πού ΄χει μαλλιά σαν το Χριστό κι ακάνθινο στεφάνι.
Ένα παιδί του θανατά, ένα αθώο μορτάκι
ανέβηκε στον Γολγοθά και χόρεψε συρτάκι.
Το μερτικό του απ΄ τη χαρά του στέρησε η μοίρα
και του ΄δωσε απλόχερα κώνειο, χολή και μπίρα.
Άννας, Καϊάφας δικαστές κι οι Πόντιοι Πιλάτοι
του ΄δωσαν όνομα, «Λαμπρο» κι έναν σταυρό στη πλάτη.
Κι όσο κι αν τρέχει τα βουνά κι αν βγαίνει στο σεργιάνι
έχει σπασμένα τα φτερά τον ήλιο δεν τον φτάνει.