Αφιέρωμα στην 25η Μαρτίου 1821. Μέρος Α΄
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821 γιορτάζεται κάθε χρόνο με μεγάλη λαμπρότητα.
Από τα μαθητικά μας χρόνια όλοι έχουμε βιώσει και θυμόμαστε τα ποιήματα, τα τραγούδια, τα σκέτς στα οποία πήραμε μέρος και την υπερηφάνεια που αισθάνονταν οι γονείς μας όταν κρατούσαμε την ελληνική σημαία ή απαγγέλλαμε ποιήματα πατριωτικά.
Ας δούμε κι ας θυμηθούμε, μέσα από ένα μικρό αφιέρωμα, πως η 25η Μαρτίου αποτυπώθηκε με παλιές σχολικές φωτογραφίες την ώρα που οι μαθητές έλεγαν τα τραγούδια τους, τα ποιήματά τους, τα σκετς τους, και τα δράματά τους.
Πως απέσπαζαν τα «χειροκροτήματα» και τα «εύγε» των προσκεκλημένων γονέων και συγγενών τους, κάνοντάς τους να ανατριχιάζουν από εθνική υπερηφάνεια και θαυμασμό.
Με αυτό το αφιέρωμα, η εφημερίδα μας θέλει να φρεσκάρει τη μνήμη και να ταξιδέψει πίσω στα παλιά όλων όσων συμμετείχαν σε αυτές τις εκδηλώσεις στην αρχή ως μαθητές, και αργότερα ως γονείς.
Θυμηθείτε και μερικά τραγούδια που λέγονταν, όπως:
"Μάνα μου τα,
Μάνα μου τα κλεφτόπουλα
Δεν τρων δεν τραγουδάνε
Άι δεν πίνουν δεν γλεντάνε…"
"Μαύρη, μωρέ, πικρή ζωή που κάνουμε
Μαύρη ζωή που κάνουμε εμείς οι μαύροι κλέφτες,
εμείς οι μαύροι κλέφτες
Ποτέ, μωρέ, ποτέ μας δεν αλλάζουμε, ποτέ μας δεν αλλάζουμε
και δεν ασπροφορούμε
Όλη, μωρέ, όλη μερούλα πόλεμο
Όλη μερούλα πόλεμο το βράδυ καραούλι, το βράδυ καραούλι
Κοντά, μωρέ, κοντά, στα ξημερώματα
Κοντά στα ξημερώματα γυρίζω να πλαγιάσω, γυρίζω να πλαγιάσω
Το χε- μωρέ, το χέρι μου προσκέφαλο και το σπαθί μου στρώμα, και το σπαθί μου στρώμα
Το κα' μωρέ, καριοφίλι μ΄ αγκαλιά
Τι καριοφίλι μ΄ αγκαλιά σαν το παιδί την μάνα, σαν το παιδί τη μάνα".
«Στη στεριά δε ζει το ψάρι ούτ' ανθός στην αμμουδιά
κ' οι Σουλιώτισσες δε ζούνε μέσ' τη μαύρη τη σκλαβιά».
Ζήτω το έθνος! Ζήτωωωωωωω!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου