Όχι! Δεν φταίμε όλοι μας!

Του Στέφανου Βαγγελού

Όχι! Δεν φταίμε όλοι μας! Δεν βάλαμε όλοι φωτιές.
Δεν μπαζώσαμε ούτε χτίσαμε όλοι ρέματα.
Δεν μπήκαμε όλοι στον πειρασμό για ένα αυθαίρετο μέσα ή έξω από το δάσος ή οπουδήποτε αλλού. Δεν υψώσαμε όλοι μάντρες κλείνοντας στους άλλους το δρόμο για τη θάλασσα.
Δεν χτίσαμε όλοι παράνομα σε αιγιαλούς.
Δεν κάναμε όλοι τα στραβά μάτια για να χτίζει ο καθένας όπου θέλει.
Δεν σκεφτήκαμε όλοι να λαδώσουμε υπαλλήλους του Δήμου ή της πολεοδομίας για να αποκτήσουμε "ένα κεραμίδι στο κεφάλι μας" καταπατώντας δημόσια γη.
Δεν περάσαμε όλοι από τα βουλευτικά γραφεία για να νομιμοποιήσουμε παρανομίες.
Δεν κάναμε όλοι, ως τοπικοί άρχοντες, τα χατίρια φίλων, συγγενών και ψηφοφόρων για να επανεκλεγούμε.
Δεν μοιράσαμε όλοι υποσχέσεις για αντιπλημμυρικά έργα, αντιπυρικές ζώνες προστασίας και υδατοδεξαμενές που μετά τις εκλογές τις ξεχάσαμε.
Δεν αποφασίσαμε όλοι μαζί τη μεγάλη μείωση των κονδυλίων για τη δασοπυρόσβεση την τελευταία δεκαετία.
Δεν συμφωνήσαμε όλοι μας για τη μετακίνηση χιλιάδων πυροσβεστών και αστυνομικών στα ιδιωτικά αεροδρόμια της Freiport και της Hohtif αποδυναμώνοντας τις υπηρεσίες της κρατικής πολιτικής προστασίας.
Δεν χαρίσαμε όλοι εμείς καμένες εκτάσεις σε επιχειρηματικά συμφέροντα.
Δεν αποφύγαμε όλοι εμείς έναν σύγχρονο στρατηγικό σχεδιασμό προστασίας της συλλογικής ασφάλειας σε κάθε θεομηνία λαμβάνοντας υπόψη την ένταση των θεομηνιών λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Δεν λειτουργούμε όλοι με βάση το ατομικό συμφέρον του βολέματος.
Δεν συγκαλύψαμε όλοι και δεν ανεχτήκαμε όλοι την αυθαιρεσία του ατόμου σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Δεν κλείνουμε όλοι το στόμα μας όταν χρειάζεται να διεκδικήσουμε για το συλλογικό όφελος!
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι! Δεν είμαστε όλοι μέρος μιας αγέλης.
Προσοχή στην παγίδα τους! Είναι άλλο η ατομική ευθύνη που πολλοί δεν διαθέτουν και άλλο η ενοχοποίηση μιας ολόκληρης κοινωνίας! Η τεχνική της γενίκευσης των ευθυνών αποσκοπεί στην κάλυψη των αιτιών που δημιουργούν τραγωδίες. Το "φταίμε όλοι μας" είναι επικίνδυνο, γιατί ταυτίζει τους ενόχους με τους αθώους, τα θύματα με τους θύτες. Καλλιεργεί τη νοοτροπία ότι “όλοι είμαστε ίδιοι και δεν μπορεί να αλλάξει κάτι”. Η συλλογική ενοχή οδηγεί στη σιωπή και επιτρέπει στα μεγάλα συμφέροντα να δράσουν ανεμπόδιστα. Έτσι γινόταν πάντα. Μετά την καταστροφή αναλαμβάνουν δράση οι κερδοσκόποι! 

Αντίθετα η αναζήτηση των αιτιών, των ελλείψεων και των παραλείψεων, η απαίτηση λύσεων, θα οδηγήσει σε μέτρα για την προστασία των ανθρώπων, της ζωής και του περιβάλλοντος. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να εστιάσουμε αποφεύγοντας την στείρα κομματική αντιπαράθεση αποποίησης ευθυνών. Περίσκεψη χρειάζεται και αυτοκριτική. Ας αφήσουμε την απόδοση ευθυνών στη δικαιοσύνη και ως πολίτες να ενεργοποιηθούμε, να απαιτήσουμε και να δρομολογήσουμε λύσεις ΤΩΡΑ!
Υ.Γ. Τα άμεσα μέτρα που ψηφίστηκαν χτες στη Βουλή για την στήριξη των πληγέντων και τις παρεμβάσεις στην αυθαίρετη δόμηση σε δάση, ρέματα και αιγιαλούς είναι το πρώτο βήμα (μικρό ή μεγάλο). Στα επόμενα βήματα πρέπει να είναι και η εκπόνηση ενός στρατηγικού σχεδιασμού πρόληψης των καταστροφών. Οι ειδικοί επιστήμονες διαθέτουν τη γνώση. Οι πολίτες πρέπει να έχουμε λόγο. Οι φορείς, τα σωματεία, οι συλλογικότητες να καταθέσουν τις ιδέες, τις προτάσεις τους.
Η ευθύνη δεν βαραίνει όλους! Το τι θα γίνει όμως μας αφορά όλους!