Μια καθημερινή ηλιόλουστη ημέρα ο φακός κατέγραψε ανυποψίαστα τους δυο συγχωριανούς μας να απολαμβάνουν τα καφεδάκια τους στο καφενείο του χωριού. Κοινά σημεία: 1ον η ηλικία τους (συνομήλικοι). 2ον το ίδιο όνομα (Ευάγγελος ο ένας, Ευάγγελος κι ο άλλος). 3ον η φιλία τους (παιδικοί φίλοι). Τη διαφορά έκανε, μοιραία, ο χρόνος. Ο ένας από τους δύο έφυγε νωρίς.
Είστε ποιητικότατος! Τελικά εκείνο που φοβόμαστε δεν είναι ο θάνατος αλλά ο χρόνος. Όταν ο θάνατος έρχεται «εν πλήρει ημερών» δεν έχει συναισθηματικό κόστος. Όταν όμως έρχεται νωρίτερα τότε μας πονάει. Άρα πολύ σωστά επισημαίνετε πως: «τη διαφορά έκανε μοιραία ο χρόνος…». Άλλωστε με το θάνατο είμαστε συμφιλιωμένοι, ο χρόνος είναι εκείνος, που μας φοβίζει…
Είστε ποιητικότατος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά εκείνο που φοβόμαστε δεν είναι ο θάνατος αλλά ο χρόνος. Όταν ο θάνατος έρχεται «εν πλήρει ημερών» δεν έχει συναισθηματικό κόστος. Όταν όμως έρχεται νωρίτερα τότε μας πονάει. Άρα πολύ σωστά επισημαίνετε πως: «τη διαφορά έκανε μοιραία ο χρόνος…». Άλλωστε με το θάνατο είμαστε συμφιλιωμένοι, ο χρόνος είναι εκείνος, που μας φοβίζει…