Έλληνες στο εξώφυλλο του Time. Η πορεία της Ελλάδας από το 1923 μέχρι το 1968, μέσα από τα μάτια του περιοδικού

Ελευθέριος Βενιζέλος /18 Φεβρουαρίου 1924

Το υπουργικό συμβούλιο που σχηματίστηκε από τον κ. Γεώργιο Καφαντάρη ορκίστηκε σήμερα στην Αθήνα. Ο πρωθυπουργός Καφαντάρης δήλωσε ότι θα ακολουθήσει την πολιτική του κυρίου Βενιζέλου προκειμένου να πραγματοποιηθεί εσωτερική συνεννόηση σχετικά με το ερώτημα της μοναρχίας και να καλλιεργηθούν φιλικές σχέσεις με τις ξένες δυνάμεις. Το υπουργικό συμβούλιο αποτελείται από βενιζελικούς.

Γεώργιος ΙΙ / 4 Νοεμβρίου 1940

Από τότε που ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, 14 μήνες πριν, τα Βαλκάνια βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού. Περιοδικοί φόβοι σπέρνουν πανικό και μετά φεύγουν, επειδή με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο οι γειτονικές δυνάμεις τα καταφέρνουν χωρίς αιματοκύλισμα. Η Ρουμανία κατακλύστηκε από την επιδρομή του γερμανικού στρατού. Η Βουλγαρία παίρνει οδηγίες από τον Άξονα. Ακόμα και η Γιουγκοσλαβία, η οποία έχει σχετικά μεγάλο, καλά εκπαιδευμένο στρατό, πήρε το δρόμο της εκτόνωσης. Αυτή την εβδομάδα ήταν η σειρά της τελευταίας χώρας, της πιο αδύναμης χώρας των Βαλκανίων, αλλά πρόκειται για μια χώρα που φαίνεται αποφασισμένη να αντισταθεί.

Αλέξανδρος Παπάγος / 16 Δεκεμβρίου, 1940

Οι Έλληνες ξεχύθηκαν. Πίεσαν προς τα βόρεια, διέσχισαν τους βάλτους πέρα από τη λίμνη Butrinto που οι Ιταλοί θεωρούσαν απροσπέλαστους. Μπήκαν ολόκληροι μέσα σε παγωμένα νερά, σπρώχνοντας τα όπλα τους πάνω σε σχεδίες. Διέσχισαν τα βουνά από την ανατολή και έβαλαν τα όπλα τους σε υψώματα. Οι Ιταλοί έβαλαν φωτιά σε πόλεις και αποσύρθηκαν την ακτή, αφήνοντας στους Έλληνες ένα αντιτορπιλικό, κατεστραμμένο από αγγλικές βόμβες.

Δαμασκηνός / 1η Οκτωβρίου, 1945

"Ο πόλεμος είναι κακό πράγμα: αλλά το να υποκύπτεις στις διαταγές άλλων κρατών είναι ακόμα χειρότερο. Η ειρήνη, αν την κρατήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις, τελικά θα αντισταθμίσει τις απώλειές μας, αλλά αν υποκύψουμε θα χάσουμε οριστικά όλες τις αξίες μας… Σε όλους όσους από εσάς που αυτοαποκαλείστε άντρες της ειρήνες, σας λέω: δεν είσαστε ασφαλείς παρά μόνο αν έχετε άντρες της πράξης στο πλευρό σας. – Θουκυδίδης Οι σύγχρονοι Έλληνες χρειάστηκαν έναν άντρα της πράξης- αυτόν που «συγκράτησε τα πλήθη, σεβόμενος τις ελευθερίες τους." Ο άντρας αυτός είναι ο αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός.

Βασιλιάς Γεώργιος ΙΙ / 24 Φεβρουαρίου 1947

Το καρναβάλι δεν έφτασε στην Αθήνα στις απόκριες την προηγούμενη εβδομάδα. Οι άνθρωποι δεν βγήκαν στους δρόμους ακολουθώντας το γαϊτανάκι (ψεύτικο γαϊδούρι, σχηματισμένο από δύο κλόουν) όπως τα προηγούμενα χαρούμενα χρόνια. Η περίοδος μόνο υπενθύμισε ότι η Ελλάδα είναι μια από τις πιο δυστυχισμένες χώρες της Ευρώπης. Στο ξενοδοχείο Ακροπόλ Παλάς της Αθήνας, μια επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών παρακολουθούσε μάρτυρες που κατέθεταν σχετικά με την εμπλοκή της Ελλάδας με τους γείτονές της από το Βορρά.

Φρειδερίκη / 26 Οκτωβρίου 1953

«Να είσαι όπως οποιαδήποτε Αμερικανίδα – απλή», είπε ο παριζιάνος σχεδιαστής ρούχων, Jean Desses το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν η αγαπημένη του πελάτισσα δήλωσε ότι σχεδίαζε ένα ταξίδι στις ΗΠΑ και χρειαζόταν μερικά καινούρια ρούχα. Η βασίλισσα της Ελλάδας, η μικρόσωμη, αυθάδης κυρία, εκτίμησε τις συμβουλές του. Είχε μόνο μία βασιλική απαίτηση: «Έχω μικροσκοπική μέση, και θέλω να τη δείξω.»

Σταύρος Νιάρχος / 6 Αυγούστου 1956

Τεμπέλικη σαν σύννεφο, η σκούνα με τα τρία κατάρτια με το όνομα Creole διέσχισε την προηγούμενη εβδομάδα τα νερά της ισπανικής ακτής. Η σκούνα μήκους 190 ποδιών, το μεγαλύτερο ιδιωτικό σκάφος του κόσμου, έπλεε πέρα από ασημένια νερά και χωριά σε παστέλ χρώματα. Τα ηλιόλουστα απογεύματα, όταν το σκάφος ήταν αραγμένο στην ακτή, οι επιβάτες βουτούσαν στα θερμά νερά ή καθόταν στα παραλιακά καφέ. Τη νύχτα, γαντοφορεμένοι υπηρέτες γλιστρούσαν αθόρυβα μεταξύ των καλεσμένων μέσα σε μια απαλά φωτισμένη τραπεζαρία, διακοσμημένη με ένα πίνακα Γάλλου ιμπρεσιονιστή.

Μαρία Κάλλας / 29 Οκτωβρίου 1956

Κάποτε η πριμαντόνα ήταν η αναντικατάστατη κυρία της όπερας, ένα πλάσμα από άλλο πλανήτη που τρεφόταν με αναγνώριση, ντυνόταν με συγχαρητήρια και διάβαινε ένα μονοπάτι στρωμένο με χρήματα, κοσμήματα και εραστές. Γι ‘αυτήν ο πραγματικός κόσμος ήταν μόνο μια προέκταση του απίθανου κόσμου της όπερας, ένας κόσμος με παθιασμένα μίση, θυελλώδεις έρωτες και εξωφρενική κινησιολογία.

Βασιλιάς Κωνσταντίνος / 28 Απριλίου 1967

Ακρόπολη, φωτισμένη από τη σελήνη, πάνω από μια ειρηνική πόλη, ετοιμαζόταν να αποσυρθεί για τη νύχτα στην Αθήνα, τον τόπο καταγωγής της δημοκρατίας και τόπο στον οποίο η δημοκρατία υποφέρει. Βραδινοί διαβάτες περπατούσαν στα στενά της Πλάκας, γεμάτη με εστιατόρια και ταβέρνες, και η κίνηση αραίωνε στο κέντρο της πόλης. Τότε, μερικά λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, σκοτεινές φιγούρες ντυμένες με ρούχα μάχης εμφανίστηκαν παντού. Στρατιώτες ξεγλίστρησαν από στρατώνες της Αθήνας και όλης της Ελλάδας.

Αριστοτέλης Ωνάσης και Τζάκι Ωνάση / 25 Οκτωβρίου 1968

Όσοι ήταν στο πάρτι που έγινε στη θαλαμηγό «Χριστίνα» τον περασμένο Αύγουστο δεν θα ξεχάσουν ποτέ εκείνη τη νύχτα. Ενώ οι καλεσμένοι φλέρταραν, έπιναν, έτρωγαν και χόρευαν, μια ορχήστρα με μπουζούκι έπαιζε μουσική. Ο οικοδεσπότης άκουγε τη μουσική με μια δόση μελαγχολίας ενώ οι μουσικοί έπαιζαν το αγαπημένο του τραγούδι «πικρά καλοκαίρια, έμαθα κοντά σου να περνώ…»