Εν
Ελλάδι τη 25 Μαρτίου 1821.
Τότε
που η οικουμένη είδε τους Έλληνες, τους σκλάβους, τους ανοργάνωτους, τους
φτωχούς, τους άοπλους να υψώνουν το ανάστημα, να αναμετριούνται με την πάνοπλη
Οθωμανική αυτοκρατορία και να… νικούν! Να
κερδίζουν δηλαδή την ελευθερία τους.
Εν
Βαλτινώ τη 25 Μαρτίου 1997.
Τότε
που ο Αντώνης ντύθηκε τσολιάς, φόρεσε την φουστανέλα με το κεντημένο τσικέτο του, έβαλε και το κόκκινο φέσι του με τη μαύρη φούντα και ένοιωσε γεμάτος υπερηφάνεια. Το ίδιο έκανε και η Μαριέττα, φόρεσε κι αυτή την παραδοσιακή
ελληνική φορεσιά της, με την τσίπα και την κεντημένη ποδιά, και τα δυο αδέρφια, αφού έβγαλαν την αναμνηστική φωτογραφία τους, ξεκίνησαν για το σχολείο.
Στο
δημοτικό σχολείο Βαλτινού ήταν όλα έτοιμα για την επίσημη σχολική γιορτή. Οι
ελληνικές σημαίες, τα "Ζήτω το έθνος!" και οι εικόνες των ηρώων στόλιζαν το χώρο και δημιουργούσαν το ανάλογο επετειακό κλίμα. Ο κόσμος είχε
συγκεντρωθεί στο προαύλιο και σε λίγο οι μαθητές και μαθήτριες θα έλεγαν τα
τραγούδια, τα ποιήματα, τα σκετς και μετά θα χόρευαν στην αυλή ελληνικούς
χορούς.
Είχαν
προηγηθεί οι πρόβες και ήταν όλα έτοιμα για την εθνική εορτή.
Έτσι στη γιορτή τα
χειροκροτήματα και τα μπράβο διαδέχονταν το ένα το άλλο και τα συναισθήματα υπερηφάνειας ήταν έκδηλα!
Εν
Βαλτινώ 2017.
Ξυπνούν
οι παιδικές αναμνήσεις. Τώρα την παράδοση θα συνεχίζουν τα παιδιά τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου