Πορτρέτα του ουρανού

 

Διάσπαρτα σύννεφα στολίζουν τον απογευματινό Βαλτσινιώτικο ουρανό!

Από τα σύννεφα προέρχονται οι βροχές που «γονιμοποιούν» τη Γη. Αυτά παρεμβαίνουν στην πορεία της ηλιακής ακτινοβολίας που κατευθύνεται στη Γη, καθώς επίσης και στην ακτινοβολία που εκπέμπεται από τη Γη.

Τα σύννεφα εδώ, για την Χριστίνα Μαρία Βότσιου, έρχονται όχι για να φέρουν βροχή ή καταιγίδα, αλλά για να προσφέρουν χρώμα στον ουρανό κατά τη διάρκεια της δύσης του ήλιου. Με τα πολύτιμα κλικ του φακού της καταγράφει τα σύννεφα του ουρανού και δημιουργεί πανέμορφα πορτρέτα!

Είναι ωραίοι οι άνθρωποι που ενθουσιάζονται με την αλλαγή των εποχών, τον ήχο των θαλασσών, βλέποντας το ηλιοβασίλεμα, με την μυρουδιά της βροχής και τις έναστρες νύχτες.

Είναι ωραίοι οι άνθρωποι που αφήνουν οτιδήποτε κι αν κάνουν, μόλις αρχίσει ο ήλιος να δύει, και να παρακολουθούν τον ουρανό! Μας το επιβεβαιώνουν και οι στίχοι της Ελένης Κύρκου-Σαφάκα.

«Τα μάτια σήκωσα ψηλά στου ουρανού τον θόλο
κι είδα μυριάδες τ’ άστρα του, αστραφτερά διαμάντια!

Ακόμη και τα σύννεφα, που τα φωτίζει ο ήλιος
σαν γέρνει προς τη δύση του, χρώματα χίλια αλλάζουν!

Κι αλλάζει ο χάρτης τ’ ουρανού, γλυκαίνει κι ομορφαίνει,
με σύννεφα χρωματιστά, φανταχτερά στολίδια!

Και τότε, σαν κοιτώ ψηλά χιλιάδες οι ελπίδες
γεννιούνται μέσα στο μυαλό, σαν λαμπερές αχτίδες!

Τότε γεννιούνται τα όνειρα κι οι ελπίδες του ανθρώπου
και γαληνεύει η ψυχή, ο φόβος αλαργεύει!

Ας στρέψουν όλοι οι άνθρωποι στον ουρανό το βλέμμα
και όχι μόνο να κοιτούν, μα προ παντός να «βλέπουν»!