παιδί να γίνομαι ξανά / όπως τα χρόνια τα παλιά.
Γι αυτό το λόγο προσπαθώ / να βρίσκω τρόπο να γυρνώ,
εκεί που πρώτη μου φορά / είδα το φως και τη χαρά.
Εκεί που ένοιωσα στοργή, / την αγκαλιά και το φιλί,
γονείς, αδέλφια, γειτονιά / τους πρώτους φίλους του ντουνιά.
Αυτό το μέρος τ΄ αγαπώ / γι΄ αυτό ποτέ δεν το ξεχνώ,
είναι κομμάτι της ζωής / του σώματος και της ψυχής.
Εκεί που παίζαμε παιδιά / μες στη βροχή μες στο χιονιά,
μες στις αλάνες του χωριού / χίλιες φωνές μικρού παιδιού.
Γι αυτό στο όμορφο χωριό / μένει η σκέψη, το μυαλό,
μικρό παιδί που νοσταλγεί / να δει το τέλος στην αρχή.
Στο πατρικό μου το χωριό / θέλω να ζω μα δεν μπορώ
και προσπαθώ από μακριά / να ζω εκεί φανταστικά.
Μα όταν βρίσκω τη στιγμή / την ευκαιρία την καλή,
πηγαίνω να ξεκουραστώ / να γίνω νιός και να χαρώ.
Νίκος Διαγώμας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου