Έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα
εδώ στα Βαλτσινιώτικα
Θα λέμε τον καημό μας
τα βάσανα τις πίκρες μας
τ' άσχημα απ' το χωριό μας.
Οι παροιμίες του λαού,
αλήθειες, που όμως καίνε,
«κανένας δεν αγίασε
στον τόπο του», μας λένε.
Πόσα και πόσα ασήμαντα,
μικρότητες και πάθη
μας χαραμίζουν τη ζωή
μας οδηγούν σε λάθη.
Ο φθόνος, για παράδειγμα,
το μίσος μας θεριεύει
συντετριμμένος θαυμασμός
που πάντα ελλοχεύει.
Τυφλό θυμό μας προκαλεί
όταν μας κυριεύει.
με δηλητήριο τις καρδιές
χτυπά και σακατεύει.
Γι΄ αυτό ο ένας τ' αλλουνού
το μάτι σημαδεύει
και τα αγαθά του διπλανού
και τα αγαθά του διπλανού
μισεί και τα ζηλεύει.
και χάνεται και φθείρεται
και στο χαμό οδεύει
κι αλλού για αλλού σκορπίζεται
και τη ζωή παιδεύει…
και χάνεται και φθείρεται
και στο χαμό οδεύει
κι αλλού για αλλού σκορπίζεται
και τη ζωή παιδεύει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου