Βραβείο «Jean Moréas» στον Ηλία Κεφάλα για την καλύτερη ποιητική συλλογή

 

Το Βραβείο για την καλύτερη ποιητική συλλογή απονεμήθηκε φέτος στον τρικαλινό ποιητή Ηλία Κεφάλα για τη συλλογή του: «Γραφέας του φυσικού έπους», εκδ. Θράκα.

Στις11-3-2023, στην Πάτρα έγινε με μεγάλη επιτυχία η απονομή των ποιητικών βραβείων Jean Moréas 2022, για εκδόσεις του 2021, σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο στο Αρχαιολογικό Μουσείο.

Η κριτική επιτροπή από τις 12 ποιητικές συλλογές που δημοσιεύθηκαν ως υποψήφιες του βραβείου στις βραχείες λίστες καλύτερης ποιητικής συλλογής επέλεξε τον «γραφέα του φυσικού έπους» του Ηλία Κεφάλα ως καλύτερη συλλογή του έτους 2021.

Ο Ηλίας Κεφάλας συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο σημαντικούς ποιητές της γενιάς του ᾽70. Σήμερα ζει με την σύζυγό του, Αθηνά, στον γενέθλιο τόπο του, στο χωριό Μέλιγος των Τρικάλων, φωτογραφίζοντας τη φύση, δημιουργώντας ποίηση, γράφοντας δοκίμιο και πεζογραφία και ασκώντας λογοτεχνική και εικαστική κριτική σε περιοδικά λόγου και τέχνης. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, πολωνικά.

Τα βραβεία «Jean Moréas» θεσμοθετήθηκαν από το Γραφείο Ποιήσεως και απονέμονται κάθε χρόνο τιμώντας έτσι τη σύγχρονη ποιητική παραγωγή της χώρας μας και προβάλλοντας την ποιητική τέχνη στο αναγνωστικό κοινό. Τα βραβεία απονέμονται τόσο στην καλύτερη ποιητική συλλογή δόκιμου ποιητή ή ποιήτριας όσο και στην καλύτερη ποιητική συλλογή πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή ή ποιήτριας. Απονέμεται επίσης βραβείο για το σύνολο του έργου, ειδικό βραβείο «Κωστής Παλαμάς», βραβείο για την ανάδειξη των ελληνικών γραμμάτων στο εξωτερικό και φέτος ειδικό βραβείο «Θανάσης Νάκας». Τα βραβεία, μοναδικά εκτός Αθηνών σε τέτοιο επίπεδο, είναι αναγνωρισμένα από την λογοτεχνική κοινότητα της χώρας μας.

Την κριτική επιτροπή απαρτίζουν κάθε χρόνο προσωπικότητες των γραμμάτων καθηγητές Πανεπιστημίου, ποιητές και κριτικοί Λογοτεχνίας. Φέτος την τελετή της απονομής των Διεθνών Βραβείων Ποίησης Jean Moréas 2022 προλόγισε ο πρόεδρος του Γραφείου Ποιήσεως Αντώνης Σκιαθάς, ποιητής και κριτικός Λογοτεχνίας και εμπνευστής των βραβείων, καλωσορίζοντας τα τιμώμενα πρόσωπα, που μετέβησαν στην Πάτρα από διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά και τους θιασώτες της ποίησης και γενικότερα της λογοτεχνίας που γέμισαν ασφυκτικά το αμφιθέατρο του Αρχαιολογικού Μουσείου.

Τα γυάλινα πηγάδια

 

Εκεί πέρα κι' αντίπερα, 'ς τα γυάλινα πηγάδια,  

στοιχειό ξεφανερώθηκε, που τρώει τους αντρειωμένους.  

Τους έφαγε, τους έσωσε, κανείς δεν είχε μείνη,  

ο γιος της χήρας έμεινε ο μόνος αντρειωμένος.  

 Παίρνει κοντάρι και σπαθί και πάει να κυνηγήση. 

Πέρασε ράχαις και βουνά, ράχαις και κορφοβούνια,  

κυνήγι δε επέτυχε, κυνήγι δεν ευρήκε, 

κι' αυτού 'ς το γέρμα του γήλιου κοντά να βασιλέψη, 

βρίσκει μια κόρη ροϊδινή, ξανθή και μαυρομάτα,  

με τα μαλλιά της ξέπλεγα, 'ς το δάκρυ φορτωμένη.  

Στέκει και τη θιαμαίνεται, στέκει και τη ρωτάει. 

-Κόρη μου, ποιος σ' έγέννησε, τι μάννα σ' έχει κάμη; 

-Κ' εμένα μάννα μ' έκαμε, μάννα σαν τη δική σου.  

-Τι έχεις, κόρη, και θλίβεσαι, τι έχεις κι' αναστενάζεις; 

-Βλέπεις εκείνη την ιτιά, την αστραποκαμένη,  

οπόχει αντάρα 'ς την κορφή και καταχνιά 'ς τη μέση; 

Εκεί πήγα να πιω νερό, να πιω και να γιομώσω. 

Το βουλλωτήρι μόπεσε, τ' ώριο μου δαχτυλίδι,  

κι' όποιος βρεθή και κατεβή, να τό βρη, να το βγάλη,  

αυτόν θα τον στεφανωθώ, άντρα θενά τον πάρω.  

-Εγώ να μπω, κ' εγώ να βγω, κόρη μ', να σου το βγάλω.  

 Ξεντύθη ο νιος, ξεζώθηκε και 'ς το πηγάδι εμπήκε.  

Χαλεύει εδώ, χαλεύει εκεϊ και τίποτες δεν βρίσκει.  

Βλέπει τα φίδια σταυρωτά με τοις οχιαίς πλεγμένα.  

«Ρήξε μου, κόρη, τα μαλλιά, να πιάσω νά ρτω απάνω.  

Εδώ είν' τα φίδια σταυρωτά με τοις οχιαίς πλεγμενα. 

-Αυτού που μπήκες, νιούτσικε, πίσω δε μεταβγαίνεις».  

Δημοτική ποίηση

Απεβίωσε η Όλγα Ευαγ. Καραθανάση

 

Απεβίωσε η συγχωριανή μας Όλγα Καραθανάση, την Δευτέρα 27 Μαρτίου 2023, σε ηλικία 70 ετών. Η Όλγα Καραθανάση του Ευαγγέλου και της Αφροδίτης γεννήθηκε το 1953 στο Βαλτινό. Ήταν παντρεμένη με τον Μπενίτο Μπερσαλίνη.

Γύμνια

Μα είναι δυνατόν να πήρε τόσα τραγούδια ο άνεμος, δε σκάλωσε ούτε ένα σ’ εκείνα τα ευαίσθητα κλαράκια που με συντρόφευσαν δεκαετίες;

Ήταν άθραυστα και τρυφερά ώστε να λυγίζουν με την πρώτη αντάρα πρόθυμα υποκλινόμενα στην ομορφιά. 

Κι εύλογα αναρωτιόμουν: όταν τα λουλούδια σκύβουν τόσο ταπεινά, ποιος να ορθώσει το ανάστημα;

Όμως εκείνοι παρά τους ισχυρούς ανέμους ήταν άνθρωποι τόσο ανώτεροι, πνευματικοί, που τα μαχαίρια τους διάφανα δεν άφηναν ποτέ ίχνη.

Μετά από ετών εξάσκηση, έμαθα να τα διακρίνω ως και μες στο πιο πυκνό σκοτάδι.

Έτσι κατάφερνα προς αποφυγήν, αφ’ ενός να διακρίνω ποιοι έκοβαν τις νύχτες τα τρυφερά κλαράκια, κι αφετέρου να βαδίζω προσεκτικά.

Διότι το αίμα γλιστράει πολύ στα βρομερά πεζοδρόμια, του κατά τα άλλα, υπέροχου ποιητικού μας άστεως.

Ακόμα και το διάφανο αίμα, πολύ γλιστράει…

 

Του Γιώργου Δουατζή

ΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΛΑΠΑΤΟ

 

Είναι μία ρίζα λάπατου που φύτρωσε από μόνη της ελεύθερη και ανεξάρτητη σε μια εξωτερική γωνιά του κήπου μας. Χωρίς να ποτίζεται και να σκαλίζεται έχει τόση δύναμη μέσα της που τροφοδοτεί τον κορμό της συνεχώς με νέα τρυφερά φύλλα κι εμείς άλλο δεν κάνουμε παρά να εμπλουτίζουμε και να αρωματίζουμε με αυτά τις χορτόπιτές μας όλο τον χρόνο. Μακάρι να είχαμε τη δύναμή της, μακάρι να είχαμε την όρεξή της για τη χαρά της ζωής και, κυρίως, μακάρι να είχαμε την ανυποχώρητη εμμονή της για καρποφορία. Άλλωστε ποιο είναι το νόημα της ζωής; Να δίνεις συνεχώς αυτό που μπορείς να δώσεις. Να αγωνίζεσαι εφ’ ω ετάχθης.

Του Ηλία Κεφάλα

Αναγκαιότητα η επέκταση του κοιμητηρίου Βαλτινού

 

Μετά την αποπεράτωση της κατασκευής του νέου οστεοφυλακίου στο κοιμητήριο Βαλτινού, αποφασίστηκε από τον Δήμο Τρικκαίων, η διαμόρφωση ενός τμήματος του παρακείμενου χώρου, ο οποίος εφάπτεται με τον υφιστάμενο χώρο του κοιμητηρίου προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως επέκταση λόγω πληρότητας του υφιστάμενου κοιμητηρίου.

Σύμφωνα με την σχετική νομοθεσία η έκταση του κοιμητηρίου θα πρέπει να είναι ανάλογη με τον πληθυσμό του οικισμού που εξυπηρετεί. Συνίσταται να λαμβάνεται επιφάνεια τουλάχιστον 0,5 – 1,0μ. για κάθε κάτοικο με ελάχιστο όριο συνολικής εδαφικής εκτάσεως το 1 στρέμμα (1000 μ2).   

Οι εργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει και σύντομα το έργο θα ολοκληρωθεί.

Απεβίωσε ο Νικόλαος Κ. Μπαντόλιας

 

Απεβίωσε ο συγχωριανός μας Νικόλαος Κ. Μπαντόλιας του Κωνσταντίνου και της Βάιας, την Δευτέρα 13 Μαρτίου 2023, σε ηλικία 79 ετών.

Ο Νικόλαος Μπαντόλιας γεννήθηκε το 1944 στο Βαλτινό. Παντρεύτηκε με την Ελένη, το γένος Αθαν. Σούντα από τη Πατουλιά και απόχτησαν πέντε παιδιά. Την Βάια, την Κωνσταντινιά, τον Κωνσταντίνο, την Αγγελική και το Στυλιανό.

Απεβίωσε ο Κωνσταντίνος Ιωάν. Απόχας

 

Απεβίωσε ο συγχωριανός μας Κωνσταντίνος Απόχας του Ιωάννου και της Ζωής την Κυριακή 12 Μαρτίου 2023, σε ηλικία 76 ετών.

Ο Κωνσταντίνος Απόχας γεννήθηκε στο Βαλτινό το 1947. Παντρεύτηκε με την Φωτεινή, το γένος Δημητρίου Γκόρα, από την Δράμα και απόχτησαν δύο παιδιά, τον Ιωάννη και την Ζωή.

Η κηδεία θα γίνει  την Δευτέρα 13 – 3 – 2023 και ώρα 11.00π.μ., στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού Τρικάλων.

Ο Τσαμαδος κι’ ο γιος του

 

Μες στ’ άη Γιωργιού τους πλάτανους γένονταν πανηγύρι,
το πανηγύρι ήταν πολύ κι ο τόπος ήταν λίγος,
δώδεκα δίπλες ο χορός, κι εξηνταδυό τραπέζια,
και χίλια ψένονται σφαχτά σ’ όλο το πανηγύρι.
Κι οι γέροντες παρακαλούν, τάζουν στον άη Γιώργη,
ο Τσαμαδός να μην ερθεί - χαλάει το πανηγύρι.

Ακόμα ο λόγος έστεκε κι ο Τσαμαδός εφάνη,
που ροβολάει οχ το βουνό κατά το πανηγύρι.
Πατεί και σειέται το βουνό, κράζει κι αχάν οι λόγγοι,
κι εκράταγε στον ώμο του δέντρο ξεριζωμένο,
κι απάνου στα κλωνάρια του θεριά είχε κρεμασμένα.
-- Ώρα καλή σας, γέροντες,
-- Καλό στο παληκάρι.
- Ποιός έχει αστήθι μάρμαρο και χέρια σιδερένια,
για να'βγει να παλέψουμε στο μαρμαρένιο αλώνι;

Κανείς δεν αποκρίθηκεν απ’ τους πανηγυριώτες,
της χήρας γιός εφώναξε, της χήρας ο αντρειωμένος.
-- Εγώ ’χω αστήθι μάρμαρο και χέρια σιδερένια,
για να’βγω να παλέψουμε στο μαρμαρένιο αλώνι.

Βγαίνουν κι οι δυό με τα σπαθιά και πάνε να παλέψουν.
Εκεί που επάτειε ο Τσαμαδός εβούλιαζε τ’ αλώνι.
κι εκεί που επάτειε το παιδί εβούλιαζε κι εβύθα.
Εκεί που βάρειε ο Τσαμαδός το γαίμα πάει ποτάμι,
κι εκεί που χτύπαε το παιδί, τα κόκκαλα τσακίζει.
--Κοντοκαρτέρει, βρε παιδί, κάτι να σε ρωτήσω
ποιά σκύλα μάνα σ’ έκαμε, κι ο κύρης σου ποιός ήταν;
-- Η μάνα μου όταν χήρεψε δε μ’ είχε γεννημένον,
κι όμοιασα του πατέρα μου και θα τον απεράσω.
Από το χέρι τον αρπά στης μάνας του να πάνε.
Από μακριά τους εθωρεί κι ετοίμασε τραπέζι.
Κι εκεί που τρώγαν κι έπιναν η χήρα τους κερνούσε,
κρασί κερνάει τον Τσαμαδό, φαρμάκι το παιδί της.

Δημοτική ποίηση

Απεβίωσε ο Χρήστος Σχολής του Αποστόλου

Απεβίωσε ο συγχωριανός μας Χρήστος Σχολής του Αποστόλου και της Βασιλικής, την Τρίτη 7 Μαρτίου 2023 σε ηλικία 64 ετών.

Ο Χρήστος Σχολής γεννήθηκε το 1959 στο Βαλτινό, παντρεύτηκε με την Τριανταφυλλιά, το γένος Παυλάκη από το Πρίνος και απόχτησαν δύο παιδιά την Βασιλική και τον Αποστόλη.

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Τετάρτη 8/3/2023 και ώρα 11:00, στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Βαλτινού Τρικάλων.