιών.
Το έργο έχει τον τίτλο «Παρεμβάσεις βελτίωσης του δημόσιου χώρου στον Δήμο Τρικκαίων – Υποέργο 4: Επεμβάσεις (επισκευή, ενίσχυση, ανακατασκευή) όλων των γεφυρών του Ληθαίου ποταμού εντός της πόλης των Τρικάλων με σκοπό τη στατική τους αποκατάσταση και την αισθητική τους αναβάθμιση» με αρχικό προϋπολογισμό  3.300.000€ από το Ταμείο Ανάκαμψης. Η όλη διαδικασία είχε ξεκινήσει με την εκπόνηση μελετών από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Τρικκαίων ήδη από το 2020, ενώ η μελέτη για τη γέφυρα Μαρούγγαινας, αποτελεί δωρεά του «Συλλόγου Τρικαλινών Πολιτών  – Γέφυρα Μαρούγκαινας», που δημιουργήθηκε για τον σκοπό αυτόν.

Οι γέφυρες

Σύμφωνα με τη μελέτη, ανακατασκευάζονται οι γέφυρες (και πεζογέφυρες) Κουτσομυλίων, Μαιευτηρίου ή Τρικκαίογλου, Πελέκη, Βουβής, Γούρνας, Πίχτου, Ασκληπιού, Εθνικής Αντίστασης (Μαρούγγαινας), πρώην ΚΤΕΛ, Γκίκα, Αγ. Κωνσταντίνου, Αρριανού, οδού Καρδίτσης. Η γέφυρα Μαρούγγαινας κατασκευάζεται εκ νέου, πιο κοντά πλέον στην παλαιότερη μορφή της, όντας και αυτή που έχει παρουσιάσει περισσότερα προβλήματα στατικότητας.
Με δεδομένο, ότι οι πλημμύρες του Σεπτεμβρίου άφησαν αποτυπώματα στις γέφυρες Κουτσομυλίων, Αγίου Κωνσταντίνου και Γκίκα, ο Δήμος Τρικκαίων, όπως επισημαίνει ο αντιδήμαρχος Γιώργος Καταβούτας έχει ήδη καταθέσει σχετικό αίτημα για την πρόσθετη χρηματοδότηση για την ανακατασκευή τους.

Οι παρεμβάσεις

Εκτός της γέφυρας Μαρούγγαινας, στις υπόλοιπες προβλέπονται οι εξής εργασίες (κατά περίπτωση):

– Τοποθετείται αντιολισθητικό δάπεδο

– Αντικαθίστανται κιγκλιδώματα, γίνεται καθαρισμός και βαφή των υπολοίπων κιγκλιδωμάτων

– Επικαλύπτονται οι αγωγοί δομών κοινής ωφέλειας, όπου δεν μπορούν να αφαιρεθούν ή να καταργηθούν αγωγοί.

– Τοποθετείται ειδικός νυχτερινός φωτισμός, όπου αυτό είναι εφικτό και απαιτείται.

– Τοποθετούνται ανθοδόχοι και ζαρντινιέρες κατά περίπτωση.

– Χρωματίζονται οι γέφυρες

– Τοποθετούνται καθιστικά δίπλα στην κοίτη του ποταμού ή χαμηλά στο πρανές αυτού.

– Τοποθετείται σύστημα αυτόματης ενόργανης παρακολούθηση των γεφυρών στη γέφυρα Γκίκα, με μετρήσεις για παραμορφώσεις, μετατοπίσεις, δονήσεις, κ.α. Οι μετρήσεις θα παρακολουθούνται μέσω ολοκληρωμένης διαδικτυακής λύσης, σε πραγματικό χρόνο, για καταγραφή και συσχέτιση δεδομένων.
– Δημιουργούνται τοιχογραφίες – murals με επίστρωση για προστασία από βανδαλισμούς.

Από το γραφείο Τύπου

Εν Βαλτινώ τη 25η Μαρτίου 1821, επί γενεές γενεών

 

Τότε που η οικουμένη είδε τους Έλληνες, τους σκλάβους, τους ανοργάνωτους, τους φτωχούς, τους άοπλους να υψώνουν το ανάστημα, να αναμετριούνται με την πάνοπλη Οθωμανική αυτοκρατορία και να… νικούν! Να κερδίζουν δηλαδή την ελευθερία τους.

Εν Βαλτινώ τη 25η Μαρτίου 1969

Τότε που ο Κώστας ντύθηκε τσολιάς, φόρεσε την φουστανέλα και το φέσι του, έβαλε και τα τσαρούχια με τις μαύρες φούντες και ένοιωσε γεμάτος από υπερηφάνεια στην εθνική επέτειο.

Εν Βαλτινώ τη 25η Μαρτίου 1997

Τότε που ο Αντώνης, γιός του Κώστα, ντύθηκε τσολιάς, φόρεσε την ίδια φουστανέλα και το ίδιο κεντημένο τσικέτο, έβαλε και το κόκκινο φέσι του με τη μαύρη φούντα και ένοιωσε γεμάτος από υπερηφάνεια στην εθνική επέτειο.

Εν Βαλτινώ τη 25 Μαρτίου 2024

Τότε που ο Κωνσταντίνος, γιος του Αντώνη, ντύθηκε κι αυτός τσολιάς, φόρεσε την φουστανέλα με το κεντημένο τσικέτο του, έβαλε και το κόκκινο φέσι του με τη μαύρη φούντα και ένοιωσε γεμάτος από υπερηφάνεια στην εθνική επέτειο.

Τρεις διαδοχικές φωτογραφίες, τρία τσολιαδάκια με χρονολογική διαφορά μιας γενεάς ξαναζωντανεύουν στιγμές από παλαιότερες επετειακές σχολικές γιορτές, που αποτελούσαν και αποτελούν και σήμερα πηγή πολιτισμού και δημιουργίας εθνικής συνείδησης.

Οι εορταστικές εκδηλώσεις μέσα από τον χώρο του σχολείου χαρακτηρίζονται από έντονη συγκινησιακή φόρτιση. Τα ποιήματα, οι πανηγυρικοί λόγοι οι θεατρικές παραστάσεις, οι καταθέσεις στεφάνων, οι παρελάσεις αναπαριστούν την ιδέα του έθνους μέσα από μία ρομαντική και πλήρη μεταφορών αφήγηση. 

Μέσα λοιπόν από ένα έντονα συγκινησιακό περιβάλλον που βρίθει συμβολισμών, αναπαράγεται κάθε χρόνο μέχρι και σήμερα, επετειακά, η εικόνα ενός ελληνικού έθνους όπως το φαντάστηκε και το κατασκεύασε η ρομαντική ιστοριογραφία του 19ου αιώνα. Ένα έθνος με βιολογική υπόσταση, το οποίο παρουσιάζει γραμμική συνέχεια στο χρόνο και στο χώρο.

Ανδριάντες και προτομές των Τρικαλινών ηρώων του 1821

Με την ευκαιρία της εθνικής μας επετείου της 25ης Μαρτίου 1821, παρουσιάζουμε τις προτομές και τους ανδριάντες των Τρικαλινών ηρώων, που έχουν στηθεί προς τιμήν των, σε διάφορα σημεία του νομού Τρικάλων. 

«Παπαθύμιος Βλαχάβας» (1770-1809)

Η μαρμάρινη προτομή βρίσκεται στην Ν.Α. γωνία της κεντρικής πλατείας των Τρικάλων. Φιλοτεχνήθηκε από τον Τρικαλινό γλύπτη Μενέλαο Καταφυγιώτη. Στήθηκε από τον διδασκαλικό σύλλογο Τρικάλων τον Μάιο του 1955. Αναγράφεται η επιγραφή: «ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ».

Ο Παπαθύμιος Βλαχάβας ήταν αρματωλός των Χασίων. Επαναστάτησε εναντίον του Αλή Πασά των Ιωαννίνων το 1808 και είχε μαρτυρικό θάνατο. Η προτομή του υπάρχει και στην πόλη της Καλαμπάκας, καθώς και στο χωριό Βλαχάβα.

«Νικόλαος Στουρνάρας» (1885-1826)

Η μαρμάρινη προτομή του βρίσκεται στην Κεντρική Πλατεία. Φιλοτεχνήθηκε από τον Θεσσαλό γλύπτη Δημήτριο Γεντέκο το 1953. Φέρει την επιγραφή: «Εκ Κουτσαινών (Στουρναρέικα) Ασπροποτάμου. Εφονεύθει την κατά της εξόδου της Φρουράς του Μεσολογγίου την 10 Απριλίου 1826». Τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 11-4-1954. Ο Στουρνάρας υπήρξε αμαρτωλός από τα Στουρναρέικα του Ασπροποτάμου και αγωνιστής του 1821. Μνημείο του υπάρχει και στα Στουρναρέικα.

«Γεώργιος Καραϊσκάκης» (1782-1827)

Η ορειχάλκινη προτομή βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της κεντρικής πλατείας.. Είναι έργο του Μενέλαου Καταφυγιώτη και στήθηκε από το Γ.Ε.Σ. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης καταγόταν από το Μαυρομάτη Καρδίτσας και ήταν στρατηγός της Επαναστάσεως του 1821. Η προτομή φέρει την επιγραφή: «Σωτήρ της Ελληνικής Ελευθερίας. Ψήφισμα Γ΄ Εθνοσυνελεύσεως των Ελλήνων». Η φίλτατη πατρίς θρηνεί απαρηγόρητος απωλέσασα το γνησιότατον τέκνον της. Θρηνεί και κόπτεται στερηθείσα του θερμού προμάχου των Ιερών της Δικαίων. Θρηνεί την διαρρήξαντα τας Νέας Αλύσεις της Στερέας Ελλάδας των ενδόξον Νικητήν της Αραχώβης τον εξολοθρευτήν των τυράννων».

«Χριστόδουλος Χατζηπέτρος» (1794-1864)

Η μαρμάρινη προτομή βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία επί της οδού Ασκληπιού. Φιλοτεχνήθηκε από τον Μενέλαο Καταφυγιώτη και τα αποκαλυπτήρια έγιναν στις 5/05/1955. Ο Χατζηπέτρος καταγόταν από το Νεραϊδοχώρι Τρικάλων. Ήταν αγωνιστής του 1821, μέλος της Φιλικής Εταιρείας, ηγέτης της Θεσσαλικής επαναστάσεως του 1854. Διετέλεσε υπασπιστής των βασιλέων Όθωνος και Γεωργίου Α΄.

 Η προτομή του υπάρχει και στην πόλη της Καλαμπάκας.

Προτομή Γρηγόρη Λιακατά στον Κλεινοβό

Η προτομή του Γρηγόρη Λιακατά βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του ναού της Αγίας Παρασκευής του Κλεινοβού. Πρόκειται για μια μαρμάρινη προτομή του τιμώμενου προσώπου, η οποία είναι τοποθετημένη πάνω σε ένα λιθόκτιστο βάθρο. Στην πρόσοψη του βάθρου υπάρχει εντοιχισμένη μια επιγραφή στην οποία αναγράφονται εγχάρακτα τα εξής: «Ο ΚΛΕΙΝΟΒΟΣ ΣΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥ ΣΤΑΤΗΓΟ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΙΑΚΑΤΑ». Την μαρμάρινη προτομή, φιλοτέχνησε ο διάσημος τρικαλινός γλύπτης και ζωγράφος Μενέλαος Καταφυγιώτης, την υπογραφή του οποίου παρατηρούμε στην δεξιά πλευρά της προτομής. Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν στις 15 Αυγούστου 1956.

Παλαιότερα πλάι στο μνημείο υπήρχε και μια μαρμάρινη πλάκα πάνω στην οποία αναγράφονταν τα εξής:

«28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1826

ΕΝΤΑΥΘΑ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΩΣ ΕΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΑΙΣ

ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΛΙΑΚΑΤΑΣ ΕΞ ΑΣΠΡΟΠΟΤΑΜΟΥ

ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΙ

Π.Σ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ Σ. ΤΣΑΛΑΣ

Κ.Σ. ΚΟΥΡΚΟΥΜΕΛΗΣ Α. ΠΑΛΙΟΥΣΟΥΡΓΙΑΣ

Ι. ΛΕΟΝΑΡΔΟΣ Α. ΓΟΥΛΕΜΗΣ Π. ΚΑΡΒΕΛΗΣ

Δ. ΒΛΗΣΜΑΣ Σ. ΚΑΡΑΠΑΝΟΣ

Κ. ΦΑΡΑΝΤΟΣ Α. ΚΑΡΑΝΤΖΟΓΙΑΝΝΗΣ».

Ενώ στη βάση της μαρμάρινης πλάκας ήταν λαξεμένη μία λήκυθος.

Ο Γρηγόρης Λιακατάς γεννήθηκε το 1795 και πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 1826. Υπήρξε Έλληνας αγωνιστής του 1821 και κλεφταρματωλός του Κλεινοβού, του μεγαλύτερου χωριού της περιοχής Ασπροποτάμου Καλαμπάκας. Μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Χριστόδουλο Χατζηπέτρο μαζί με τον παπα-Θανάση Οικονόμου ο οποίος ήταν αυτός που χρηματοδότησε, με την τεράστια περιουσία του τα πρώτα επαναστατικά του κινήματα του στον Κλεινοβό και τον βοήθησε να συστήσει ένα στρατιωτικό σώμα και να καταλάβει, την περιοχή Κρύα Βρύση στην Πίνδο, για να μπορέσει έτσι να φράξει τον δρόμο της Ηπείρου προς τη Θεσσαλία. Ο Γρηγόρης Λιακατάς ήταν από αυτούς που ξεκίνησαν την Επανάσταση στην Επαρχία Ασπροποτάμου στις 5 Ιουλίου του 1821 μαζί με τους οπλαρχηγούς Νικόλαο Στουρνάρη και Γιωργάκη Βελή από τα Άγραφα. Παντρεύτηκε την κόρη του Νικολάου Στουρνάρη και οι σχέσεις των δύο ανδρών, έγιναν στενές ακολούθησαν, μια κοινή πορεία μέχρι τον θάνατό τους.

Ανδριάντας Κων/νου Κανάρη 

O ανδριάντας  του Κωνσταντίνου Κανάρη βρίσκεται στην κεντρική οδό των Τρικάλων, στην οδό Βασιλείου Τσιτσάνη, δίπλα στην κεντρική πλατεία και την κεντρική γέφυρα Ληθαίου ποταμού. Ο ορειχάλκινος ανδριάντας φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη Τριάντη. Είναι κατασκευασμένος από ορείχαλκο. Αναπαρίσταται ο Κανάρης ξυπόλητος κρατώντας στο  δεξί του χέρι έναν γάντζο σαν εκείνους που χρησιμοποιούσε για να ανέβει επάνω  στα τούρκικα πλοία και να τα πυρπολήσει.
Το γλυπτό είναι δωρεά του  Γενικού  Επιτελείου Ναυτικού  προς το Δήμο Τρικκαίων, το 1988, επί δημαρχίας Αθανασίου Τριγώνη, στα πλαίσια της Ναυτικής Εβδομάδος. Τα αποκαλυπτήρια του πραγματοποιήθηκαν στις 29/10/1988 από τον αρχηγό ΓΕΝ αντιναύαρχο Λεωνίδα Βασιλικόπουλο.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης γεννήθηκε το 1795 στα Ψαρά και πέθανε το1877. Ήταν σπουδαία μορφή του ναυτικού αγώνα κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 (πυρπόλησε και ανατίναξε τουρκικά πλοία) και μετέπειτα ναύαρχος και πολιτικός. Διετέλεσε πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας σε διάστημα 33,5 ετών.

Από το Βιβλίο «ΜΝΗΜΕΙΑ ΗΡΩΑ ΤΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ» του Δημήτρη Τσιγάρα.

Με λαμπρότητα γιορτάστηκε η 25η Μαρτίου 1821 στο Βαλτινό

 

Με μεγάλη λαμπρότητα γιορτάστηκε και φέτος το 2024 στο Βαλτινό, η εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821, προκειμένου να τονιστεί η μεγάλη σημασία της ιστορικής πορείας του έθνους μας.

Ο εορτασμός άρχισε με τη δοξολογία στον ιερό ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού.

Στη συνέχεια έγινε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, στην κεντρική πλατεία του χωριού και ακολούθησαν δημοτικοί παραδοσιακοί χοροί. Στη συνέχεια έγινε η καθιερωμένη μαθητική παρέλαση των τμημάτων του Νηπιαγωγείου, του Δημοτικού Σχολείου, του Γυμνασίου και του Λυκείου Βαλτινού.

Όμορφη Ελλάδα!

 

Λείψανο θλιβερό παλιάς μεγαλοσύνης!

Νεκρή, κι όμως αθάνατη!

Πεσμένη, ακόμα δίνεις!

 

Λόρδος Βύρωνας

Εργαστήριο Σαπωνοποιίας στο ΓΕΛ Βαλτινού Τρικάλων

 

Την επιστημονική γνώση μετατρέπουν σε εφαρμοσμένη πρακτική οι μαθητές του ΓΕΛ Βαλτινού με την καθοδήγηση της Καθηγήτριας χημείας, κας. Αναστασίας Ρίζου.

Πιο συγκεκριμένα, στο Σχολικό Εργαστήριο Φυσικών Επιστημών του ΓΕΛ Βαλτινού, παρασκευάσανε 250 αρωματικά σαπούνια από αγνά υλικά της Ελληνικής Γης. Πρώτες ύλες: το αγνό ελαιόλαδο, η λεβάντα, το χαμομήλι, το δεντρολίβανο και πολλά άλλα βότανα που συλλέχτηκαν από τους κήπους και τους αγρούς της περιοχής.

Η πρακτική αυτή τους μαθήματος βασίζεται πάνω στην παιδαγωγική αρχή της βιωμένης εμπειρίας και της μετατροπής των θεωρητικών γνώσεων σε πρακτική εργασία. Σε ένα σχολείο - εργαστήρι που δεν εξαντλείται μόνο σε θεωρητική απομνημονευτική γνώση, αλλά που εξασκεί τους μαθητές στη σύνθεση των δίπολων: θεωρία-πράξη, λόγος-έργο, γνώση-εφαρμογή.

Αξίζει να σημειωθεί πως τα εργαστήρια σαπωνοποιίας υπήρχαν στον τόπο μας και επί τουρκοκρατίας, όπως αναφέρεται σχετικά στο περιοδικό «ΤΡΙΚΑΛΙΝΑ», Τόμος 6ος του Φ.Ι.Λ.Ο.Σ. και στον «Κώδικα Τρίκκης» ΕΒΕ, αρ. χφ. 1471 Κείμενα και Μελέτες Νικ. Κ. Γιαννούλη, Νέα πλήρης και διορθωμένη έκδοση, Προσθήκες, διορθώσεις, σχόλια, επιμέλεια Θεόδωρος Α. Νημάς, δ.φ…, ως εξής: «Εμφανίστηκαν ενώπιον του μητροπολίτη Λαρίσης και των άλλων κληρικών οι γυναίκες της συντεχνίας των σαπουνάδων και ανήγγειλαν ότι υπήρχε από παλιά συνήθεια να μην ανακατεύονται άντρες στη συντεχνία αυτή, ούτε να δουλεύουν την τέχνη αυτή…».

Επιπρόσθετα, στο ελεύθερο ελληνικό κράτος, η παρασκευή σαπουνιών συνεχίστηκε και στα μεταγενέστερα χρόνια της απελευθέρωσης, ως οικοτεχνική δραστηριότητα της οικογενειακής μέριμνας, με υλικά κυρίως το περισσεύον λίπος από την οικοτροφεία χοίρων και με τα υποπροϊόντα της παραγωγής ελαιόλαδου.

Συνεχιστές λοιπόν της παράδοσης αυτής στο εργαστήριο του σχολείου ΓΕΛ Βαλτινού παρασκευάσανε υπέροχα αρωματικά σαπούνια που θα μοιραστούν στους εκπαιδευτικούς και στους γονείς όλων των μαθητών του Γυμνασίου και Λυκείου.

Οι μαθητές που συμμετείχαν στη δράση είναι: Αμπράζη Μαρία, Κανδύλη Ουρανία, Καραλή Αγορίτσα, Καραμίντζιου Πελαγία, Καρτσιούκας Χρήστος Εφραίμ Κλιάκος Γεώργιος, Κορομπλής Μάριος, Κούκια Φλοριόλα, Κωφού Αναστασία, Μέρμηγκα Μαρία, Μερτσιώτη Ζωή, Μπακάλη Ευαγγελία, Μπίτσι Μυφτάρ, Μπουκοβάλας Αλέξανδρος, Μπουρλιός Ευάγγελος, Νάκας Φίλλιπος, Νικλητσιώτη Ιουλία, Ντόγκας Στέφανος, Πλιάτσικας Δημήτριος, Πράτας Βάιος, Ρίζος Νικόλαος, Σκρέτα Χριστίνα Μαρία, Φραγκογούλα Ανδρομάχη, Φράγκου Βασιλική, Χρισταντώνη Ελένη Παρασκευή.

Ο Διευθυντής του σχολείου κ. Αριστείδης Μυλωνάς συγχαίρει θερμά την Υπεύθυνη Εργαστηρίου κα. Αναστασία Ρίζου καθώς και τους μαθητές που συμμετείχαν για τον καινοτόμο της χαρακτήρα και για την πρωτότυπη αυτή εκπαιδευτική παρέμβαση.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ

 

Όταν το κίτρινο επιτίθεται στο χωριό, τότε οι χωρικοί ανοίγουν τις ομπρέλες τους και αιωρούνται στον ουρανό. Περιμένουν εκεί σαν χαρταετοί μέχρι να περάσει η μπόρα. Όσοι δεν καταφέρνουν ν’ ανασηκωθούν φοράνε μπότες ψηλές μέχρι το ζωνάρι τους για να μη πνιγούν μέσα στα βαθιά της ώχρας. Τα σπίτια γίνονται κυψέλες και ξεχειλίζουν από γύρη. Τα πουλιά γίνονται μέλισσες. Τελικά η άνοιξη φεύγει σιγά-σιγά και το κίτρινο υποχωρεί. Το καταπίνει η γη, ενώ οι χωρικοί κλείνουν τις φτερούγες τους και προσγειώνονται στις αυλές τους. Τότε δεν ξέρουν με ποια λέξη ν’ αρχίσουν πάλι να μιλάνε μεταξύ τους και για πολλές μέρες μόνο τραγουδούν.

Του Ηλία Κεφάλα

Οι εθελοντές του Βαλτινού και οι αξίες του εθελοντισμού

 

Με αίσθημα ευθύνης και ανιδιοτελή χαρακτήρα προσφοράς έργου προς την κοινωνία, και ενόψει του εορτασμού της επετείου της 25^ης Μαρτίου 1821, μια ομάδα εθελοντών από το Βαλτινό πήρε την πρωτοβουλία και ασχολήθηκε με τον καλλωπισμό της κεντρικής πλατείας του χωριού. Οι εθελοντές καθάρισαν, διαμόρφωσαν και περιποιήθηκαν τον χώρο, φύτευσαν λουλούδια και αναβάθμισαν γενικότερα την αισθητική του χώρου.

Ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Βαλτινού κ. Βάιος Τσιγάρας, συνεχάρη και ευχαρίστησε την ομάδα των εθελοντών και τόνισε πως: «με την δράση τους αυτή, οι εθελοντές έδωσαν το μήνυμα, ότι μόνος του κάνεις δεν μπορεί να καταφέρει πολλά, αλλά αντιθέτως όλοι μαζί μπορούμε να μεγαλουργήσουμε!!!».

Και βέβαια έχει δίκιο ο Πρόεδρος, ο οποίος συνεπικουρεί και εμπνέει τους κατοίκους προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς οι αρχές, οι αξίες και τα ιδεώδη του εθελοντισμού είναι τα στοιχεία που αναβαθμίζουν και προβάλουν το ανθρώπινο πνεύμα, τον πολιτισμό, τη συνεργασία, την ομαδικότητα.

Ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής με ιδιαίτερες αξίες, όπως η φιλανθρωπία, η αλληλεγγύη, η κοινωνική δικαιοσύνη και η κοινωνική συμμετοχή. Είναι μια πράξη που φανερώνει ενέργεια και καλοσύνη. Είναι μια συνεισφορά στον συνάνθρωπο, στον ίδιο μας τον εαυτό και πάνω απ’ όλα στην πατρίδα μας. Είναι μια πράξη που γίνεται με γνώση, γενναιοδωρία και ανάγκη προσφοράς των καλύτερων στοιχείων που έχουμε και όχι αυτών που μας περισσεύουν.

Συγχαρητήρια σε όλους.

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με τους ποιητές του τόπου μας

 

Με αφορμή την  Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, που εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου, τιμούμε σήμερα, τα πρόσωπα και το έργο τους, των δύο αξιόλογων ποιητών του τόπου μας, οι οποίοι με την ποίησή τους βοηθούν την κοινωνία να ανακαλύψει και να ενισχύσει την ταυτότητά της.

Ο λόγος για τον Ηλία Κεφάλα και την Γεωργία Κολοβελώνη.

Ο Ηλίας Κεφάλας είναι Έλληνας ποιητής. Κατάγεται από τα Τρίκαλα όπου σήμερα ζει και εργάζεται. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και δημόσια διοίκηση στην Αθήνα. Έχει γράψει ποίηση, δοκίμιο, πεζογραφία και λογοτεχνία για παιδιά, ενώ ασκεί λογοτεχνική και εικαστική κριτική σε περιοδικά λόγου και τέχνης.

Ο Ηλίας Κεφάλας αποφάνθηκε με μια προσέγγιση για τον ορισμό της Ποίησης:
«Η ποίηση ως μία αόριστη έννοια υψηλής αισθητικής είναι μέρος της καθημερινότητάς μας. Όταν είμαστε μπροστά σε κάτι πολύ ωραίο αποφαινόμαστε με θαυμασμό, λέγοντας: «μα αυτό είναι ποίημα!». Κι όμως δεν είναι. Η ποίηση είναι κάτι άλλο, πιο υψηλό, πιο θαμπό, λιγότερο συγκεκριμένο, αλλ’ ωστόσο κυριαρχικό. Διαχέεται σαν διάφανη αχλύ και συλλαμβάνεται από λέξεις φωτισμένες με πλάγιο τρόπο. Ανάμεσα σε πολλές δυσκολίες προσεγγίσεώς της έχει και τη δυσκολία του να μη μπορεί να ορισθεί. Επειδή είναι παντού και είναι απ’ όλα. Την ποίηση μπορεί κανένας να τη νιώσει μόνο. Κι ενώ πολλοί λίγοι κατανοούν τη λειτουργία της, πάρα πολλοί τη διακονούν. Να μια αντινομία, ακόμα, που ενισχύει το μυστήριο της ποίησης. Δημιουργείται στις αναβαθμίδες του λόγου και υψώνεται ως υπαρκτική ακίδα μέσα από τα άμεσα ή έμμεσα συμφραζόμενα των στίχων που κτίζουν ένα ποίημα. Αλλά και πάλι είναι μία απάντηση όχι σφαιρική, αλλά μερική. Μια κάτοψη ορισμένων ακμών του πρίσματός της. Η ποίηση δεν είναι μαθηματικό πρόβλημα για να λυθεί. Ας περπατήσουμε τα πολύμορφα πεδία της και ας αφεθούμε στη μυστηριακή της απόλαυση, χωρίς να τη θεωρούμε γρίφο. Η ανάγνωσή της μοιάζει με υγρασία που διαποτίζει ένα χαρτί και όλο προχωράει, όλο προχωράει, μέχρι να μας κατακλύσει εντελώς. Ακούτε: «α μπέμπα μπλομ του κίθε μπλόμ»». Τι όμορφο, κι ας μην καταλαβαίνουμε τίποτα».

Παρακάτω παραθέτουμε δύο ποιήματα από τους συντοπίτες μας ποιητές, Ηλία Κεφάλα και Γεωργία Κολοβελώνη.

Πλημμυρισμένος Πηνειός Του Ηλία Κεφάλα

Εκεί που κυλούσε ράθυμος ο ποταμός

Ξάφνου -να- χαμός στον ουρανό

Σφοδρές βροχές μ’ ανέμους και χαλάζια

Αναστημένοι χείμαρροι και γράνες

Τρέξαν να στριμωχθούν στις φλέβες του

Κι εκείνος φούσκωσε κι απλώθηκε φωνάζοντας

«Τώρα κι εγώ θα το γλεντήσω»

Κι αμέσως πήδηξε τις όχθες του σαν έφηβος

Σαν άλογο που λύθηκε από τα σκοινιά του

Βίαιος μπήκε σε πόλεις και χωριά

Κουβέντα πιάνοντας με υπόγεια και πλατείες

Κι όταν κουράστηκε να τριγυρνά

Στην θρηνωδούσα κοίτη του και πάλι

Τεμπέλικα αποσύρθηκε

Του πήρε μέρες μέχρι να μαζευτεί εντελώς

Κι ύστερα πια χορτάτος

Αφοσιώθηκε ξανά στο αρχαίο ταξίδι του

Έχοντας υλικό να νοσταλγεί για χρόνια

Γραφέας του φυσικού έπους, Εκδόσεις Θράκα, 2021

 

Η Γεωργία Κολοβελώνη γεννήθηκε στα Τρίκαλα, όπου και ζει. Σπούδασε Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Κατέχει δύο Μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Άνυδρο τοπίο Της Γεωργίας Κολοβελώνη

κάτι μέρες όπως αυτή

που η σήψη απλώνεται στην πόλη

ο αέρας μυρίζει φορμόλη

οι γάτες μαδάνε

στα πλακάκια της κουζίνας

εσύ χαμογελάς από τη λήθη

κι ο θάνατος με βγάζει στο σφυρί

για μιαν αυταπάτη βεβιασμένης ζήσης

το μυαλό μου εκρήγνυται σε κόκκους χρώματος

από την παλέτα σου στο υπόγειο

την ξεχασμένη

κάτι μέρες τέτοιες

θέλω να κλείσω τον κόσμο όλο σε μια λέξη

να μουτζουρώσω βάναυσα το αδηφάγο λευκό

μα δεν έχω στάλα μελάνι

στον ουρανίσκο

Μελάνι στον ουρανίσκο, Εκδόσεις Μελάνι, 2015

Απογευματινό καφέ στο Cafe Fuego

 

Απογευματινό καφέ στο Cafe Fuego διοργανώνει ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Βαλτινού, την Κυριακή 24 Μαρτίου 2024 και ώρα 6:00 μ.μ. και καλεί τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου σε μια κοινωνική συνεύρεση. Στόχος μαζί με την απόλαυση του καφέ είναι και η ευκαιρία για επικοινωνία, κοινωνικοποίηση, ανταλλαγή απόψεων και πληροφοριών για θέματα του χωριού.

Το Δ.Σ του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Βαλτινού.

Επικήδειος λόγος για την Ευαγγελία Μεγαρχιώτη Του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη κ. Χρυσοστόμου

 

Την καθαρά Δευτέρα 18 Μαρτίου 2024, στον ιερό ναό Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου Δενδροχωρίου, τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία της μακαριστής Ευαγγελίας Μεγαρχιώτη, μητέρας του ιερέα Σπυρίδων Μεγαρχιώτη, η οποία εκοιμήθη σε ηλικία 83 ετών, μεταβαίνοντας από τα επίγεια στα επουράνια. Στην εξόδιο ακολουθία προεξήρχε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης, κ. Χρυσόστομος, ο οποίος έλαβε τον επικήδειο λόγο και αναφέρθηκε στα πλούσια χαρίσματα της κοιμωμένης. Ο λόγος του Σεβασμιότατου είχε ως εξής:

Σήμερα όλοι μας ομοθυμαδόν «εν εμοί στόματι και μια καρδία», μαζί με τους ευλαβέστατους ιερείς μας, ήρθαμε εδώ γιατί ο Πατήρ Σπυρίδων είναι μέλος της οικογένειάς μας, και όταν ένα μέλος, της κατά σάρκας οικογενείας ενός μέλους της αρχιερατικής μας οικογένειας φεύγει από τη ζωή, τότε πόνο και θλίψη και δάκρυα στα μάτια έχει όλη η αρχιερατική μας οικογένεια, με πρώτο τον επίσκοπο.

Έτσι λοιπόν σήμερα προσήλθαμε για να τελέσουμε την εξόδιο ακολουθία, να προσευχηθούμε ιδιαιτέρως για την ψυχή της, να αναπαύεται «μετά των αγίων και δικαίων και μην τιμών εις χαράν». Μα θα μου πείτε, Σεβασμιότατε ήρθαμε σε κηδεία και να έχουμε χαρά; Ήρθαμε σε εξόδιο ακολουθία και να μην δακρύσουμε, να μην πονάμε; Κατ’ άνθρωπον «θρηνώ και οδύρομαι όταν εννοήσω τον θάνατο», κατ’ άνθρωπον, πραγματικά συγκινούμεθα βαθύτατα, διότι η σύζυγος, η μητέρα, η γιαγιά, η φίλη, η συγγενής, η γνωστή σε όλους μας, εγκαταλείπει τον ψεύτικο αυτόν κόσμο, την στρατευόμενη εκκλησία για να βρεθεί στην Θριαμβεύουσσα εκκλησία, στους χώρους του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, εκεί που δεν υπάρχει ούτε πόνος, ούτε θλίψη, ούτε στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.

Έτσι λοιπόν ήρθαμε σήμερα να χαρούμε και να προσευχηθούμε, γιατί ένας δικός μας άνθρωπος, ένας άνθρωπος του Θεού (χθες γιορτάσαμε τον Άγιο Αλέξιο, τον άνθρωπο του Θεού και σήμερα στο συναξάρι ήταν η ημέρα της κοιμήσεως του Αγίου Αλεξίου, του ανθρώπου του θεού), που έφυγε κατά την ώρα της θείας λειτουργίας λέγοντας μάλιστα στον Πατέρα Σπυρίδωνα, στον υιόν της, «Μακάρι να έφευγα αυτή την μεγάλη ημέρα». Και όντως, δεν πρόλαβε ο παπα-Σπύρος να γυρίσει από τη λειτουργία  και δέκα παρά τέταρτο, η μητέρα του άφησε την τελευταία της πνοή, για να ανέβει εις τους ουράνιους μονάς. Ένας λοιπόν άνθρωπος του θεού ήταν η δούλη του θεού Ευαγγελία, η οποία αξιώθηκε με τον εκλεκτό σύζυγό της, τον αγαπητό μας ιεροψάλτη Θωμά, ο οποίος στολίζει με την παρουσία του κάθε αναλόγιο της ιεράς μας Μητροπόλεως και μαζί του έφερε τρία τέκνα, δυο θυγατέρες και ένα υιό, τον οποίο υιό τον προσέφερε στην Αγία μας Εκκλησία. Και είναι σπουδαίο πράγμα σήμερα να μνημονεύουμε Ευαγγελίας ιερομήτωρος, το ότι αξιώθηκε όχι απλώς να δει εννέα εγγόνια, και δύο δισέγγονα, όχι απλώς να μεγαλώσει σε μια οικογένεια ευλογημένη, αλλά να δει έναν πρεσβύτερο, τον υιόν της να ιερατεύει, να ευλογεί και να αγιάζει και ο Δεσπότης να καμαρώνει. Να καμαρώνει για τον παπα-Σπύρο! Διότι ξέρετε, για να γίνει κάποιος κληρικός, πρέπει ένας άλλος κληρικός να βάλλει την υπογραφή του και να συμμαρτυρήσει, ότι αυτό το νέο παιδί που θέλει να ιερωθεί, είναι ικανός για την ιεροσύνη. Και έτσι τότε, το 2014, στον Άγιο Βησαρίωνα έλαβε χώραν εις Διάκον χειροτονία, από τον αλήστου μνήμης μακαριστό γέροντά μας Αλέξιο, και ήμουνα εγώ αυτός, τότε πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως, όπου υπέγραψα την πρώτη και τελευταία μου συμμαρτυρία, (ως Δεσπότης δεν μπορώ να υπογράψω, οι άλλοι ιερείς πρέπει να υπογράψουν, ώστε να μου διαβεβαιώσουν ότι μπορώ να τους χειροτονήσω).

Έτσι λοιπόν καμάρι για την Μητρόπολή μας, για τον επίσκοπο που συμμαρτύρησε, που έβαλε την μοναδική υπογραφή του και όντως χαίρομαι και καμαρώνω και τώρα καταλαβαίνω, διότι μεγάλωσε σε ένα σπίτι ευλογημένο, σε μια οικογένεια ευλογημένη και συνεχίζει αυτή η οικογένεια να είναι πλέον ιερατική, αφού ο πατήρ Σπυρίδων έχει αποβεί ένα άξιο σκεύος της ιεράς μητροπόλεως και ως λίχνος και ακοίμητη καντήλα προσεύχεται. Δεν φοβήθηκε να γεννήσει πολλά παιδιά με την καλή του πρεσβυτέρα, παρότι ζούμε σε δύσκολες εποχές, ένας παπάς με έναν μικρό μισθό, σε ένα μικρό χωριό, όπου έχει οργώσει το χωριό του, όπου είναι ο μοναδικός ιερεύς στη Μητρόπολή μας, ο οποίος προσπαθεί συνεχώς να δραστηριοποιείται. Μακάρι όλοι οι ιερείς να έμοιαζαν στον πατέρα Σπυρίδωνα.

Άρα λοιπόν αυτό που λέει ο Χριστός «Μη φοβού το μικρό ποίμνιο», αυτό έκανε κι ο παπα-Σπύρος, δεν φοβήθηκε το μικρό ποίμνιο, ένα μικρό χωριό και έχει ξεσηκώσει με την καλή έννοια αυτό το χωριό πνευματικά και προσπαθεί να τους μπολιάζει, να τους οργώνει ώστε να γεμίζουν οι πνευματικές μπαταρίες των κατοίκων όχι μόνο της Μεγάρχης, αλλά κι όλων των πιστών της ιεράς Μητροπόλεώς μας.

Έτσι λοιπόν σήμερα ήλθαμε να σας αγκαλιάσουμε με τις προσευχές μας, να σας σκουπίσουμε τα δάκρυα και να σας πούμε να χαίρεστε σήμερα, γιατί κατ’ άνθρωπο όντως η μάνα είναι μάνα, αλλά όμως όταν η μάνα είχε και έχει ευσέβεια και σε όλη της τη ζωή ζούσε κατά Χριστό, για τον Χριστό και για την εκκλησία και παρότι τα τελευταία της χρόνια δυσκολεύτηκε, το κρεβάτι έγινε η αγία τράπεζα που εκεί πάνω ο Πατήρ Σπυρίδων ιερουργούσε το Μυστήριο της Αγάπης, μαζί με τη σύζυγό του, με τα παιδιά τους, και βέβαια μπροστάρης ο σύζυγός κύριος Θωμάς.

Τώρα πλέον δεν θα έχει πόνους, δεν θα είναι συνεχώς στο κρεβάτι του πόνου, δεν θα είναι στο καροτσάκι. Τώρα πλέον θα βρίσκεται στην βασιλεία του Θεού. Και όπως λέει κι ακούσαμε στο Ευαγγέλιο «Αμήν, αμήν λέγω υμίν ότι τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψαντί με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν ουκ έρχεται» Και είμαστε σίγουροι σήμερα ότι η Ευαγγελία δεν θα έρθει στην κρίση του Θεού, γιατί όχι απλά άκουγε τον λόγο του Θεού, αλλά ζούσε με τον λόγο. Δηλαδή, όχι να λέμε πολλά λόγια, όπως στη σημερινή εποχή που γινόμαστε παπαγαλάκια, οι γυναίκες και οι άντρες λόγια, λόγια. Ξεχάσαμε να κηρύττουμε τον λόγο και λέμε λόγια.

Η Ευαγγελία λοιπόν δεν ήταν η γυναίκα με τα λόγια, αλλά ήταν η γυναίκα που είχε τον λόγο του Θεού στη ζωή της, που κήρυττε τον λόγο του Θεού και τον τηρούσε.

Με αυτές τις απλές σκέψεις, εύχομαι και προσεύχομαι ώστε να αναπτύσσεται η ψυχή της μετά των αγίων και δικαίων, είναι ευλογημένη διότι ο Πατήρ Σπυρίδων σε κάθε Θεία λειτουργία θα μνημονεύει Ευαγγελίας ιερομήτωρος. Και πλέον από τη θριαμβεύουσα εκκλησία θα προσεύχεται στο θεό που θα είναι δίπλα του και θα παρακαλεί για την οικογένειά της, για τα παιδιά της, για τον σύζυγό της, για τα εγγόνια της, για τα δισέγγονά της, γι’ αυτό το ευλογημένο χωριό το Δενδροχώρι,, αλλά και για όλους εμάς. Την παρακαλούμε ιδιαιτέρως αυτούς τους αγνούς ανθρώπους, με την ευσέβεια, με την ευλάβεια με την κατανόηση, με την αγκαλιά, με την ταπείνωση, την παρακαλούμε λοιπόν στο θρόνο του Θεού που βρίσκεται να εύχεται και να δέεται για τον επίσκοπο, για τους ιερείς και για όλον τον τρικαλινό λαό και για όλους τους Έλληνες.

Ας αναπαύεται λοιπόν η ψυχή της μετά αγίων και δικαίων και να χαρίζει σε όλους και εις άπαντας υμάς την εξ ύψους παρηγορίαν Αμήν.

Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστος και αείμνηστος αδελφή υμών.

 

Το τραπέζι του αναστοχασμού

 

Οι άνθρωποι ορίζουμε την ταυτότητα μας μέσω των διαπροσωπικών σχέσεων.

Η συνεύρεση γύρω από ένα τραπέζι είναι πράξη παραδοσιακή, κοινωνική, επικοινωνίας, χαλαρότητας και ζεστασιάς.

Εμείς οι Έλληνες αγαπάμε να βρισκόμαστε γύρω από ένα τραπέζι, μ’ ένα ποτήρι κρασί, ή τσίπουρο, με διάφορους μεζέδες και με καλή παρέα, είτε αυτό είναι σε γλέντι χαράς, είτε σε επιτασσόμενη κοινωνική εκδήλωση μνήμης και παρηγοριάς.

Μια τέτοια συνεύρεση συγγενών από πρώτα ξαδέρφια είχαμε την ευκαιρία να βιώσουμε, μετά τον αποχαιρετισμό της αγαπημένης μας θείας, την Καθαρά Δευτέρα, σε έναν πανέμορφο χώρο, στον Πρόδρομο.

Φυσικά στη συζήτηση κυριαρχούσαν τα θέματα μνήμης, βιωματικής εμπειρίας και αναστοχασμού. Σκέψεις και προβληματισμοί για τα υπαρξιακά προβλήματα που οδηγούν σε αυτοαξιολόγηση, μια διαδικασία καθόλου εύκολη και απλή καθώς προϋποθέτει ευέλικτες, διαλλακτικές και δεκτικές ικανότητες.

Μέσα από τη διαδικασία του αναστοχασμού προβληματίζεσαι για τα του βίου και οδηγείσαι στην απόκτηση πρακτικών ικανοτήτων και γνώσεων που σε βοηθούν στην κατανόηση των απαιτήσεων, για την κατάκτηση, όσο το δυνατόν, ευτυχέστερης πορείας του βίου.

Και μάλλον στην παρέα μας κατανοήθηκε ευδιάθετα, πως τα ιδανικά που μας φωτίζουν το δρόμο και που κάθε στιγμή μας δίνουν κουράγιο για την αντιμετώπιση της ζωής είναι η Αλήθεια, η Καλοσύνη και η Ομορφιά!

 

Δ.Τ.

Το αποκριάτικο παιδικό πάρτι στο Βαλτινό

 

Πραγματοποιήθηκε, το απόγευμα της Κυριακής 17 Μαρτίου 2024,  το αποκριάτικο παιδικό πάρτι, στην κεντρική πλατεία, από την Τοπική Κοινότητα Βαλτινού, σε συνεργασία με τον Εκπολιτιστικό Σύλλογο. Με κόντρα τον καιρό, καθώς η συννεφιά και η βροχή δυσχέραιναν την διεξαγωγή του, αλλά με περίσσια καλή διάθεση από όλους και με πρόθεση να δοθεί στα παιδιά η δυνατότητα να διασκεδάσουν, να παίξουν, να χορέψουν και να χαρούν, πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση με επιτυχία.  Το γιορτινό πρόγραμμα ξεκίνησε με μουσική, χορούς και παιχνίδια, με τους συμμετέχοντες να δείχνουν τις εξαιρετικές χορευτικές τους ικανότητες, να ανάβουν το κέφι, να παίζουν και να απολαμβάνουν το αποκριάτικο πάρτι αυτής της ξεχωριστής ημέρας.

Η εκδήλωση τελείωσε με την υπόσχεση του Προέδρου της Κοινότητας κ. Βάιου Τσιγάρα ότι σύντομα θα επαναληφθούν και άλλες αντίστοιχες εκδηλώσεις για τα παιδιά.