Δούλοι
και ταγοί
Γιοί
και παραγιοί
Χύνεται
ποτάμι αίμα, σφάζονται στη γη
Βλέπει
το παιδί
Κι
όλο απορεί
Απορεί, γελά και κλαίει το μικρό παιδί
Πάει
το περιστεράκι..., το βρήκανε νεκρό
Στο
έρημο σοκάκι, στον άστατο καιρό
Σου
κράταγα το χέρι με κράταγες κι εσύ
Φυσά μακριά τ’ αγέρι κι η ελπίδα μας μισή
Πλούσιοι
και φτωχοί
Έξυπνοι, κουτοί
Δεν
τους έφτανε να ζήσουν στον πλανήτη γη
Στέρεψε
η πηγή
Βάθυνε
η πληγή
Έγινε
ο κόσμος όλος άναρθρη κραυγή
Πάει
το περιστεράκι..., το βρήκανε νεκρό
Γλυφό
είναι το νεράκι και το ψωμί πικρό
Ακούστηκαν
και πάλι λυγμοί και στεναγμοί
Η ελπίδα ξεψυχάει την ύστατη στιγμή
Δ.Τ.
