Τώρα
λοιπόν το καταλαβαίνεις. Για να ξαναβρείς τον πρώτο εαυτό σου, πρέπει να
απαρνηθείς τον πρώτο εαυτό σου. Να ανοιχτείς στον κόσμο, όχι για να τον
κατακτήσεις αλλά για να τον αφήσεις να σε πλημμυρίσει με τη δική του ομορφιά!
Για
να ξαναβρείς εκείνη την αιωνιότητα, πρέπει να απαρνηθείς την αιωνιότητα και να
περάσεις από τον χρόνο. Και για να ξαναβρείς εκείνη την αθανασία, πρέπει να
περάσεις από την παραδοχή του θανάτου.
Για
να βρεις την πατρίδα σου, πρέπει να ταξιδέψεις σε άλλους τόπους, που σου
δείχνουν καλύτερα ποιος είναι ο τόπος σου. Όπως στα παιδικά σου χρόνια, ο κήπος έξω από
το σπίτι, η γειτονιά γύρω από τον κήπο, η πόλη πέρα απ’ τη γειτονιά κι ακόμα
παραπέρα ο κόσμος που σου φανερωνόταν κάθε μέρα πιο μεγάλος, σ’ έκαναν, όσο
τους εξερευνούσες, να γνωρίσεις πιο καλά και να αγαπάς περισσότερο το σπίτι
σου.
Για
να βρεις τον εαυτό σου, πρέπει να βγεις από τον εαυτό σου και να περάσεις από
τον άλλον.
Πατρίδα
σου είναι η έξοδος από τον εαυτό σου, που σου επιτρέπει να αντικρίσεις τον
εαυτό σου με το βλέμμα του άλλου. Το ταξίδι που σου χαρίζει άλλα μάτια για να
δεις τον τόπο σου. Ο χρόνος που μεταμορφώνει συνεχώς τον άνθρωπο που ήσουν,
στον άνθρωπο που γίνεσαι. Τούτο το βιβλίο όπου ταξιδεύεις μέσα στο χρόνο
αναζητώντας τον εαυτό σου, όπου χαρίζεις τον εαυτό σου στον άλλον για να
καθρεφτίσει πάνω του τον δικό του εαυτό.
Πατρίδα
σου είναι η περιπλάνηση όπου βγαίνεις από τον εαυτό σου για να συναντήσεις το
άλλο, όπου γίνεσαι άλλος για να βρεις τον εαυτό σου.
Μοναδική
πατρίδα σου είναι ο έρωτας και ο θάνατος.
Του
Γιάννη Κιουρτσάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου