Την τύχη μου εμάλωνα και αυτή είπε σε εμένα:
ότι τραβάς Ελλάδα μου, τάχει ο θεός γραμμένα!..
Δεν ήξερα και άργησα να δω ποιοι μ΄ αγαπάνε,
λες και τους λύκους άφησα κοπάδι να φυλάνε.
Λυπήθηκα και ένοιωσα τα βάσανα του κόσμου
και ότι είχα τα ΄δωσα, ακόμα και το φως μου.
Νιώθω χαρά που έδωσα χωρίς ποτέ να πάρω,
πόσα τομάρια έσωσα κι ας έπρεπε να γδάρω…
Ειλικρινά τους πρόσφερα αστείρευτη αγάπη
και εισέπραξα απλόχερα της λησμονιάς το χάπι.
Μα τώρα πια που έφυγαν οι ελπίδες σαν τα τρένα
ένα μονάχα θα τους πω, να μείνει στα γραμμένα.
Όλοι τους να σηκώσουνε το αδύνατο το χέρι
να κόψουν τη θηλιά του χρέους με δίκοπο μαχαίρι…
του Βασίλη Σταυρέκα
ότι τραβάς Ελλάδα μου, τάχει ο θεός γραμμένα!..
Δεν ήξερα και άργησα να δω ποιοι μ΄ αγαπάνε,
λες και τους λύκους άφησα κοπάδι να φυλάνε.
Λυπήθηκα και ένοιωσα τα βάσανα του κόσμου
και ότι είχα τα ΄δωσα, ακόμα και το φως μου.
Νιώθω χαρά που έδωσα χωρίς ποτέ να πάρω,
πόσα τομάρια έσωσα κι ας έπρεπε να γδάρω…
Ειλικρινά τους πρόσφερα αστείρευτη αγάπη
και εισέπραξα απλόχερα της λησμονιάς το χάπι.
Μα τώρα πια που έφυγαν οι ελπίδες σαν τα τρένα
ένα μονάχα θα τους πω, να μείνει στα γραμμένα.
Όλοι τους να σηκώσουνε το αδύνατο το χέρι
να κόψουν τη θηλιά του χρέους με δίκοπο μαχαίρι…
του Βασίλη Σταυρέκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου