Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί ο μήνας Φεβρουάριος έχει 28 ημέρες και όχι 30 ή 31; Ο Φεβρουάριος λοιπόν έχει 28 ημέρες ενώ οι υπόλοιποι μήνες έχουν άλλοι 30 και άλλοι 31 ημέρες επειδή είναι ο τελευταίος μήνας του χρόνου! Συνεπώς, μιας και είναι ο τελευταίος, σ’ αυτόν εντάσσονται οι ημέρες που περισσεύουν από τις 365 ημέρες του χρόνου και δεν έχουν κατανεμηθεί σε άλλους μήνες!
Εμείς βέβαια, γνωρίζουμε ως τελευταίο μήνα του χρόνου το Δεκέμβριο. Αυτό ωστόσο είναι μεταγενέστερη κατανομή. Παλαιότερα οι μήνες Ιανουάριος και Φεβρουάριος δεν υπήρχαν. Ως πρώτος μήνας του χρόνου λογιζόταν ο Μάρτιος και ως τελευταίος ο Δεκέμβριος. Ήταν οι δέκα παραγωγικοί μήνες, στους οποίους αναπτυσσόταν όλη η ανθρώπινη δραστηριότητα. Μετά το Δεκέμβριο περίσσευαν οι άγριες χειμερινές ημέρες τις οποίες όμως δεν εντάσσανε σε κάποιους μήνες, καθώς ήταν ημέρες μη παραγωγικές για τη ζωή του ανθρώπου.
Ο Μήνας Φεβρουάριος στην παράδοση
Γι' αυτό πολλές φορές δεν ξέρει τι κάνει κι έχει άστατο καιρό ... κι όπως λέει χαρακτηριστικά και η παροιμία: "Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει! Μα αν τύχει και θυμώσει μες στο χιόνι θα μας χώσει!"
Τα αδέρφια του για να τον τιμωρήσουν για αυτή τη συμπεριφορά, του πήραν ο καθένας από μια μέρα. Έτσι ο Φλεβάρης έγινε Κουτσοφλέβαρος κι έχει μονάχα 28 μέρες. Μόνο κάθε τέσσερα χρόνια παίρνει μια μέρα ακόμη και τότε η χρονιά είναι δίσεκτη. Πολλοί πιστεύουν ότι το δίσεκτο έτος φέρνει κακοτυχία κι έτσι αποφεύγουν να θεμελιώσουν σπίτια ή να παντρευτούν!
Ονομασίες του μήνα Φεβρουάριο στην Ελλάδα
Παροιμίες για το μήνα Φεβρουάριο
-Χιόνια του Φλεβαριού, χρυσάφι του καλοκαιριού.
-Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη, φλέβισέ το.
-Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.
-Καλοκαιριά της Παπαντής, Μαρτιάτικος χειμώνας.
-Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει.
-Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, πάλι άνοιξη θ' ανθίσει.
-Ο Φλεβάρης κι αν χιονίσει, πάλι άνοιξη θ' ανθίσει.
Μα αν κάμει και πεισμώσει, μες τα χιόνια θα μας χώσει.
-Φλεβάρης, κουτσοφλέβαρος, έρχεται κούτσα κούτσα, όλο νερά και λούτσα.
-Ο μήνας Φλεβάρης ή τις φλέβες (του νερού) ανοίγει ή τις φλέβες κλείνει.
-Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει
μ' αν τις φλέβες του ανοίξει , ξεροπήγαδα γιομίζει.
-Του Φλεβάρη είπαν να βρέξει και λησμόνησε να πάψει.
-Στις δέκα εφτά του Φλεβάρη θα ζεσταθεί το νύχι του βοδιού.
-Στις δεκαπέντ' από Φλεβάρη βαρεί το άλογο ποδάρι.
-Το Φλεβάρη μη φυτέψεις, ούτε να στεφανωθείς,
-Τρίτη μέρα μη δουλέψεις, Σάββατο μη στολιστείς.
-Ο Φλεβάρης φλέβες ανοίγει και πόρτες σφαλάει.
-Παπαντή καλοβρεμμένη, ή κοφίνα γεμισμένη.
-Η Παπαντή διώχνει τις γιορτές με τ' αντί.
Φλεβάρης των φλεβών
Ο Αύγουστος του έκλεψε μια μέρα
την ύψωσε πανάκι σε μπρατσέρα
μια άλλη χρόνους τέσσερις χαμένη
σαν άσωτη επιστρέφει, μα δε μένει.
Φλεβάρης των φλεβών κουτσό ποτάμι
κυλάει σαν παράπονο στο τζάμι.
Σαββάτο των ψυχών κρυφά δακρύζει
στα σπίτια των απόντων φτερουγίζει
Μάρωνος και Νικηφόρου και Ανθούσης τελεσφόρου
Χαραλάμπους και Βλασσίου, Κασσιανού και Θαλασσίου
Τρύφωνος και Παγκρατίου, ήλιος του μεσονυχτίου
φέγγει απότομα και λιώνει, της Υπαπαντής το χιόνι...
Η νύχτα Φαρισαίου και Τελώνου
αθώος ξένου αίματος και φόνου
ανάβει της αγάπης τα λυχνάρια
και τα παλιά διαβάζει συναξάρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου